ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2330
แม้ว่ารถโรลด์รอยซ์จะยังไม่รองรับฟังก์ชันเรียกรถที่ว่า แต่ฟังค์ชันระยะไกลอย่างอื่นมีครบครัน หนึ่งในนั้น คือการเข้าถึงตำแหน่งของรถได้แบบเรียลไทม์ผ่านซอฟต์แวร์ของทางศูนย์
ไม่นาน ลูกน้องของเฉินจื๋อข่ายก็ส่งตำแหน่งรถมาให้เขา
หลังจากที่ได้รับข้อความ ก็เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “คุณชาย หลิวจ้านกำลังขับรถเข้าไปในเขตภูเขาครับ”
“ภูเขา?” เย่เฉินขมวดคิ้ว “มีตำแหน่งเจาะจงไหม?”
เฉินจื๋อข่ายรีบเอ่ยพูดขึ้นมาว่า “เป็นทิศทางไปยังโรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลีครับ”
“อืม!” เย่เฉินรีบออกคำสั่งว่า “ตอนนี้เลี้ยวรถกลับไปที่โรงแรมของนายก่อน หลังจากนั้นค่อยเอาฮอล์ไปขวางทางเขาเอาไว้!”
เฉินจื๋อข่ายเอ่ยพูดขึ้นมาว่า”คุณชาย หลิวจ้านมีวัตถุระเบิดอยู่กับตัว คุณแน่ใจนะครับว่าจะเอาชนะเขาได้?”
เย่เฉินแสยะยิ้ม เอ่ยพูดอย่างดูแคลนว่า “ถ้าฉันคิดจะทำแล้ว ฉันก็สามารถทำให้หลิวจ้านไร้ทางสู้ได้ภายในพริบตา เรื่องกดปุ่มระเบิดไม่ใช่ปัญหา!”
“งั้นก็ดีครับ!” เฉินจื๋อข่ายถอนหายใจออกมา จากนั้นก็รีบขับรถตรงไปที่โรงแรม
ในขณะเดียวกัน เขาก็ล้วงหยิบโทรศัพท์ออกมา ออกคำสั่งให้คนขับฮอล์เตรียมตัวเอาไว้
...
อีกด้านหนึ่ง รถโรลด์รอยซ์ที่หลิวจ้านกำลังขับ มุ่งตรงไปยังเขตภูเขาทางทิศใต้ของเมืองจินหลิงด้วยความเร็ว
พอไปถึงเขาต้องขับโรลด์รอยซ์เข้าไปในตู้คอนเทนเนอร์ โดยอาศัยสินค้าที่อีกฝ่ายเตรียมเอาไว้ อำพรางตัว และทำการขนส่งสินค้าปกติอย่างแนบเนียน
อีกอย่าง บนรถคอนเทนเนอร์ที่เตรียมไว้ให้หลิวจ้าน ยังติดตั้งเครื่องดักจับสัญญาณ ต่อให้บนรถโรลด์รอยซ์คันนี้มีGPSอีกกี่ร้อยตัว ก็ไม่มีทางจับสัญญาณได้เด็ดขาด
และพอถึงตอนนั้น ทางศูนย์รถโรลด์รอยซ์ก็จะพบเพียงแค่ว่า รถคันนี้เข้าไปในอุโมงค์และไม่ได้มีการวิ่งออกมา
ทางตำรวจก็คงรวมกำลัง ค้นหาร่องรอยภายในอุโมงค์นั่น
กว่าพวกตำรวจจะรู้ว่าถูกเขาใช้กลยุทธ์จักจั่นลอกคราบปั่นหัว เขาก็คงหนีออกมาไกลแล้ว!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...