ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 220
บทที่ 220 พระคุณหนักเท่าภูเขา（2）
ที่จริงระหว่างทางที่มาโรงพยาบาล เย่เฉินวางแผนจะลงมือด้วยตัวเอง เพื่อรักษาพ่อตา
เขาต้องการรักษาอาการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลัง ด้วยยาที่เขากลั่น ซึ่งไม่ต้องลงแรงเยอะเลย
แต่หลังจากที่เขามาถึงโรงพยาบาล ถึงจะพบว่าเกาจวิ้นเว่ยเชิญหมอเทวดาหลิวมาแล้ว มีสองคนมาก่อกวน แม่ยายอย่างหม่าหลันไม่มีทางเอาตัวเองไปยุ่งแน่นอน
อีกอย่าง เขาก็กังวลว่าเขาจะหยิบยาวิเศษออกมา จะทำให้ภรรยาและแม่ยายเกิดความสงสัย ถึงตอนนั้นก็คงยากที่จะอธิบาย
ตอนนี้ซือเทียนฉีก็มาแล้ว ให้เขาจัดการเรื่องนี้ ก็ยิ่งไม่สะดวกไปอีก
ด้วยความช่วยเหลือของซือเทียนฉี ผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์จีน มาช่วยรักษาพ่อตา ต้องสามารถอธิบายอดีตได้แน่นอน
ท้ายที่สุดซือเทียนฉีก็มีชื่อเสียงอย่างมาก นอกจากเขาสามารถสร้างปาฏิหาริย์ทางการแพทย์ได้ และสามารถทำให้คนยังเชื่อมั่น
ซือเทียนฉีเข้าใจในสิ่งที่เขาคิด แต่ก็ถามด้วยความแปลกใจว่า : “อาจารย์เย่ การบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังเป็นปัญหาที่พบบ่อยในการแพทย์แผนจีนและแพทย์แผนปัจจุบัน ไม่มีทางแก้ไขปัญหาได้ ยาวิเศษของคุณสามารถรักษาให้หายได้จริงเหรอ?”
เมื่อพูดจบ เขากล่าวด้วยความขอโทษ : “ขออภัยอาจารย์เย่ ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะสงสัยตัวยาวิเศษของคุณ เพียงแค่ในใจกังวลเล็กน้อย นี่มันเกินความเข้าใจของฉัน……”
เย่เฉินกล่าวเบาๆ: “วางใจเถอะ ยานี้ กินแล้วจะช่วยซ่อมแซมความเสียหายของกระดูกสันหลังได้”
ซือเทียนฉีกล่าวด้วยความประหลาดใจ : “โธ่เอ๋ย ถ้าพ่อตาของคุณหายขาด นี่ก็เป็นปาฏิหาริย์ทางการแพทย์แล้วล่ะ เมื่อแพร่กระจายออกไปเกรงว่าจะทำให้ช็อกกันทั่วโลก ชื่อเสียงที่ดังเช่นนี้ ผู้แซ่ซือจะกล้าได้ยังไง……”
เย่เฉินกล่าวเบาๆ: “คุณน่าจะรู้ดี ฉันไม่ใช่คนที่สร้างชื่อเสียงจอมปลอม อีกอย่าง ฉันก็ไม่ได้อยู่ในโลกแห่งการแพทย์ ดังนั้นเรื่องแบบนี้ ฉันไม่เหมาะที่จะทำอยู่แล้ว คุณต่างหาก ถ้าคุณสามารถรักษาอาการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังได้ด้วยการแพทย์แผนจีน เมื่อกระจายออกไป เกรงว่านี่จะเป็นความมหัศจรรย์อย่างยิ่งของการแพทย์จีนของเรา มันจะทำให้คนทั้งโลกชื่นชมการแพทย์แผนจีนอย่างแน่นอน ดังนั้นอย่าปฏิเสธอีกต่อไปเลย”
เมื่อซือเทียนฉีได้ยินคำนี้ พยักหน้าทันที หยิบยาเม็ดนี้แล้วกล่าวด้วยความเคารพ : “อาจารย์เย่ ผู้แซ่ซือรับทราบ!”
แต่ตอนนี้ เย่เฉินจะเอายาครึ่งหนึ่งของตัวเองที่เหลือจากการรักษามาให้ตัวเอง!
สิ่งนี้ทำให้เขาตื่นเต้นและรู้สึกประทับใจ
ถ้ามีครึ่งเม็ดนี้ งั้นในอนาคตเขาจะมีที่พึ่งในการช่วยชีวิตเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง
ซือเทียนฉีรู้สึกตื่นเต้น อดไม่ได้ที่จะคุกเข่าให้เย่เฉินทันที
สะอึกสะอื้นไปแปปเดียว ซือเทียนฉีน้ำตาไหล และพยักหน้า : “อาจารย์เย่ผู้มีพระคุณอันยิ่งใหญ่ ผู้แซ่ซือจะไม่เคยลืมเลย!”
เย่เฉินมองเขาด้วยสายตาที่สงบ กล่าวว่า: “พอแล้ว รีบไปรักษาเถอะ อย่าปล่อยให้ภรรยาร้อนใจเลย”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...