ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2319
รถยนต์ยี่ห้อโรลส์รอยซ์ ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปสามารถซื้อได้
เอารถยนต์โรลส์รอยซ์ทั้งเมืองจินหลิงมาร่วมกัน น่าจะมีประมาณหลายสิบคันเอง
และรถยนต์โรลส์รอยซ์ส่วนใหญ่ก็จะเป็นรถยนต์ที่มีอายุการใช้งานมานานแล้ว
รถยนต์โรลส์รอยซ์เก่าๆพวกนี้ อันที่จริงราคาไม่ได้แพงมาก เป็นรถยนต์ที่เปลี่ยนเจ้าของมาหลายคนแล้ว สุดท้ายรถยนต์พวกนี้ก็จะไปอยู่ในบริษัทพรีเวดดิ้ง เพื่อเป็นรถยนต์สำหรับรับส่งบ่าวสาวในงานแต่ง ซึ่งบริษัทพวกนี้จะเอารถยนต์ประเภทนี้ไปเช่าให้คนหนุ่มสาวที่อยากได้หน้าได้ตาทางสังคม
ดังนั้น คนที่สามารถขับรถยนต์โรลส์รอยซ์ได้นั้น มีน้อยมากๆ
ก่อนหน้านี้หัวหน้าหวังก็เคยคิด จะไปหารถยนต์ที่บริษัทพรีเวดดิ้งไหม เอารถยนต์โรลส์รอยซ์รุ่นเก่ามาคันหนึ่ง
เพราะถ้าเกิดความเสียหายขึ้นกับรถยนต์ รถยนต์เก่าๆพวกนี้ก็ถูกกว่าและซ่อมง่ายกว่า ถ้าต้องชดเชยก็คงชดใช้ไม่มาก
อย่างไรก็ตาม เขาก็เปลี่ยนความคิดทันที:"หลิวจ้านเป็นผู้ก่อการร้าย ไม่เพียงเป็นคนที่ฉลาดมากๆ และคงหลอกเขาได้ยาก ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือให้เขาออกไปจากเจินเป่าเก๋อให้เร็วที่สุด ถ้าให้ดีที่สุดคือให้เขาออกจากเมืองจินหลิงไปเลย เขาจากไปยิ่งเร็วก็ยิ่งดี ดังนั้นตอนนี้ไม่ควรเกิดเหตุการณ์อย่างอื่นอีก ถ้าหากพวกเขาหารถยนต์โรลส์รอยซ์เก่าๆมาให้เขา แล้วทำให้เขาโกรธ มันจะเกิดปัญหาอื่นๆได้ง่ายๆ!"
"และรถยนต์ที่เฉินจื๋อข่ายใช้อยู่ก็คือรถยนต์โรลส์รอยซ์ ในโรงแรมก็มีรถยนต์โรลส์รอยซ์สี่คันที่เป็นคนละรุ่น ไม่เหมือนกับคนอื่นๆ ส่วนใหญ่แล้วมีรถยนต์โรลส์รอยซ์เพียงคันเดียว และหวงรถยนต์มากๆ ดังนั้นถ้ายืมกับเขาคงมีโอกาสมากที่สุด..."
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และโทรหาเฉินจื๋อข่ายทันที
ในเวลาเดียวกัน เฉินจื๋อข่ายพึ่งจะจอดรถที่หน้าประตูในคฤหาสน์หลังเก่าที่เย่เฉินกับพ่อแม่เคยพักอาศัย และเดินเข้าไปในคฤหาสน์พร้อมกับเย่เฉิน
เย่เฉินมองเห็นสภาพคฤหาสน์ที่ทรุดโทรม เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"สมัยนั้นตอนที่พ่อของฉันเช่าคฤหาสน์หลังนี้ ตอนนั้นคฤหาสน์หลังนี้ก็มีสภาพเก่าเหมือนตอนนี้เลย หลังจากนั้นพ่อแม่ของฉันก็ช่วยกันทำความสะอาดและซ่อมแซมทีละนิดๆ จนทำให้มันกลายเป็นคฤหาสน์ที่อบอุ่น..."
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูด:"น้าตู้คนนั้น คงจะเหมือนพ่อกับแม่ของฉัน เธอคงทำความสะอาดและซ่อมแซมคฤหาสน์หลังนี้อย่างแน่นอน..."
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ สายตาของเขาก็มองไปที่คฤหาสน์ที่ทรุดโทรม
ในเวลานี้ จู่ๆโทรศัพท์ของเฉินจื๋อข่ายก็ดังขึ้น
เขารีบถอยหลังหลายก้าว เพราะกลัวจะรบกวนเย่เฉิน จากนั้นก็พูดกับเย่เฉินด้วยความเคารพ:"คุณชาย ฉันขอตัวไปรับโทรศัพท์ก่อน"
เย่เฉินรับปากและไม่ได้พูดอะไรอีก
เฉินจื๋อข่ายเดินมาถึงหน้าประตู แล้วค่อยกดรับสาย และถามทันที"เหล่าหวัง คุณโทรหาฉันมีธุระอะไรเหรอ?"
หัวหน้าหวังรีบพูดทันที:"ผู้จัดการทั่วไปเฉิน ฉันมีเรื่องที่อยากให้คุณช่วย เรื่องนี้มีเพียงคุณคนเดียวที่ช่วยฉันได้ และฉันหวังว่าคุณจะไม่ปฏิเสธฉัน!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...