ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2206

ซูจือหยูคิดไม่ถึงเลยว่า พี่ชายตัวเองคนนี้ เวลาแบบนี้แล้วยังจะมาซ้ำเติมกันอีก!

เธอมองซูจือเฟยตาขวางอย่างโมโห จากนั้นก็หันไปพูดกับตู้ไห่ชิง “แม่คะ หนูมาครั้งนี้ไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาด้วย แล้วก็ของใช้ส่วนตัวต่างๆ ด้วย ถ้าจะอยู่จินหลิงแค่สามสี่วันก็ยังพอได้ แต่ว่าถ้าจะอยู่ยาว น่าจะยุ่งยากหน่อยนะคะ……” 

ตู้ไห่ชิงเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจว่า “เรื่องนี้ง่าย แม่บ้านในบ้านว่างพอดีเลย เดี๋ยวแม่ให้พวกเขาไปเก็บของใช้ส่วนตัวของหนู แล้วเอามาพร้อมกันด้วย” 

จากนั้น ตู้ไห่ชิงก็พูดอีกว่า “ถ้าลูกยังมีที่ไหนที่ไม่พอใจ ก็บอกแม่มาได้เลย แม่จะจัดการให้ลูกทุกอย่าง ถ้าลูกรู้สึกไม่ค่อยการตกแต่งของห้องก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวแม่จะขนของตกแต่งกับของใช้ต่างๆ ของห้องหนูมา แล้วตกแต่งให้ห้องหนูเหมือนเดิม ลูกยังมีปัญหาอะไรอีกหรือเปล่า? ถ้ายังมีปัญหาอะไรก็พูดออกมาได้เลย ขอแค่ลูกบอกมา แม่จะจัดการให้ทั้งหมด” 

ซูจือหยูจนปัญญาแล้วจริงๆ 

คาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าคุณแม่จะเด็ดขาดขนาดนี้ ไม่ให้โอกาสอะไรกับตัวเองเลย

เพราะฉะนั้น เธอจึงต้องพยักหน้าให้อย่างน้อยใจ แล้วเอ่ยว่า “ก็ได้ค่ะแม่ หนูรู้แล้วค่ะ หนูไม่มีปัญหาอะไรแล้วค่ะ เอาตามที่แม่พูดทุกอย่างเลยค่ะ……” 

ตู้ไห่ชิงจึงค่อยรู้สึกวางใจ จากนั้นก็ยิ้มเอ่ยว่า “ลูกน่ะ วันๆ อย่าเอาแต่คิดที่จะไปตามหาผู้มีบุญคุณ อยู่กับแม่ที่จินหลิงดีกว่า รอลูกเปิดเทอมแล้ว ถ้าแม่ไม่มีธุระอะไร ก็จะไปอยู่กับลูกที่อเมริกา ถ้าลูกเรียนจบMBAเมื่อไหร่ เราสองคนแม่ลูกก็ค่อยกลับมา”

ซูจือหยูรู้ดี คุณแม่กำลังกีดกันตัวเองอยู่ ไม่ให้ตัวเองมีโอกาสไปตามหาผู้มีบุญคุณ

เพราะฉะนั้น เอจึงต้องพยักหน้าให้อย่างทำอะไรไม่ได้ “ค่ะ ตามที่คุณแม่ว่าเลยค่ะ……” 

ตู้ไห่ชิงค่อยรู้สึกโล่งอกสักที