ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 217
บทที่ 217ทำเป็นรู้ดีต่อหน้าอาจารย์เย่（1）
ตามมาด้วยเสียงพูดที่ดังเข้ามา เห็นเพียงชายวัยกลางคนสวมเสื้อคอจีน ก้าวเข้าไปในห้องผู้ป่วย
เกาจวิ้นเว่ยและหมอเทวดาหลิวเห็นผู้ชายวัยกลางคนนี้ในตอนนี้ สีหน้าเขาเปลี่ยนเป็นหวาดผวาทันที!
ราชาใต้ดินแห่งจินหลิงสง่าผ่าเผยท่านห้า!
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!
เขามาที่นี่ได้อย่างไรกัน?
เกาจวิ้นเว่ย ทั้งสองยังไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ แต่เหตุการณ์ต่อไป ก็ทำให้พวกเขาตกตะลึง ดั่งคนโดนฟ้าผ่า!
เพียงแค่เห็นประตูห้องผู้ป่วย ก็มีหลายคนเดินเข้าไป และคนที่มาก็คือ รองประธานตี้เหากรุ๊ปหวังตงเสวี่ยน ผู้นำตระกูลหวัง หวังเจิ้งกาง ผู้นำตระกูลฉินฉินกาง หนุ่มที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองไห่หลี่ไท่หลาย ซือเทียนฉีคณบดีแพทย์แผนจีนและคนอื่นๆ!
ขณะนี้ ณ เมืองจินหลิง ทั้งสองท่านคือผู้ที่เป็นตัวแปรสำคัญแห่งเมืองไห่ เดินไปตรงหน้าเย่เฉิน โค้งคำนับอย่างเป็นระเบียบ และเรียกด้วยความเคารพ: “อาจารย์เย่!”
เย่เฉินกล่าว: “พวกคุณมาได้อย่างไร?”
ท่านหงห้ากล่าวด้วยความเคารพอย่างสูง: “อาจารย์เย่ พวกเราได้ข่าวว่าพ่อตาของท่านประสบอุบัติเหตุรถยนต์ จึงรีบมาเยี่ยม หวังว่าท่านจะไม่ตำหนิกัน”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า :”ขอบคุณพวกคุณมากนะ”
เขากล่าวไปตามอารมณ์ แต่แค่คำพูดธรรมดา ๆ เหล่านี้ก็ทำให้เจ้าพ่อเหล่านี้เป็นเหมือนสิ่งมีค่า ใบหน้าแดง ตื่นเต้นมากจนร่างกายไม่สามารถหยุดสั่นได้เลยแม้แต่น้อย
เกาจวิ้นเว่ยคิดยังไงก็ไม่เข้าใจ เศษสวะอย่างเย่เฉิน มีอะไรไปคู่ควรกับการที่หญิงผู้ร่ำรวยมูลค่าหลายแสนล้านยอมลดตัวลงมา!
ในใจเขาก็เลยอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจ กล่าวออกมาว่า: “คุณซ่ง คุณจำคนผิดหรือเปล่า นี่คือไอ้สวะเย่เฉิน ยังจะบอกว่าอาจารย์เย่อีก?!”
ซ่งหวั่นถิงสีหน้าเย็นชา ตะโกนว่า: “บังอาจนักนะ! ใครให้คุณกล้าสงสัยในตัวของอาจารย์เย่ที่นี่?!”
ฉินกางที่อยู่ข้างๆยิ้มอย่างเย็นชา ตะโกนไปที่เกาจวิ้นเว่ย “อาจารย์เย่เป็นมังกรที่แท้จริงเพียงตัวเดียวในโลก มีกลยุทธ์เซียนที่ไม่อาจจินตนาการได้ ตำนานในปัจจุบันเช่นนี้ ฉันและคนอื่นๆจะจำคนผิดได้ยังไงกัน?!”
ผู้นำตระกูลหวัง หวังเจิ้งกางดุด้วยน้ำเสียงเย็นชา :ถูกต้อง ฐานะระดับสูงอย่างอาจารย์เย่ ดังไปทั่วเมืองจินหลิง ชื่อเสียงเรียงนามของเขาไม่ใช้คนต้อยต่ำแบบคุณจะมาเรียกได้หรอกนะ”
......
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...