เมื่อได้ยินข้อสันนิษฐานของเย่เฉิน เฉินจื๋อข่ายก็อุทานออกมาอย่างแปลกใจ “คุณชาย แล้วคุณคิดว่า ใครคือคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เหรอ?”
เย่เฉินครุ่นคิด แล้วพูดว่า “ตอนนี้ฉันคิดว่า ความเป็นไปได้ที่จะเป็นคนของตระกูลซูมีมากที่สุด”
“คนของตระกูลซู?!” เฉินจื๋อข่ายเบิกตาอ้าปากค้าง “คุณชาย ทำไมคนของตระกูลซูต้องเล่นงานพวกเธอด้วยล่ะครับ? มันไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย…”
เย่เฉินเอ่ยพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ถ้าพูดถึงความสมเหตุสมผล ฉันว่ามีเยอะนะ การที่น้าตู้ยื่นคำขาดขอหย่ากับซูโส่วเต้า ถือเป็นการทำลายหน้าตาของตระกูลซู ซูโส่วเต้าคงไม่พอใจ และคุณท่านใหญ่ซูก็คงเหมือนกัน”
เฉินจื๋อข่ายพยักหน้าแล้วพูดว่า “สำหรับตระกูลที่มีหน้ามีตา การที่ภรรยาหรือว่าลูกสะใภ้ต้องการหย่า คงเป็นการสร้างความเสียหายให้แก่หน้าตาของวงศ์ตระกูล แต่ก็ไม่จำเป็นต้องโหดร้ายขนาดนี้ก็ได้ไหม?”
เย่เฉินเอ่ยพูดว่า “ถึงยังไงก็เป็นตระกูลใหญ่ บางทีพวกเขาอาจจะรู้สึกว่าหน้าตาของตระกูลอยู่เหนือกว่าทุกสิ่ง อีกอย่าง น้าตู้กับซูโส่วเต้าไม่ได้แค่หย่ากันธรรมดา การที่เธอหนีมาที่เมืองจินหลิงที่อยู่ไกลแสนไกลไปเพื่ออะไรนั้น นายรู้ ฉันรู้ แน่นอนว่าคนในตระกูลใหญ่ๆที่เย่นจิงก็รู้เหมือนกัน”
เฉินจื๋อข่ายพยักหน้าอย่างห้ามไม่ได้ ทอดถอนหายใจแล้วพูดว่า “เป็นอย่างนี้จริงๆด้วย...ตอนนั้นเรื่องที่คุณหนูรองตระกูลตู้ชอบพ่อของคุณ เป็นที่รู้กันไปทั่วในเย่นจิง การที่เธอมาที่เมืองจินหลิง และเข้าร่วมประมูลซื้อบ้านที่พ่อคุณเคยอยู่อาศัยด้วยราคาสูงๆแบบนี้ ก็ยิ่งประจักษ์ต่อสายตาทุกคน ว่าเธอยังไม่ลืมพ่อของคุณ….”
เย่เฉินถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ “ฉันทึ่งในความรู้สึกที่เธอมีต่อพ่อของฉันมาก แต่ว่า ยิ่งฉันรู้สึกทึ่งมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งอดที่จะมองปัญหาจากอีกมุมหนึ่งไม่ได้”
เฉินจื๋อข่ายเอ่ยถามขึ้นมาว่า “คุณชาย อีกมุมที่คุณว่า คือมุมไหน? สมองผมค่อนข้างทึบ ผมคิดไม่ออกจริงๆ”
เย่เฉินเอ่ยพูดนิ่งๆว่า “อีกมุมหนึ่งก็คือซูโส่วเต้าไง ถ้าตลอดเวลาที่ผ่านมาน้าตู้ไม่เคยลืมพ่อฉันได้เลย งั้นตลอดหลายปีที่เธอแต่งงานกับซูโส่วเต้า ก็แปลว่าเธอไม่เคยรู้สึกอะไรกับซูโส่วเต้าเลยน่ะสิ”
“เรื่องนี้…” เฉินจื๋อข่ายเงียบลงในทันที
ผ่านไปสักพัก จู่ๆเขาก็พอจะเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้าง “ผมเข้าใจแล้ว! การที่คุณหนูรองตระกูลตู้มารำลึกถึงพ่อของคุณที่เมืองจินหลิง ทั้งยังเข้าร่วมประมูลซื้อบ้านที่พ่อของคุณเคยอยู่อย่างเปิดเผย เท่ากับกำลังบอกคนอื่นเป็นนัยๆว่า หลายปีที่ผ่านมาเธอยังคงรักพ่อของคุณมาตลอด เมื่อเป็นอย่างนี้ แสดงว่าเธอไม่เคยรักซูโส่วเต้าเลย! ซึ่งสำหรับซูโส่วเต้าแล้ว คงเป็นเรื่องที่อัปยศและหยามเกียรติมากๆ!”
เย่เฉินตอบอืม จากนั้นก็แสยะยิ้มออกมา “ศัตรูของศัตรูคือมิตร ขนาดซูรั่วหลีฉันยังช่วยเอาไว้ได้ เพิ่มตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูอีกคนจะเป็นอะไรไป!”
เฉินจื๋อข่ายเอ่ยพูดในทันทีว่า “ได้ครับคุณชาย! ผมจะให้คนตรวจสอบตำแหน่งของรถคันนั้นเดี๋ยวนี้ แล้วก็จะไปเตรียมฮอล์เอาไว้ด้วยครับ!”
สมัยนี้เทคโนโลยีก้าวไกลอย่างรวดเร็ว รถหลายคันล้วนแล้วแต่มีการติดตั้งฟังค์ชันระยะทางไกลที่แน่นอน
รุ่นทั่วไปสามารถตรวจสอบตำแหน่ง ปริมาณน้ำมัน การเปิดปิดประตูและกระจกรถได้จากระยะไกล
รุ่นดีขึ้นมาหน่อย สามารถเปิดปิดประตูรถ สตาร์ทรถและปรับอุณหภูมิในรถได้จากระยะไกล
ถ้าเป็นรถออโต้ที่มีฟังก์ชันใหม่ๆ จะสามารถเรียกรถได้จากทางไกล แค่ใช้งานผ่านโทรศัพท์ แค่นี้ก็สามารถทำให้รถขับเข้ามาหาคนขับ โดยที่คนขับไม่ต้องเดินไปหารถ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...