ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2318
เขาแอบคิดในใจว่า:"วันนี้เป็นวันที่โชคดีมากๆของฉันจริงๆ! ขอเพียงอีกสักครู่ฉันจับตัวผู้หญิงสองคนนี้เป็นตัวประกันและหนีไป ไปยังสถานที่ที่เขากำหนด และฆ่าผู้หญิงสองคนนี้ คืนนี้ฉันก็นั่งเรือออกนอกประเทศ! ชีวิตในอนาคตของฉันก็จะเหมือนปลาที่มีอิสระแหวกว่ายอยู่ทะเลที่กว้างใหญ่ เหมือนนกที่มีอิสระโบยบินอยู่บนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่!"
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็เหลือบมองตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูอย่างเงียบๆ และอดไม่ได้ที่จะพ่นพึมพำในใจ:"แม่ลูกคู่นี้สวยจริงๆ! ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยขนาดนี้มาก่อน! ผู้หญิงที่ชื่อตู้ไห่ชิง เป็นสาวใหญ่ที่เซ็กซี่ไม่แพ้ดาราสาวยุค90ของฮ่องกงเลย! ส่วนซูจือหยูมีอายุน้อยและสวยมากๆ เป็นสาวสวยที่หายากมากๆ! น่าเสียดายจริงๆถ้าต้องฆ่าพวกเธอแบบนี้!"
ในเวลานี้ ด้านนอกได้มีเสียงของเจ้าหน้าที่ตำรวจที่พูดผ่านลำโพงดังขึ้น:"หลิวจ้าน คุณฟังให้ดีๆ ตอนนี้คุณถูกปิดล้อมไว้แล้ว! ฉันแนะนำให้คุณอย่าขัดขืน ออกมามอบตัวซะดีๆ เพื่อลดความผิดในการกระทำของคุณ!"
หลิวจ้านหัวเราอย่างเย็นชา และเดินไปที่หน้าต่าง เปิดหน้าต่างและตะโกนด่าอย่างเย็นชา:"จะตะโกนทำไม! บอกให้ฉันยอมมอบตัวเหรอ? ฉันจะบอกให้พวกคุณทราบ ถึงแม้ฉันต้องตาย ฉันก็ไม่มอบตัวอย่างแน่นอน! และฉันจะไม่ยอมตายเพียงคนเดียว! ฉันจะลากหนึ่งร้อยกว่าคนที่อยู่ในนี้ตายเป็นเพื่อนฉันด้วย!"
เจ้าหน้าที่ตำรวจเริ่มประหม่าและพูดว่า:"ฉันแนะนำให้คุณใจเย็นๆก่อน! คุณอย่าทำเรื่องผิดมหันต์และไม่สามารถให้อภัยได้!"
หลิวจ้านพูดอย่างเย็นชา:"อย่าพูดเรื่องไร้สาระอีก! พวกคุณฟังที่ฉันพูดให้ดีๆ! รีบไปเตรียมรถยนต์โรลส์รอยซ์ที่เติมน้ำมันจนเต็มถังให้ฉันคันหนึ่ง! ขอเพียงพวกคุณเตรียมรถยนต์ให้ฉัน ฉันก็จะไปจากเมืองจินหลิงทันที และฉันจะไม่ทำร้ายใครเลยสักคนที่อยู่ที่นี่! ถ้าพวกคุณไม่ทำตามที่ฉันต้องการ ฉันก็จะให้คนเหล่านี้ตายเป็นเพื่อนฉัน!"
เมื่อพูดจบ หลิวจ้านมองดูเวลาและพูดเสริมว่า:"ฉันเป็นคนที่มีความอดทนจำกัด พวกคุณมีเวลาเพียงแค่ยี่สิบนาทีเพื่อไปเตรียมรถยนต์ที่ฉันต้องการ ถ้าเวลาเกินยี่สิบนาที พวกคุณก็เตรียมตัวเก็บกวาดซากปรักหักพังและซากศพได้เลย!"
หลิวจ้านเป็นคนที่ฉลาด
เหตุผลที่เขาเลือกรถยนต์โรลส์รอยซ์นั้น เพราะในเมืองนี้มีรถยนต์โรลส์รอยซ์มีน้อยมากๆ และทางตำรวจเองก็คงไม่มีรถยนต์หรูๆอย่างโรลส์รอยซ์อย่างแน่นอน ดังนั้นตำรวจจึงจำเป็นต้องไปหารถยนต์แบบนี้มาให้เขาคันหนึ่ง
การหารถยนต์โรลส์รอยซ์นั้นก็เป็นเรื่องยากแล้ว ด้วยเวลาที่กระชั้นชิดแบบนี้ ตำรวจหารถยนต์โรลส์รอยซ์ได้ก็เป็นเรื่องยากแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่ทางตำรวจจะมีเวลาติดตั้งอุปกรณ์หรือทำอะไรกับรถยนต์คันนี้
"ใช่! พวกเราไปเตรียมรถยนต์ให้เขาก่อน ให้เขาออกจากตัวเมืองที่มีคนพลุกพล่านก่อน! ตอนนี้พวกเราไม่ได้คาดหวังว่าจะจับกุมตัวเขาได้ แต่ขอแค่ให้เขาจากไป และหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงขึ้นในเมืองจินหลิง ทำแบบนี้ก็เปรียบเสมือนทำเรื่องดีๆเรื่องหนึ่งให้กับประชาชนของเมืองจินหลิง!"
ผู้รับผิดชอบเรื่องนี้พยักหน้าและเอ่ยปากพูด:"ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือ ให้เขาออกไปจากเจินเป่าเก๋อ ไม่งั้นตัวประกันหนึ่งร้อยกว่าคนที่อยู่ในเจินเป่าเก๋อจะได้รับอันตรายจริงๆ!"
เมื่อพูดจบ เขาก็รีบสั่งการลงไปทันที:"รีบไปประสานงานและเตรียมรถยนต์หนึ่งคัน! และส่งไปที่เจินเป่าเก๋อให้เร็วที่สุด!"
ตำรวจคนหนึ่งพูดด้วยความเขินอาย:"หัวหน้าหวัง พวกเราจะไปหารถยนต์โรลส์รอยซ์ที่ไหน? รถยนต์ประเภทนี้ราคาเริ่มต้นเจ็ดถึงแปดล้านหยวน ทั่วทั้งเมืองมีรถยนต์ประเภทนี้ไม่กี่คัน ในระบบของตำรวจไม่มีรถยนต์ประเภทนี้เลยสักคัน..."
ตำรวจที่รับผิดชอบเรื่องนี้ที่ชื่อหัวหน้าหวังครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่และพูด:"ฉันมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเฉินจื๋อข่าย เดี๋ยวฉันยืมรถยนต์โรลส์รอยซ์กับเขาคันหนึ่ง! ไม่ว่าจะเป็นยังไง ก็ต้องทำตามที่หลิวจ้านต้องการ เพื่อหลีกเลี่ยงให้เกิดความเสียหายใหญ่หลวง!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...