ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2225

ตู้ไห่ชิงังการกล่าวโทษของซูโสว่เต้า ไม่โมโห แต่กล่าวอย่างสงบว่า “ซูโสว่เต้า ถ้าคุณรู้จักข้อบกพร่องของตัวเอง น่าจะรู้ว่าคุณกำลังไร้คุณธรรมอยู่ ถ้าในตอนนี้คุณยังยืนหยัดว่าคุณคุณธรรมสูงส่ง ก็ช่างน่าผิดหวังยิ่งนัก”

พูดพลาง ตู้ไห่ชิงกล่าวต่อว่า “ความรักสิ่งนี้ ไม่ได้ใช้ปากเพื่อให้ได้มา แต่ต้องใช้การกระทำที่แท้จริงรักษาความสัมพันธ์ไว้ ฉันก็แค่เอ่ยถึงการหย่าร้าง คุณก็รู้สึกว่าฉันไม่เห็นแก่ความรู้สึก แต่ลูกที่อยู่ด้านนอกของคุณ ยี่สิบกว่าปีเข้าไปแล้ว คุณปิดบังฉันมานานขนาดนี้ หลายปีที่ผ่านมานี้ คุณเคยคิดถึงความรักฉันสามีภรรยาของเราบ้างมั้ย?”

ซูโสว่เต้าได้ยินดังนี้ ก็หดหู่อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ทันใด

“ใช่...ตอนนี้กล่าวโทษตู้ไห่ชิงไม่เห็นแก่ความรู้สึก แทบจะเท่ากับกำลังตบหน้าของตัวเองอยู่...เพราะ ผมเองคือคนนั้นที่ทำผิดจริงๆ แล้วเมื่อทำผิดก็ผิดมายี่สิบกว่าปี...”

ในขณะที่เขาไม่รู้ว่าจะตอบตู้ไห่ชิงอย่างไร ตู้ไห่ชิงก็ถอนหายใจเบาๆ “เฮ้อ ไม่พูดเรื่องพวกนี้แล้ว ที่ฉันโทรหาคุณ ก็แค่อยากหย่าให้เร็ว เพราะอนาคตฉันจะลงหลักปักฐานที่เมืองจินหลิง ต่อให้ไม่ลงหลักปักฐาน อย่างน้อยก็จะอยู่ที่เมืองจินหลิงช่วงหนึ่ง ดังนั้นหย่าเร็ว ก็เพื่อคุณ คนอื่นจะได้ไม่นินทาคุณได้”

ตู้ไห่ชิงไม่ได้พูดละเอียดนัก แต่ซูโสว่เต้าเข้าใจความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดนี้ของเธอแล้ว

ความหมายของตู้ไห่ชิงคือ เธออยากตั้งถิ่นฐานที่เมืองจินหลิง แล้วถ้าคนของตระกูลใหญ่พวกนั้นที่เย่นจิงรู้เรื่องนี้เข้า ทุกคนล้วนเดาออกว่าทำไมเธอจึงอยู่ที่เมืองจินหลิง พูดให้เคลียร์ ก็คือเพื่อเย่ฉางอิง

ถ้าตู้ไห่ชิงกับซูโสว่เต้ายังเป็นสามีภรรยากัน แล้วตู้ไห่ชิงลงหลักปักฐานที่เมืองจินหลิงเพื่อเย่ฉางอิง จะต้องกระทบหน้าตาของซูโสว่เต้า ในระดับหนึ่งแน่นอน

แต่ถ้าหย่าร้างกันแล้ว สำหรับซูโสว่เต้า อย่างน้อยๆก็ยังรักษาหน้าตาเอาไว้ได้บ้าง

ซูโสว่เต้าเกรี้ยวกราดมาก แต่ก็พูดคำพูดที่กล่าวโทษกับต่อต้านอะไรไม่ออก

ในใจเขาตระหนักได้ว่า ตัวเองไม่มีความเป็นไปได้ที่จะยื้อตู้ไห่ชิงได้อีก ผู้หญิงคนนี้ได้ใจแข็งจะหย่าร้างกับตนแล้ว

เมื่อนึกถึงจุดนี้ ในใจเขาก็ยิ่งเกลียดเย่ฉางอิง

“ไอ้เหี้ยเย่ฉางอิง ไม่จบไม่สิ้นจริงๆเลยนะ!”