เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2292

ซูโสว่เต้าถูกทิ้งให้อยู่ปลายสายอีกครั้ง

ตอนนี้ซูโสว่เต้า ในใจของเขารู้สึกโกรธมาก

เขาปามือถือไปกับพื้นอย่างแรง จนแตกกระจาย ปากของเขายังคงสบถด่าไม่หยุด“ตู้ไห่ชิง！ฉันไม่เข้าใจ ว่าเย่ฉางอิง มันดีตรงไหน？！ถึงได้ทำให้หลายปีมานี้เธอไม่เคยลืมมัน！เธออย่าลืมนะ จนถึงตายเขาก็ไม่ได้เลือกเธอ！เขาทิ้งเธอมาโดยตลอด จนก่อนที่เขาจะตายเขาก็ยังทิ้งเธอ！”

ในตอนที่เขากำลังโกรธอยู่นั้น คนใช้ได้ถือโทรศัพท์เครื่องหนึ่งแล้วสาวเท้าอย่างรวดเร็วเดินเข้ามา พลางพูดอย่างระมัดระวัง“คุณชายใหญ่คะ……สายจากคุณท่าน……”

ซูโสว่เต้ารู้พึ่งรู้ตัว มือถือว่าตัวเองถูกปาทิ้งไปแล้ว

เขาจึงทำได้เพียงแค่รับโทรศัพท์จากคนใช้ แล้วพยายามระงับความโมโห พลางเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“พ่อ มีอะไรจะสั่งไหมครับ？”

ซูเฉิงเฟิงถามอย่างเย็นชา“ทำไมโทรศัพท์ของแกถึงโทรไม่ติด？”

ซูโสว่เต้าจึงทำได้เพียงแค่โกหกไปว่า“มือถือของผมมีปัญหาครับ ปิดเครื่องไปเอง”

ซูเฉิงเฟิงไม่ได้เจาะลึกเรื่องนี้อีกต่อไป แต่รีบถามเขาไปว่า“แกได้ติดต่อกับตู้ไห่ชิงรึยัง？”

ซูโสว่เต้ารีบพูดขึ้นมาว่า“ติดต่อแล้วครับ”

ซูเฉิงเฟิงรีบถาม“เธอว่ายังไง？”

ซูโสว่เต้าพูดอย่างทำอะไรไม่“พ่อครับ ผมขอโทษ ไห่ชิงไม่พอใจเรื่องที่ผมนอกใจเธอ ดังนั้นตอนนี้ผมพูดอะไรไป เธอเลยไม่ฟังครับ”

ซูเฉิงเฟิงโมโหขึ้นมาในทันที แล้วกัดฟันกรอดพลางก่นด่า“ไอ้เศษสวะ！เศษสวะจริงๆ！เป็นเศษสวะที่จัดการแม้แต่ผู้หญิงคนเดียวไม่ได้！”

พูดจบ เขาก็วางสายอย่างรุนแรง！

นี่เป็นภายในระยะเวลาสั้นๆไม่กี่สิบนาที ที่ถูกตัดสายติดต่อกันถึงสามสาย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน