ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2255
โรงแรมสากลจินหลิงตั้งอยู่ใจกลางเมือง ห่างจากโรงพยาบาลชุมชนจินหลิง ใกล้กว่าหมู่บ้านคฤหาสน์ของบ้านหวังตงเสวี่ยนเล็กน้อย
ดังนั้น ตอนที่Walterนั่งอยู่ในโรสลอยด์ ตอนที่ออกเดินทางไปโรงพยาบาล เย่เฉินกับหวังตงเสวี่ยนเพิ่งจะเดินไปได้ครึ่งทาง
แต่เมื่อเย่เฉินจอดรถเสร็จ ตอนที่เดินเข้าไปในตึกผู้ป่วยในของโรงพยาบาลชุมชนพร้อมกับหวังตงเสวี่ยน รถของWalter ก็จอดลงที่ลานจอดรถ
จิตใจของหวังตงเสวี่ยนทั้งตื่นเต้นทั้งเครียด เดินไปไม่ถึงสองก้าวก็กลายเป็นวิ่งโดยไม่รู้ตัว เย่เฉินก็เพิ่มความเร็วขึ้นเช่นกัน วิ่งตามเธอมาที่ประตูห้องพักฟื้น
ผลักประตูเข้าไป แม่ของหวังตงเสวี่ยนซุนยู่ฟางกำลังฟุบพักผ่อนที่ด้านหน้าเตียงพักฟื้น
แม้ซุนยู่ฟางเพิ่งจะห้าสิบกว่าปี แต่ขณะนี้สภาพของเธอเหนื่อยล้ามาก
ดูสภาพของเธอแล้ว ไม่ต่างจากหญิงชราคนหนึ่งที่อายุหกสิบเจ็ดสิบปีเลย
เมื่อได้ยินทั้งสองเดินเข้าประตูมา ซุนยู่ฟางเงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นลูกสาวหวังตงเสวี่ยนกับผู้ชายที่ตนไม่รู้จักคนหนึ่ง เธอก็ถามอย่างตกใจว่า “ตงเสวี่ยน คนนี้คือ？”
จิตใต้สำนึกหวังตงเสวี่ยนอยากพูดว่าเย่เฉินเป็นเถ้าแก่ของตัวเอง แต่ตอนนี้เย่เฉินกลับแย่งพูดขึ้นมาก่อน ยิ้มพลางกล่าวว่า “สวัสดีครับคุณป้า ผมชื่อเย่เฉิน เป็นเพื่อนของหวังตงเสวี่ยนครับ！”
ซุนยู่ฟางรีบพยักหน้า กล่าวอย่างเกรงใจว่า “อ๋อ สวัสดีค่ะคุณเย่...”
หวังตงเสวี่ยนเห็นเขาไม่อยากเปิดเผยว่าเขาเป็นประธานตี้เหากรุ๊ป ด้วยเหตุนี้จึงได้รีบพูดกับแม่ว่า “แม่คะ！เย่เฉินมียาวิเศษที่รักษาได้หลายโรค ครั้งนี้ช่วยพ่อได้แล้วค่ะ！”
เพิ่งพูดจบ ประตูห้องพักฟื้นได้ถูกคนผลักออก
เขาเจอWalterเป็นครั้งแรก และไม่รู้ความสัมพันธ์กับการพัวพันของหวังตงเสวี่ยนกับWalter
แม้แต่เรื่องที่พ่อของหวังตงเสวี่ยนเข้าโรงพยาบาล เขาก็เพิ่งจะรู้ได้ไม่นาน ดังนั้นจึงสงสัยWalterที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นมา ไม่เข้าใจว่าเจ้าหัวทองนี่มาจากไหนกันแน่
เมื่อหวังตงเสวี่ยนได้ยินWalterพูดว่าเย่เฉินเป็นร่างทรง ก็ตวาดอย่างเกรี้ยวกราดว่า “Walter คุณอย่ามาหยาบคายที่นี่นะ！คนนี้คือเย่เฉินอาจารย์เย่ที่ไม่มีใครไม่รู้จักแห่งเมืองจินหลิง！ไม่ใช่ร่างทรงที่คุณพูด！”
Walterบึนปาก กล่าวอย่างไม่พอใจว่า “ร่างทรงพวกนี้ของหัวเซี่ยของพวกคุณ ไม่ใช่ชอบเรียกตัวเองว่าอาจารย์หรอกเหรอ？ปรมาจารย์ชี่กง ปรมาจารย์ซวนซวน ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยอะไรนั่น ล้วนเป็นปรมาจารย์ไปหมด ผมว่า เป็นแม่งต้มตุ๋นทั้งหมดอะ！”
ตอนนี้ในใจของเย่เฉินเริ่มไม่สบายใจแล้ว ด้วยเหตุนี้จึงได้กล่าวว่า “ผมว่าก่อนที่คุณจะพูดอะไรให้เกียรติกันหน่อยนะครับ ที่นี่คือหัวเซี่ย ไม่ใช่ประเทศสหรัฐอเมริกา”
Walterมองเย่เฉิน กล่าวอย่างเหยียดหยามว่า “เด็กน้อย ผมไม่อยากไร้สาระกับคุณมาก ที่ผมมา จะคุยกับตงเสวี่ยนเรื่องพ่อของเธอ คนที่ไม่เกี่ยวข้องไสหัวไปให้ไกล！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...