โดนเสียงปรบมือที่ดังสนั่นกับเสียงเอ่ยชมล้อมรอบ เซียวเวยเวยจึงเริ่มทำตัวไม่ถูก เธอพยายามตั้งสติ แล้วพูดต่อว่า “เรื่องที่สาม บริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยของเราจะดำเนินธุรกิจในรูปแบบใหม่ นโยบายการดำเนินงานมีดังนี้ค่ะ……”
ผู้หญิงเกือบสามร้อยคนข้างล่างเวที วินาทีนี้ตั้งตารอฟังสิ่งที่เธอกำลังจะพูด
เซียวเวยเวยพูดอย่างจริงจังว่า “อันดับแรก บริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยก็จะยังเหมือนเมื่อก่อน จะให้บริการธุรกิจหรือส่วนบุคคลต่างๆ ในจินหลิงเป็นหลัก เราทุกคนเป็นผู้หญิง แล้วผ่านเรื่องต่างๆ ที่คล้ายคลึงกันมา เพราะฉะนั้นทุกคนก็ถือว่าเป็นพี่น้องกัน ถ้ามีพี่น้องคนไหนอยากจะทำอาชีพนี้ต่อ ฉันก็หวังว่าจะมาร่วมงานกับบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ย”
“จากนั้น ฉันขอสัญญากับพี่น้องทุกคน ถ้าพี่น้องคนไหนเลือกที่จะร่วมงานกับบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ย เราก็จะไม่มีทางรังแก เอาเปรียบค่าจ้างของทุกคนเหมือนเมื่อก่อนแน่นอนค่ะ!”
“แล้วเงื่อนไขของการร่วมงานกัน : ทางบริษัทจะรับผิดชอบจัดสรรงานให้ทุกคน แล้วจะเปิดเผยสัดส่วนรายได้กับทุกคนด้วย ค่าจ้างทุกครั้งที่ออกงาน ทางบริษัทจะเก็บแค่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์เพื่อนำมาบริหารบริษัท ส่วนอีกแปดสิบเปอร์เซ็นต์ที่เหลือก็จะเป็นของทุกคน!”
พอได้ยินว่าจะได้รับค่าจ้างในสัดส่วนแปดสิบเปอร์เซ็นต์ ผู้หญิงข้างล่างเวทีจึงพากันฮือฮาดีใจ!
ในวงการนี้ ไม่มีบริษัทไหนเลย ที่จะให้สัดส่วนค่าจ้างเยอะขนาดนี้!
ตามเกณฑ์ทั่วไป ปกติจะแบ่งกันคนละครึ่ง เหมือนคนอย่างหลิวจงฮุย ปกติให้แค่ยี่สิบสามสิบเปอร์เซ็นต์ ไม่ใช่แค่ได้น้อย แต่ยังข่มเหงพิธีกรหญิงให้เซ็นสัญญาขายตัวอีก ถ้าเซ็นสัญญาขายตัว พิธีกรหญิงก็จะได้ส่วนแบ่งแค่ประมาณสิบเปอร์เซ็นต์
เมื่อเทียบกันแล้ว เซียวเวยเวยให้ข้อเสนอสัดส่วนแบบนี้ ถือว่าเป็นคนที่จิตใจดีมากๆ!
ความจริง ในใจเซียวเวยเวยเองก็รู้สึกว่า สัดส่วนนี้สูงเกินไป ถ้าหักต้นทุนก็บริหารงานบริษัท ต้นทุนค่าใช้จ่ายการจัดหางานแล้ว กำไรที่เหลือก็น้อยมาก จะถึงห้าเปอร์เซ็นต์หรือเปล่าก็ยังไม่กล้ารับประกัน
แต่ว่า เธอก็รู้สึกว่า ตัวเองจะทำให้เย่เฉินผิดหวังในตัวเธอไม่ได้
“ฉันต้องทุ่มแรงกายแรงใจ พยายามทำให้เป้าหมายนี้สำเร็จให้ได้ แล้วทำให้พี่เขยเซอร์ไพรส์ในตัวฉันด้วย!”
ณ ขณะนั้น ผู้หญิงข้างล่างเวที ก็ถูกคำพูดของเซียวเวยเวยดึงดูดเรียบร้อยแล้ว!
บริษัทโปร่งใส ส่วนแบ่งก็สูง แล้วเซียวเวยเวยยังยอมชดเชยเงินที่หลิวจงฮุยเอาเปรียบทุกคนคืนมา แค่ประเด็นนี้ ทุกคนก็ไว้ใจเธอมากแล้ว
เพราะฉะนั้น ในใจลึกๆ ของเหล่าผู้หญิงก็ตัดสินใจได้แล้ว
ทันใดนั้น เซียวเวยเวยก็เอ่ยต่อว่า “ตอนนี้บริษัทมีเงินทุนการดำเนินงานห้าแสน ฉันจองรถตู้สิบสามที่นั่งไว้แล้วสามคัน เพื่อใช้สำหรับรับส่งพนักงานในบริษัทฟรี”
จากนั้น เธอก็พูดอย่างรู้สึกผิดว่า “แต่ว่า ตอนนี้เงินทุนมีจำนวนจำกัด เงินทุนส่วนใหญ่ก็นำออกมาชดเชยให้พี่น้องทุกคน เพราะฉะนั้นตอนนี้เราจึงเหลือแค่รถสามคัน……”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...