ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2222
ในขณะเดียวกันนี้เอง Walterนั่งอยู่บนรถโรลส์รอยซ์ เพิ่งจะขับออกจากโรงพยาบาลชุมชน
Walterชื่อเต็มWalter Horowitz คนสหรัฐอเมริกา ตระกูลก็เป็นธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่มีชื่อเสียงมาก
เขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับหวังตงเสวี่ยนนานแล้ว มีความรู้สึกดีกับหวังตงเสวี่ยนมากมาโดยตลอด
แต่ตอนนั้นWalterยังอยู่ในการควบคุมของตระกูลเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยกล้าจีบหญิงเอเชีย อย่างเปิดเผยสักเท่าไหร่
แต่ Walterในตอนนี้กับWalterในช่วงเล่าเรียนได้มีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก
ตอนนี้เขาควบคุมทรัพยากรอีกทั้งอำนาจที่มากพอในตระกูลแล้ว และตอนนี้ได้ทำการค้ามาถึงหัวเซี่ยแล้ว เริ่มเคลื่อนทัพเข้าสู่วงการอสังหาริมทรัพย์หัวเซี่ย ดังนั้นแว็บเดียวก็เริ่มทำตามที่ตัวเองต้องการ
เรื่องแรกที่เขาทำตามใจ ก็คือจีบเพื่อนร่วมชั้นหวังตงเสวี่ยนใหม่อีกครั้ง
นี่ไม่ใช่เพียงเพราะ เขาชอบหวังตงเสวี่ยนตลอด
สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือ หลายปีมานี้หวังตงเสวี่ยนทำงานหนักในตี้เหากรุ๊ป ความสามารถเป็นที่ยอมรับในวงการอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมด
เธอไม่เพียงมีความสามารถ แล้วยังเข้าใจในกิจการอสังหาริมทรัพย์หัวเซี่ยมากมายอีกด้วย
นอกจากนี้ ที่ดินทุกผืน โครงการทุกโครงการล้วนผ่านการประมูลราคา ราคาพื้นฐานของการประมูลราคานี้ ก็คือความลับหลักอย่างสุดๆ ถ้าหลุดออกไป จะทำให้บริษัทเสียหายมหาศาลมาก
ดังนั้น ความคิดถี่ถ้วนของWalter ก็คือคว้าหวังตงเสวี่ยนมาให้ได้ จากนั้นค่อยล้วงความลับตี้เหากรุ๊ปที่เธอกุมไว้ทั้งหมด
จากนั้น ค่อยเล่นงาน ล้วงความลับตี้เหากรุ๊ปทีละก้าวทีละก้าว สุดท้ายก็ครองตลาดเมืองจินหลิงไว้ทั้งหมด
ขณะนี้ Walterมองรูปของหวังตงเสวี่ยนที่อยู่ในมือถือด้วยใบหน้ามีเลศนัย พึมพำว่า “ หวังตงเสวี่ยน ครั้งนี้ ผมจะต้องสยบคุณอย่างสิ้นเชิง และราบคาบ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...