ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2284

เขาจึงหัวเราะแล้วพูดขึ้นมาว่า“โคบายา ชิจิโร่ ช่วงนี้จิตสำนึกของแกพัฒนาเร็วดีหนิ”

โคบายา ชิจิโร่รีบวิ่งเหยาะๆไปข้างหน้าของหงห้าทันที แล้วโค้งคำนับ90องศา ตะโกนพูดขึ้นมาว่า“ท่าหงห้าครับ！ขอบคุณสำหรับการยอมรับของชิจิโร่นะครับ ชิจิโร่จะตั้งใจทำงานต่อไปครับ！”

หงห้าพยักหน้าอย่างพึงพอใจ พลางหัวเราะแล้วพูดขึ้นมาว่า“ชิจิโร่ ดูช่วงนี้แกทำตัวดีนะ กลับไปฉันจะบอกกับพ่อครัว ว่าหลังจากนี้ให้เพิ่มปีกไก่ให้แกชิ้นหนึ่งทุกวัน！”

เมื่อโคบายา ชิจิโร่ได้ยินดังนั้น จึงรีบยิ้มแล้วพูดอย่างอ้อนวอน“ท่านห้าครับ คะ……คุณบอกให้พ่อครับเพิ่มขาไก่ให้ผมด้วยได้ไหมครับ？ผมทำงานเยอะทุกวันเลยนะครับ ข้าวก็กินน้อยมาก สารไม่ค่อยพอเลย……”

หงห้าเห็นโคบายา ชิจิโร่สภาพผอมแห้ง จึงหัวเราะแล้วพูดขึ้นมาว่า“ชิจิโร่ แกต่อรองเก่งจริงๆเลยนะ”

โคบายา ชิจิโร่รีบพูดอธิบาย“ท่านห้าครับ ผมแค่รู้สึกว่าในทุกวันอาหารของผมกินไม่อิ่มเลยครับ ผมไม่ได้อยากต่อรองกับคุณนะครับ คุณอย่าเข้าใจผิดไป……”

หงห้าพยักหน้าแล้วหัวเราะ พลางพูดขึ้นมาว่า“ได้ ฉันเข้าใจแล้ว เอาแบบนี้นะ เห็นแก่ช่วงนี้แกค่อนข้างตั้งใจทำงานขยันขันแข็ง ฉันจะให้พ่อครัวเพิ่มปีกไก่ชิ้นหนึ่งให้นาย ทุกวันจันทร์กับทุกวันพฤหัสบดีจะเพิ่มน่องไก่ให้นายเป็นพิเศษ！”

เมื่อโคบายา ชิจิโร่ได้ยินดังนั้น จึงรีบโค้งคำนับอย่างตื้นตัน“ขอบคุณครับท่านห้า！ขอบคุณครับท่านห้า！ผมขอฝากท่านห้าขอบคุณอาจารย์เย่ด้วยนะครับ บอกว่าชิจิโร่จะตั้งใจทำงานในฟาร์มสุนัขให้ดีที่สุด！”

ท่านห้าหัวเราะพลางพูดขึ้นมาว่า“ได้ ในเมื่อนายรู้งานขนาดนี้ ถ้าฉันมีโอกาสเจออาจารย์เย่ ฉันจะช่วยนายพูดต่อหน้าเขาสักคำสองคำแล้วกันนะ”

โคบายา ชิจิโร่รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก โค้งคำนับอย่างเต็มที่ แล้วก้มคำนับพลางพูดขึ้นมาว่า“ชิจิโร่ขอขอบคุณท่านห้าครับ！”