ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2349
ในขณะนี้ ซูจือหยูไม่รู้ว่าเธออยู่ในความเป็นจริง หรือในความฝันกันแย่ หรือการคิดเพ้อเจ้อก่อนที่วิญญาณจะออกจากร่างของ และกำลังจะตาย
แต่ว่า เธอเห็นใบหน้าของเย่เฉินอย่างชัดเจน
"นี่คือผู้มีพระคุณที่เคยเป็นเทพตกจากฟ้า มาช่วยตัวเองและพี่ชายของตน จากมือของกลุ่มนินจาญี่ปุ่น!"
"นี่คือผู้มีพระคุณที่เคยดุฉันว่าความรู้น้อย และแค่เรื่องง่าย ๆ แต่คิดไม่ออกบนถนนในโตเกียว!"
เมื่อคิดเช่นนี้ ซูจือหยูก็ยกมือขึ้นโดยไม่รู้ตัว และไม่สนไม่ว่าทุกอย่างที่อยู่ข้างหน้าจะเป็นความฝันหรือไม่ก็ตาม
เมื่อปลายนิ้วที่เย็นชาของซูจือหยู สัมผัสหน้าของเย่เฉิน ทันใดนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะอุทาน:"มาก...... จริงมาก...... "
เย่เฉินกำลังจะวางเธอไว้ข้างๆ ตู้ไห่ชิง แต่ไม่นึกเลยว่าซูจือหยูจะตื่นขึ้นมา ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจ
ในเวลานี้ ซูจือหยูก็ตะโกนอย่างตื่นเต้น:"ผู้มีพระคุณ นั่นคุณจริงๆเหรอ! ? ! "
เย่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย:"ของปลอม! คุณกำลังฝัน! นอนต่อเถอะ!"
พูดจบ ก็เอื้อมมือไปแตะหน้าผากเธอเบาๆ
ปราณทิพย์เล็กน้อยแทรกซึมเข้าไปในสมองของซูจือหยู ทำให้เธอผล็อยหลับไปทันที
เย่เฉินมองไปที่ซูจือหยูที่กำลังหลับอยู่ และอดไม่ได้ที่จะจุ๊ปากตัวเอง:"ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงตื่นเร็วจัง"
เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น เขาแตะหน้าผากตู้ไห่ชิงเบา ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะไม่ตื่นขึ้นในเวลาอันสั้น
ยี่สิบนาทีต่อมา เฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนลานจอดสนามมบิน ที่ชั้นบนสุดของโรงแรมของเฉินจื๋อข่าย
ในตอนนี้ ทั้งชั้นบนสุดถูกเก็บกวาดโดยสมบูรณ์แล้ว จากชั้นบนสุดไปจนถึงชั้นบริหารที่ปิดแยกออกมาแล้ว นอกจากลูกน้องที่เฉินจื๋อข่ายเชื่อถือที่สุด ก็ไม่มีเจ้าหน้าที่บริการแม้แต่คนเดียว
เย่เฉินพาดสองแม่ลูกไว้บนบ่าของเขา และตรงไปยังห้องที่เฉินจื๋อข่ายจัดไว้
เมื่อจัดการสองแม่ลูกเสร็จแล้ว เย่เฉินดูเวลา และพูดกับเฉินจื๋อข่ายว่า:"ฉันคาดว่า ก่อนสองทุ่ม พวกเธอสองคนคงยังไม่ตื่น คุณสั่งให้พนักงานหญิงที่น่าเชื่อถือสักสองสามคนเฝ้าพวกเธอเอาไว้"
เฉินจื๋อข่ายพยักหน้าทันทีและพูดว่า:"ได้ครับคุณชาย ไม่ต้องกังวล ผมจะจัดการให้เดี๋ยวนี้"
ในขณะนี้ จู่ๆมือถือของเย่เฉินก็ได้รับโพสต์แชร์ ที่มีประโยคสองสามบรรทัด:"เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งใหญ่ในอุโมงค์ภูเขาต้องห้าม! สถานที่เกิดเหตุเละมาก! หลิวจ้านอาชญากรที่ระดับ A ถูกฆ่าตาย! ตัวประกันสองคนหายสาบสูญ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...