ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2227
หวังตงเสวี่ยนฟังกรณีศึกษาที่หัวหน้าฝ่ายเฉินเล่ามา ได้ย้อนกลับไปคิดอย่างถี่ถ้วน แล้วกล่าว “หัวหน้าฝ่ายเฉิน ช่วงที่พ่อของฉันจะอาการกำเริบ ฉันไม่เห็นเขาใช้ยาอะไรที่ไร้ชื่อเลยนะคะ ไม่เห็นเขาใช้ยาจีนที่ต้มเอง และยิ่งไม่ได้ใช้แบ้เตาเหล็งด้วยค่ะ...”
พูดพลาง หวังตงเสวี่ยนกล่าวต่อว่า “หลังจากครั้งที่แล้วที่เขาผ่าตัดปลูกถ่ายอวัยวะเสร็จ สภาพร่างกายแข็งแรงมาก มีโรคเบาหวานระดับต่ำๆ ดังนั้นจึงใช้เมทฟอร์มิน แต่ยาประเภทนี้ปลอดภัยต่อไตมาก ไม่มีทางทำให้เกิดไตวายได้นี่หน่า..”
หัวหน้าฝ่ายเฉินพยักหน้า แล้วกล่าว “แบ้เตาเหล็งที่ผมเพิ่งพูดไปเมื่อกรณี แค่ยกตัวอย่างให้คุณดูเท่านั้น แต่ ส่วนประกอบที่จะทำให้เกิดไตวาย ไม่มากเกินกว่าแบ้เตาเหล็งจำพวกนี้ แล้วยังมีสินค้าแปรรูปมากมาย มีส่วนผสมของเคมี ล้วนมีพิษต่อไตอย่างมาก”
หวังตงเสวี่ยนถามต่อว่า “หัวหน้าฝ่ายเฉิน งั้นมีวิธีที่จะตรวจสอบ ว่าอะไรทำให้พ่อของฉัน ไตวายได้กันแน่?”
หัวหน้าฝ่ายเฉินกล่าว “ผมได้ส่งเลือด และปัสสาวะของพ่อของคุณไปตรวจสอบที่ห้องปฏิบัติการแล้ว แต่การตรวจสอบชุดนี้ยุ่งยากมาก เกรงว่ายากมากที่จะได้ผลลัพธ์ถูกต้องในช่วงเวลาแป๊บเดียว”
พูดพลาง เขาได้สั่งต่อว่า “ประธานหวังครับ เรื่องเร่งด่วนในตอนนี้ ไม่ใช่หาเหตุผลของไตวายของพ่อคุณ แต่ต้องรีบแก้ปัญหาไตให้เร็วที่สุด นี่จึงจะเป็นเรื่องสำคัญที่สุดนะครับ!”
หวังตงเสวี่ยนถอนหายใจเบาๆอย่างหมดปัญญาสุดๆ กล่าวอย่างหดหู่ว่า “เช้านี้ฉันได้ปรับราคาขึ้นเป็นสิบล้านหยวนแล้ว แต่พ่อของฉันเป็นหมู่เลือดRH- แค่จุดนี้ ก็ชะงักเรื่องไตไปมากกว่า99%เข้าไปแล้ว...”
หัวหน้าฝ่ายเฉินพยักหน้า กล่าวอย่างจริงจังว่า “ประธานหวัง สถานการณ์ในตอนนี้จนปัญญามากจริงๆครับ ทางผมก็ได้ไถ่ถามจากเพื่อนที่ผมรู้จัก จากในประเทศแต่ล่ะพื้นที่แล้ว แต่จนกระทั่งถึงตอนนี้ก็ไม่มีข่าวคราวใดๆ”
พูดถึงจุดนี้ หัวหน้าฝ่ายเฉินถอนหายใจ กล่าวเบาๆว่า “ประธานหวัง ผมอยากขอให้คุณเตรียมใจไว้หน่อยนะครับ...”
หวังตงเสวี่ยนเงียบไปสักพัก พยักหน้าเบาๆ กล่าวอย่างไร้เรี่ยวแรงว่า “ขอบคุณหัวหน้าฝ่ายเฉินนะคะ ฉันทราบแล้วค่ะ ฉันจะหาวิธีต่อละกันค่ะ...”
“ครับ” หัวหน้าฝ่ายเฉินปลอบประโลมว่า “แต่ก็อย่ามองโลกในแง่ร้ายเกินไป ผมเป็นหมอมาหลายปี เคยเห็น และได้ยินปาฏิหาริย์มากมาย หนึ่งในนั้นมีปาฏิหาริย์มากมายที่ผมไม่มีทางเข้าใจจนกระทั่งปัจจุบันนี้...”
เธอไม่คาดคิดจริงๆ ว่าอาการของพ่อจะเลวร้ายถึงขั้นนี้แล้ว นึกไม่ถึงว่าจะเร็วขึ้นไปอีก
ช่วงเวลายี่สิบวัน แว็บเดียวกลายเป็นสิบห้าวันแล้ว
นี่ยังไม่รู้ว่า พรุ่งนี้ มะรืนนี้ ช่วงเวลานี้ยังจะลดลงอีกมั้ย
เพิ่งจะเดินออกมาไม่กี่เมตร จู่ๆเธอก็รับโทรศัพท์จากเย่เฉิน
เย่เฉินในขณะนี้กำลังเดินทางไปที่บ้านฉินกาง นึกขึ้นได้ว่าหวังตงเสวี่ยนยังไม่ให้คำตอบที่แน่นอนกับตัวเอง ด้วยเหตุนี้จึงได้โทรศัพท์ถามเธอว่ากลางคืนมีเวลาว่างมั้ย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...