ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2224
ช่วงหลายวันมานี้ที่มาถึงออสเตรเลีย อารมณ์ของเขาย่ำแย่ ไม่เพียงแค่ภรรยาของเขาตู้ไห่ชิงจะหย่ากับตัวเอง ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่ข่าวเสียๆหายๆได้แฉออกมา ภาพพจน์ของตนในมุมมองของคนอื่นก็กลับตาลปัตร
ตอนนี้คำวิจารณ์ของโลกภายนอกสำหรับเขาแล้ว เรียกได้ว่าเป็นผู้ชายที่เลวที่สุดในช่วงหลายปีมานี้ของหัวเซี่ย หนึ่งเดียวเท่านั้น
เพราะ เขาไม่เพียงมั่วสุมภายนอกลับหลังภรรยา ยังมีลูกสาวนอกสมรสอีก
เขายังปลอมตัวลูกสาวนอกสมรสให้เป็นการ์ดแล้วรับกลับบ้าน มาอยู่กับภรรยาและลูก
สิ่งที่เกินไปกว่านั้นคือ เขายังสั่งการลูกสาวนอกสมรสของตนทำผิดกฎหมายในต่างประเทศอีกด้วย! เท่านี้ยังไม่พอ
สิ่งที่ทำให้ภายนอกรังเกียจที่สุด คือเพื่อหลีกเลี่ยงการแฉข่าวเสียๆหายๆ นึกไม่ถึงว่าเขาจะร่วมมือกับกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น ฆ่าลูกสาวแท้ๆของตัวเอง
นี่คืออะไร?
นี่คือการแต่งงานแล้วนอกใจ ปิดฟ้าข้ามทะเลต่อทุกคน ให้ลูกสามนอกสมรสเป็นเครื่องมือสังหาร แล้วยังเป็นสัตว์เดรัจฉานที่ฆ่าลูกสาวเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง
ถึงขั้นพูดได้ว่า คนๆหนึ่งเมื่อมีความผิดมากมายขนาดนี้ติดตัว งั้นเขาอาจจะเทียบไม่ได้กับสัตว์เดรัจฉานตัวหนึ่งเสียด้วยซ้ำ
โหดร้ายยิ่งกว่าสัตว์เสียอีก!
แม้ซูโสว่เต้ารู้ ว่าทั้งหมดนี้คุณท่านใหญ่ซูเฉิงเฟิงทำไปเพื่อยัดเยียดข้อกล่าวหาให้ตน เพื่อโยนความผิด
แต่เขาเข้าใจดีมาก เมื่อข้อกล่าวหาเหล่านี้มาถึงตัวเขา ตนก็สลัดไม่ออกแล้ว
ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้ ซูโสว่เต้าก็เกลียดจนกัดฟันแค้น
และชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอ ทำให้เขาต้องชะงักไป
“เมีย?” ซูโสว่เต้าลังเลไปสักพัก จากนั้นก็รีบหยิบมือถือ กดรับสาย แล้วพูดว่า “ที่รัก! และแล้วคุณก็ยอมโทรหาผมเสียที!”
ตู้ไห่ชิงปลายทาง กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า “ซูโสว่เต้า ที่ฉันโทรมา จะพูดเรื่องการหย่า ตอนนี้คุณอยู่ที่ออสเตรเลีย ชั่วครู่ชั่วยามก็กลับมาไม่ได้ ไม่งั้นคุณมอบอำนาจให้ทนายช่วยคุณจัดการเอกสารที่เกี่ยวข้องเถอะ”
ซูโสว่เต้าไม่คาดคิด ว่าเป้าหมายที่ตู้ไห่ชิงโทรมา คือจะพูดคุยเรื่องหย่าร้าง จู่ๆเขาก็เกรี้ยวกราดขึ้นมา
เขาอดที่จะดูแคลนไม่ได้ว่า “ตู้ไห่ชิง เพียงแค่เรายังไม่หย่ากัน ก็ยังคงเป็นสามีภรรยา คุณไปเมืองจินหลิงในขณะที่เราเป็นสามีภรรยากันและผมก็ไม่ผ่านการอนุมัติจากผม เรื่องนี้ผมไม่ห้ามคุณและไม่กล่าวโทษคุณ ก็ถือว่าให้เกียรติคุณมากพอแล้ว”
“แต่ตัวคุณอยู่ที่เมืองจินหลิง นึกไม่ถึงว่ายังกล้าโทรหาผมพูดเรื่องหย่าร้างอีก เกินไปหน่อยมั้ย? คุณไม่แคร์ความรักของชีวิตคู่ของเรายี่สิบกว่าปีนี่แม้แต่น้อยเลยเหรอ?!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...