ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2317
เมื่อหลิวจ้านได้ยินคำพูดเหล่านี้ เขาตื่นเต้นดีใจมากๆจนเกือบจะหัวเราะออกมา
เขาถามกลับไปทันที:"มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?!"
ภรรยาที่อยู่ปลายสายพูดอย่างมั่นใจ:"ใช่ มันเป็นเรื่องง่ายมากๆ!"
"ดีมากๆ!"หลิวจ้านพูดด้วยความดีใจ:"มันเป็นเรื่องง่ายๆเหมือนกระดิกนิ้วเลย!"
เพราะเขาเคยเห็นรูปถ่ายและข้อมูลของตู้ไห่ชิงกับซูจือเฟยและซูจือหยูทั้งสามแม่ลูกมาแล้ว ซูจือเฟยไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่ตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูแม่ลูกคู่นี้ที่มีหน้าตาสวยงามและสะดุดตามากๆ เขามองเห็นพวกเธอเมื่อสักครู่แล้ว
ตอนนี้ แม่ลูกคู่นี้อยู่ในกลุ่มตัวประกันหนึ่งร้อยกว่าคน เมื่อตัวเองขอรถยนต์จากตำรวจได้แล้ว และจับพวกเธอสองคนเป็นตัวประกันและหนีไปพร้อมกัน!
เดิมทีลักพาตัวหนึ่งคนได้สิบล้านหยวน ตอนนี้ลักพาตัวสองคนได้เงินตั้งสามสิบล้านหยวน!
ชั่วชีวิตของหลิวจ้าน เขาไม่เคยหาเงินได้เยอะขนาดนี้มาก่อน
ดังนั้น เขารีบรับปากทันที:"ฉันรู้แล้ว คุณไปพูดกับพวกเขาด้วย บอกว่าฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้สำเร็จ!"
ภรรยาของหลิวจ้านก็ดีใจมากๆเหมือนกัน
เพราะได้เงินตั้งสามสิบล้านหยวน!
หลิวจ้านรีบพูดออกมาทันที:"วางใจได้ ฉันทำสำเร็จอยู่แล้ว พ่อแม่และลูกที่อยู่ในบ้าน คงต้องรบกวนคุณดูแลพวกเขาด้วย"
ภรรยาของหลิวจ้านพูดด้วยความตื่นเต้น:"ที่รัก เรื่องนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วง! ฉันจะดูแลพ่อแม่และลูกของพวกเราให้ดีที่สุด!"
"ได้!"หลิวจ้านหัวเราะออกมาและพูด:"ฉันต้องวางสายก่อน รอฉันออกนอกประเทศแล้วค่อยติดต่อคุณอีกที!"
"ได้! ที่รัก คุณระมัดระวังตัวด้วยนะ!"
เมื่อวางสายโทรศัพท์แล้ว หลิวจ้านรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...