ตอน บทที่ 2312 จาก ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 2312 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย จีน ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ที่เขียนโดย เมฆทอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกเหนื่อยกับการอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆ เพื่อหาเงินให้ครอบครัวสิบล้านหยวน และให้โอกาสตัวเองได้หลุดพ้นจากการหลบๆซ่อนๆแบบนี้ ทำให้เขาไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ
ดังนั้น เขาก็เลยออกเดินทางมาที่จินหลิงตั้งแต่เมื่อคืน เพื่อเตรียมตัวเดิมพันครั้งนี้!
จากข้อมูลของผู้ว่าจ้าง เขาต้องหากล้องวงจรปิดและเปิดเผยตัวเอง จากนั้นก็หนีไปที่เจินเป่าเก๋อ
ตอนนี้ สิ่งที่เขากำลังทำอยู่คือเปิดเผยตัวเอง ทำให้ตำรวจของจินหลิงรู้ว่าเขามาที่นี่แล้ว!
ขณะนี้ ในห้องของกองบัญชาการตำรวจเมืองจินหลิง
ระบบจดจำใบหน้าของกรมตำรวจได้มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น เมื่อเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานเห็นมัน ก็รู้สึกตกใจทันที!
หน้าจอคอมพิวเตอร์ ระบบแจ้งเตือนได้ปรากฏขึ้นพร้อมกับข้อความหนึ่งบรรทัด:"จากการตรวจสอบระบบจดจำใบหน้า นักโทษอาชญากรระดับAที่ชื่อว่าหลิวจ้านปรากฏตัวในเมืองของเรา โปรดยืนยันข้อมูลทันที!"
เจ้าหน้าที่ตำรวจที่ปฏิบัติหน้าที่รีบเปิดวิดีโอจากกล้องวงจรปิดขึ้นมาดู เมื่อมองอย่างละเอียด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที รีบหยิบโทรศัพท์ฉุกเฉินบนโต๊ะและพูดทันที:"นักโทษอาชญากรระดับAที่ชื่อหลิวจ้านปรากฏตัวที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดินลี่ตงของเมืองเรา! รีบดำเนินการจับกุมตัวด่วน!"
ทำให้กรมตำรวจของจินหลิงวุ่นวายขึ้นมาทันที!
ตอนนี้นักโทษอาชญากรระดับAปรากฏตัวที่เมืองจินหลิง เป็นเรื่องที่ตำรวจท้องถิ่นไม่อยากเจอที่สุด เพราะถ้าอาชญากรคนนี้ทำเรื่องเลวร้ายขึ้นที่เมือง ไม่เพียงประชาชนจะได้รับความเดือดร้อน ตำรวจท้องถิ่นก็จะต้องแบกรับแรงกดดันมหาศาลจากสังคมด้วย!
ดังนั้น ทางกรมตำรวจระดมตำรวจทั้งหมดของเมือง และตัดสินใจจับกุมหลิวจ้านทันที
และในเวลานี้ โทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าหน้าอกมีข้อความเข้ามาทันที:"ตำรวจของเมืองจินหลิงรู้ว่าคุณมาที่นี่แล้ว! มีรถสายตรวจกำลังวิ่งไปจับคุณ ลองสังเกตด้านขวาของคุณ ห่างจากคุณไปแปดร้อยเมตร!"
เมื่อหลิวจ้านอ่านข้อความจบ เขาก็กัดฟันตัวเอง และมองไปที่ด้านขวาทันที
ผ่านไปไม่นาน รถสายตรวจคันหนึ่งก็ปรากฏตัวในสายตาของเขา และมันก็ขับใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
แต่รถสายตรวจคันนั้นไม่ได้เปิดไฟและไม่ได้เปิดเสียงไซเรน และดูเหมือนรถสายตรวจคันนี้ไม่ได้ปฏิบัติภารกิจฉุกเฉิน
แต่หลิวจ้านรู้ดีแก่ใจ คนว่าจ้างเขาเป็นคนที่มีอำนาจและความสามารถมากๆ ในเมื่ออีกฝ่ายพูดว่ารถสายตรวจคันนี้มาเพื่อจับกุมตัวเขา มันคงเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน
ในเวลานี้ ประตูของรถสายตรวจถูกเปิดออก มีตำรวจหลายคนแสร้งทำตัวมาลาดตระเวนตามปกติ และพวกเขาก็ลงจากรถสายตรวจอย่างช้าๆ เพื่อทำให้หลิวจ้านตายใจ จากนั้นก็หาโอกาสประชิดตัวและจับกุมตัวเขา
แต่ท่าทางของหลิวจ้านดูตกใจมากๆ เขารีบสูบบุหรี่เต็มปอดอีกครั้ง และโยนก้นบุหรี่ไปที่พื้น หันหลังและวิ่งหนีทันที
ตำรวจหลายคนกำลังเข้าใกล้อย่างเงียบๆ แต่พวกเขาคาดคิดไม่ถึงจริงๆว่าหลิวจ้านจะกลัวขนาดนี้ หนึ่งในตำรวจรีบตะโกนทันที:"หลิวจ้าน หยุดเดี๋ยวนี้!"
หลิวจ้านไม่กล้าหันศีรษะกลับไปมอง เขาวิ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง
ตำรวจหลายๆคนรีบวิ่งตามทันที
หลิวจ้านอาศัยที่ตัวเองเริ่มวิ่งก่อน พาตำรวจวิ่งวนอยู่สองรอบ จากนั้นก็วิ่งไปที่เจินเป่าเก๋อที่อยู่ไม่ไกล!
ตำรวจที่เป็นหัวหน้ารีบวิ่งตามทันที ในขณะเดียวกันก็รายงานผ่านวิทยุสื่อสาร:"หลิวจ้านไหวตัวทันแล้ว เมื่อมองเห็นพวกเขาก็วิ่งหนีทันที ตอนนี้เขาวิ่งเข้าไปที่เจินเป่าเก๋อแล้ว! ตอนนี้ขอกำลังเสริมด่วนเพื่อปิดล้อมเจินเป่าเก๋อเอาไว้ และดำเนินการจับกุมตัวหลิวจ้านให้ได้!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...