ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2320
เฉินจื๋อข่ายพูดด้วยรอยยิ้ม:"พวกเราสองคนรู้จักกันมาตั้งนานแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจกับฉันขนาดนี้ก็ได้? พูดมาตามตรงเลย มีเรื่องอะไรให้ฉันช่วย?"
หัวหน้าหวังอธิบายว่า:"ผู้จัดการทั่วไปเฉิน มีคดีใหญ่เกิดขึ้นที่เจินเป่าเก๋อ มีนักโทษอาชญากรระดับAคนหนึ่งวิ่งเข้าไปที่เจินเป่าเก๋อและจับตัวประกันไว้ร้อยกว่าคน และนักโทษอาชญากรคนนี้มีระเบิดติดตัวด้วย ตอนนี้เขาต้องการให้พวกเราจัดหารถยนต์โรลส์รอยซ์ให้เขาคันหนึ่ง พวกเราก็ต้องทำตามที่เขาต้องการ!"
ขณะพูด หัวหน้าหวังพูดว่า:"มีคนไม่มากในเมืองจินหลิงที่มีรถยนต์โรลส์รอยซ์ มีเพียงคุณคนเดียวที่มีรถยนต์โรลส์รอยซ์หลายๆคัน ดังนั้นฉันก็เลยต้องการให้คุณช่วย มันเป็นเรื่องด่วนมากๆ!"
เฉินจื๋อข่ายอุทานออกมา:"เจินเป่าเก๋อเหรอ? คุณแน่ใจว่าเป็นเจินเป่าเก๋อเหรอ?"
"ใช่!"หัวหน้าหวังรีบพูดทันที:"ตอนนี้ฉันอยู่ด้านนอกของเจินเป่าเก๋อ ตำรวจของเมืองจินหลิงทั้งหมดมารวมตัวกันที่นี่แล้ว..."
เฉินจื๋อข่ายอดไม่ได้ที่จะพูด:"ฉันพึ่งออกจากเจินเป่าเก๋อได้เพียงแค่สิบถึงยี่สิบนาทีเอง..."
หัวหน้าหวังถอนหายใจและพูด:"คุณโชคดีมากๆ ถ้าคุณออกจากเจินเป่าเก๋อสายกว่านี้อีกหน่อย คุณอาจจะถูกหลิวจ้านจับเป็นตัวประกันอยู่ด้านในแล้ว..."
เมื่อพูดจบ หัวหน้าหวังรีบถามทันที:"ผู้จัดการทั่วไปเฉิน ไม่ทราบว่าคุณสะดวกยืมรถยนต์โรลส์รอยซ์ให้พวกเราคันหนึ่งไหม? คุณโปรดวางใจ ถ้ารถยนต์คันนี้เกิดปัญหาอะไรขึ้น กรมตำรวจของเราจะรับผิดชอบค่าเสียหายทั้งหมด!"
เฉินจื๋อข่ายพูดโดยไม่ลังเล:"เหล่าหวัง คุณไม่ต้องเกรงใจกับฉันขนาดนี้ก็ได้ ในฐานะประชาชนที่ปฏิบัติตามกฎหมาย ให้ความช่วยเหลือกับตำรวจ เป็นหน้าที่ของฉันอยู่แล้ว!"
เมื่อพูดจบ เขาก็รีบพูดทันที:"คุณรอสักครู่ ฉันจะโทรศัพท์ให้คนขับรถยนต์โรลส์รอยซ์คันหนึ่งไปให้พวกคุณ!"
"ได้!"หัวหน้าหวังพูดด้วยความดีใจ:"ผู้จัดการทั่วไปเฉิน ฉันต้องขอบคุณมากๆสำหรับเรื่องนี้!"
"ไม่ต้องเกรงใจ!"
หลังจากวางสาย เฉินจื๋อข่ายเตรียมตัวที่จะโทรศัพท์หาลูกน้องตัวเอง ให้ลูกน้องเตรียมรถยนต์โรลส์รอยซ์ไว้
เฉินจื๋อข่ายรีบวิ่งเข้าไปในยังที่นั่งคนขับ สตาร์ทรถยนต์และขับไปที่เจินเป่าเก๋ออย่างรวดเร็ว ในเวลานี้เย่เฉินมองออกนอกหน้าต่าง เขาขมวดคิ้วและพูดว่า:"เหล่าเฉิน หลิวจ้านที่ตำรวจพูดถึง ถูกตำรวจเจอโดยบังเอิญ และถูกไล่ล่าจนวิ่งเข้าไปในเจินเป่าเก๋อใช่ไหม?"
"ใช่ครับคุณชาย!"เฉินจื๋อข่ายพูด:"ฉันคิดว่าผู้ชายคนนี้หลบหนีมาถึงจินหลิง และหาเงินที่จินหลิงเพื่อหลบหนีไปที่อื่นต่อ แต่เขาคาดคิดไม่ถึงว่าจะถูกตำรวจตรวจเจอที่จินหลิง ดังนั้นเขาจึงหนีเข้าไปในเจินเป่าเก๋อด้วยความตื่นตระหนกตกใจ"
เย่เฉินพยักหน้าและพูด:"ฉันกลับรู้สึกว่าเรื่องนี้มันมีอะไรบางอย่างผิดปกติ"
เฉินจื๋อข่ายถามด้วยความประหลาดใจ:"คุณชาย เรื่องนี้ผิดปกติตรงไหนเหรอ?!"
เย่เฉินไม่ได้ตอบคำถามของเขา แต่กลับถามเขาว่า:"นักโทษอาชญากรระดับAที่หลบซ่อนตัวมานาน จะต้องเป็นคนที่ฉลาดและระแวดระวังตัวมากๆ เขาต้องเป็นคนที่ดูสถานการณ์รอบๆตัวเองได้เก่งมากๆเช่นกัน..."
"คนประเภทนี้ มีประสบการณ์ด้านการหลบหนี ทำไมต้องเลือกหลบหนีเข้าไปในอาคารเดียวๆที่ปิดล้อมได้ง่ายละ? เมื่อวิ่งไปในอาคารแบบนี้ มันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเขาต้องการให้ตำรวจล้อมจับตัวเขา?"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...