ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2223
วันรุ่งขึ้น เย่เฉินออกไปซื้อกล่องเก็บเครื่องประดับของไม้เรดแซนดัลวู้ดหลายกล่อง ใช้ใส่ยาที่เตรียมจะให้ผู้คนในคืนนี้
เพราะเป็นยาวิเศษช่วยชีวิตในสายตาผู้คน อย่างน้อยๆก็ต้องเข้าชุดกับกล่องใส่สักหน่อย
ระหว่างทางกลับบ้านหลังจากซื้อกล่องเครื่องประดับเสร็จแล้ว เย่เฉินรับสายเฉินจื๋อข่าย เมื่อโทรติด เฉินจื๋อข่ายก็กล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “คุณชาย! เมื่อเช้านี้คดีเจ้าของครอบครองคฤหาสน์โดยผิดกฎหมายตัดสินแล้วครับ!”
“อ๋อ?” เย่เฉินถามอย่างเร่งรีบว่า “ว่าไงบ้าง?”
เฉินจื๋อข่ายรีบกล่าว “คืองี้ครับ ตัวคน ตัดสินตลอดชีวิต อายัดทรัพย์สินทั้งหมดเป็นค่าชดใช้หนีสิ้นคืนให้จำเลย ดังนั้นทรัพย์สินที่อยู่ในนามของทั้งหมด ล้วนเข้าสู่ระบบขายทอดเข้าตลาด รวมทั้งคฤหาสน์ที่ท่านติดตามมาตลอดด้วยครับ”
“ดีมาก!” เย่เฉินสั่งทันทีว่า “เหล่าเฉิน ช่วยผมสมัครหน่อย ผมจะเข้าร่วมด้วย!”
เฉินจื๋อข่ายกล่าว “คุณชายสบายใจได้ครับ ผมได้ใช้ในนามคนขับรถลงสมัครแล้วครับ คฤหาสน์หลังนั้นเป็นที่ๆพ่อแม่ของท่านเคยอาศัยมาก่อน ถ้าชื่อของท่านปรากฏอยู่บนรายชื่อผู้ประมูล ผมกลัวจะมีคนรู้ตัวตนของท่านได้ ดังนั้นจึงได้ตัดสินใจทำเลย ขอท่านให้อภัยด้วยครับ!”
เย่เฉินระบายออกมาว่า “ผมลืมนึกถึงจุดนี้ไปเลย งั้นก็ใช้ในนามคนขับรถของคุณเข้าร่วมประมูลก็แล้วกัน ไม่ว่ายังไง ต้องประมูลคฤหาสน์นั้นมาให้ได้”
เฉินจื๋อข่ายหัวเราะ “คุณชายสบายใจได้ครับ คฤหาสน์หลังนั้นอยู่ในการคุ้มครองที่ห้ามรื้อถอนแล้วครับ แทบจะไม่มีคุณค่าอะไร ดังนั้นราคาเริ่มต้นประมูลจึงแปดแสนแปดหมื่น ผมว่าไม่มีใครแย่งท่านหรอกครับ ต่อให้มี เมื่อราคาไปถึงสองล้านสามล้าน ก็อาจจะได้มาแล้วก็เป็นได้”
“ดี” เย่เฉินสบายใจ ถามเขาว่า “เริ่มประมูลเมื่อไหร่?”
เฉินจื๋อข่ายตอบ “ตอนนี้ระบุไว้เป็นช่วงสิบโมงเช้าของวันจันทร์หน้าครับ”
เย่เฉินถามอีกว่า “ถึงตอนนั้นไปประมูลที่ศาลหรือออนไลน์?”
เฉินจื๋อข่ายอธิบายว่า “ตอนนี้การประมูลของศาลจะดำเนินการผ่านออนไลน์แล้วครับ เปิดเผยโปร่งใส ผมให้คนสมัคร จ่ายเงินประกันประมูลแล้วครับ สิบโมงเช้าวันจันทร์หน้า เริ่มประมูลราคาทางเว็บไซต์ของศาลได้เลยครับ”
“ดี!” เย่เฉินยิ้มเบาๆ ชื่นชมว่า “เหล่าเฉิน จัดการได้ดีมาก รบกวนด้วยครับ”
พ่อบ้านอาวุโสพยักหน้า แล้วกล่าว “ได้ครับคุณหนูรอง ผมจะจัดคนไปลงชื่อให้คุณเดี๋ยวนี้เลยครับ”
ตู้ไห่ชิงกล่าว “งั้นรบกวนลุงหวางจัดการเรื่องพวกนี้ให้หนูด้วยนะคะ หนูไปคุยโทรศัพท์ที่ห้องก่อนนะคะ”
พ่อบ้านอาวุโสกล่าว “ได้ครับคุณหนูรอง”
ตู้ไห่ชิงรีบเดินกลับไปที่ห้องของตัวเอง หยิบมือถือขึ้นมา แล้วโทรหาซูโสว่เต้า
เธอรู้ว่าซูโสว่เต้าไปออสเตรเลียแล้ว แต่ช่วงสองสามวันนี้ไม่ได้ติดต่อกับซูโสว่เต้าเลย
ซูโสว่เต้าก็ไม่ได้ติดต่อหาตู้ไห่ชิง อีกทั้งลูกชายลูกสาว เพราะหมดสภาพสุดๆ และบวกกับรู้สึกไม่กระปรี้กระเปร่า
ซูโสว่เต้าในตอนนี้ กำลังนั่งอยู่ที่ประตูคฤหาสน์ เข้าใกล้กับหน้าผาของทะเล เหม่อลอยจ้องมองใต้ท้องทะเล
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...