ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2208
เซียวเวยเวยเห็นทุกคนรับรู้ข่าวสารแล้ว จึงเอ่ยต่อว่า “วันนี้ที่ดิฉันเรียกทุกคนมา มีเรื่องอยากจะประกาศให้ทราบดังนี้”
“เรื่องแรก หลิวจงฮุยกับเฉินเสี่ยวเฟย คืนเงินที่เอาเปรียบทุกคนตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาแล้วบางส่วน!”
พอพูดประโยคนี้ออกไป ในที่ประชุมจึงฮือฮากันทันที!
มีผู้หญิงคนหนึ่งพูดพรวดออกมาว่า “อะไรนะ?! หลิวจงฮุยกับเฉินเสี่ยวเฟยคือเงินแล้ว?! เรื่องจริงเหรอเนี่ย? คนโลภสองคนนั้น คืนเงินจริงๆเหรอ?! นี่เป็นไปได้ยังไง?!”
เซียวเวยเวยพูดอย่างจริงจังว่า “นี่เป็นเรื่องจริงค่ะ เพราะพวกเขาสองคนทำชั่วมาเยอะ ตอนนี้โดนพี่เขยของดิฉันส่งตัวไปชดใช้กรรมในคาราโอเกะแล้วค่ะ เฉินเสี่ยวเฟยก็ไปเป็นเด็กนั่งดริ้งค์ ส่วนหลิวจงฮุยก็ไปเป็นบ๋อย พวกเขาสองคนทำงานอยู่ที่ร้านของหม่าจงเหลียง คืนนี้ก็น่าจะเริ่มงานแล้ว ถ้าพวกคุณมีคนที่รู้จักทำงานที่นั่น ก็สามารถโทรไปสอบถามได้ค่ะ”
พิธีกรหญิงในที่ประชุมบางส่วน รีบหยิบโทรศัพท์ออกมา บางคนเอกที่จะส่งข้อความ บางคนก็โทรไปตรงๆ เลย ไม่นาน จึงมีผู้หญิงหนึ่งในนั้นอุทาน “พระเจ้า! ไอ้หลิวจงฮุยกับเฉินเสี่ยวเฟยไปทำงานที่คาราโอเกะจริงๆ! สะใจชะมัด!”
“ใช่ใช่ เพื่อนของฉันก็บอก เป็นพวกเขาสองคนจริงๆ!”
มีผู้หญิงคนหนึ่งที่รู้จักเซียวเวยเวยรีบเอ่ยถามว่า “เวยเวย พี่เขยของคุณเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงเก่งขนาดนี้ แม้แต่หลิวจงฮุยก็กล้าลงมือด้วย?”
“พี่เขยฉัน……” เซียวเวยเวยพึมพำเสียงเบา จากนั้นจึงเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเคารพว่า “พี่เขยฉันเป็นวีรบุรุษ!”
ผู้หญิงทุกคนที่อยู่ในที่ประชุม ล้วนแต่เคยโดนหลิวจงฮุยข่มเหงรังแกมาทั้งนั้น
พูดได้เลยว่าเกลียดเขาฝังลึกมาก
จากนั้น เซียวเวยเวยก็ส่งสายตาให้ฝ่ายการเงิน จากนั้น ฝ่ายการเงินจึงไปเรียกผู้ชายร่างกำยำจากห้องทำงานข้างๆ
ในมือผู้ชายร่างใหญ่แต่ละคนถือกล่องใบใหญ่ไว้ จากนั้นพวกเขาก็กางกล่องในมือบนโต๊ะของประธานการประชุม จึงเผยให้เห็นเงินสดเป็นก้อนๆ ในนั้น
ผู้หญิงเกือบสามร้อยคนส่งเสียงกรีดร้อง แล้วยังมีคนตะโกนอีกว่า “เซียวเวยเวยจงเจริญ!” จากนั้น ในที่ประชุมก็มีเสียงปรบมือดังสนั่น
วินาทีนี้ เซียวเวยเวยชนะใจแล้วความปกป้องสรรเสริญจากผู้หญิงเหล่านี้ นี่เป็นผลสำเร็จก้าวแรกที่ตัวเองรับช่วงบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ย……
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...