ซูจือหยูคิดไม่ถึงเลยว่า พี่ชายตัวเองคนนี้ เวลาแบบนี้แล้วยังจะมาซ้ำเติมกันอีก!
เธอมองซูจือเฟยตาขวางอย่างโมโห จากนั้นก็หันไปพูดกับตู้ไห่ชิง “แม่คะ หนูมาครั้งนี้ไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาด้วย แล้วก็ของใช้ส่วนตัวต่างๆ ด้วย ถ้าจะอยู่จินหลิงแค่สามสี่วันก็ยังพอได้ แต่ว่าถ้าจะอยู่ยาว น่าจะยุ่งยากหน่อยนะคะ……”
ตู้ไห่ชิงเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจว่า “เรื่องนี้ง่าย แม่บ้านในบ้านว่างพอดีเลย เดี๋ยวแม่ให้พวกเขาไปเก็บของใช้ส่วนตัวของหนู แล้วเอามาพร้อมกันด้วย”
จากนั้น ตู้ไห่ชิงก็พูดอีกว่า “ถ้าลูกยังมีที่ไหนที่ไม่พอใจ ก็บอกแม่มาได้เลย แม่จะจัดการให้ลูกทุกอย่าง ถ้าลูกรู้สึกไม่ค่อยการตกแต่งของห้องก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวแม่จะขนของตกแต่งกับของใช้ต่างๆ ของห้องหนูมา แล้วตกแต่งให้ห้องหนูเหมือนเดิม ลูกยังมีปัญหาอะไรอีกหรือเปล่า? ถ้ายังมีปัญหาอะไรก็พูดออกมาได้เลย ขอแค่ลูกบอกมา แม่จะจัดการให้ทั้งหมด”
ซูจือหยูจนปัญญาแล้วจริงๆ
คาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าคุณแม่จะเด็ดขาดขนาดนี้ ไม่ให้โอกาสอะไรกับตัวเองเลย
เพราะฉะนั้น เธอจึงต้องพยักหน้าให้อย่างน้อยใจ แล้วเอ่ยว่า “ก็ได้ค่ะแม่ หนูรู้แล้วค่ะ หนูไม่มีปัญหาอะไรแล้วค่ะ เอาตามที่แม่พูดทุกอย่างเลยค่ะ……”
ตู้ไห่ชิงจึงค่อยรู้สึกวางใจ จากนั้นก็ยิ้มเอ่ยว่า “ลูกน่ะ วันๆ อย่าเอาแต่คิดที่จะไปตามหาผู้มีบุญคุณ อยู่กับแม่ที่จินหลิงดีกว่า รอลูกเปิดเทอมแล้ว ถ้าแม่ไม่มีธุระอะไร ก็จะไปอยู่กับลูกที่อเมริกา ถ้าลูกเรียนจบMBAเมื่อไหร่ เราสองคนแม่ลูกก็ค่อยกลับมา”
ซูจือหยูรู้ดี คุณแม่กำลังกีดกันตัวเองอยู่ ไม่ให้ตัวเองมีโอกาสไปตามหาผู้มีบุญคุณ
เพราะฉะนั้น เอจึงต้องพยักหน้าให้อย่างทำอะไรไม่ได้ “ค่ะ ตามที่คุณแม่ว่าเลยค่ะ……”
ตู้ไห่ชิงค่อยรู้สึกโล่งอกสักที
ตู้ไห่ชิงคาดไม่ถึงเลยว่า คนที่ซูจือหยูจะตามหานั้น กลับเป็นชายหนุ่มขี่รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้า ที่ตัวเองเจอหน้าประตูบ้านของเย่ฉางอิงวันนี้
ชายหนุ่มคนนั้นตอนนี้พักอยู่ที่ Tomson Riviera ระยะทางตรงที่ห่างจากพวกเขา ห่างกันไม่ถึงห้ากิโลเมตร
เธอยิ่งไม่รู้ว่า ทีแรกเธอคิดว่า ตัวเองรั้งจือหยูอยู่ที่จินหลิง ก็เพื่อไม่ให้จือหยูเจอดวงชะตาที่เหมือนแมลงบินเข้ากองไฟ
แต่ความจริงกลับกลับกันโดยสิ้นเชิง!
การตัดสินใจนี้ของเธอ กลับทำให้จือหยูตกอยู่ท่ามกลางทะเลไฟที่ล้อมรอบอยู่……

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...