ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2362
ในขณะนี้ เฉินจื๋อข่ายได้รับข้อความจากโทรศัพท์มือถือของเขา หลังจากที่เขาคลิกเข้าไปและอ่านมัน เขาก็รีบพูดกับเย่เฉินว่า “คุณชาย ลูกชายรองตระกูลซู ซูโสว่เต๋อมาที่เมืองจินหลิงแล้ว!”
“จริงเหรอ?” เย่เฉินถามอย่างสงสัยว่า “มาตั้งแต่เมื่อไหร่? ”
เฉินจื๋อข่ายพูดอย่างเร่งรีบว่า “ทางสนามบินจิงหลินรายงานว่า เขาเพิ่งลงจอดเมื่อสิบนาทีที่แล้ว”
เย่เฉินเยาะเย้ยและกล่าวว่า “ดูเหมือนว่า เขาจะได้รับคำสั่งจากคุณท่านใหญ่ซู ให้มาตามหาร่องรอยของตู้ไห่ชิงและซูจือหยู”
เฉินจื๋อข่ายพูดอีกครั้งว่า “คุณชาย ยังมีอีกหนึ่งเรื่องที่อยากจะรายงานกับท่านสักหน่อย”
เย่เฉินพยักหน้า “พูดมา”
เฉินจื๋อข่ายกล่าวว่า “คนที่ลงจอดในเวลาใกล้เคียงกันกับซูโสว่เต๋อ ยังมีเครื่องบินส่วนตัวที่จดทะเบียนในสหรัฐอเมริกาอีกหนึ่งลำด้วย คนของผมตรวจสอบหมายเลขการจดทะเบียนของเครื่องบิน และเครื่องบินลำนั้นอยู่ภายใต้ชื่อธุรกิจของตระกูล Horowitz ในสหรัฐอเมริกา”
“Horowitz งั้นเหรอ?” เย่เฉินขมวดคิ้ว และพูดอย่างเย็นชาว่า “ดูเหมือนว่า คนที่มาน่าจะเป็นคนในครอบครัวของ Walter คนนั้น”
เฉินจื๋อข่ายกล่าวต่อว่า “ใช่ครับ ข้อมูลทางขาเข้าแสดงให้เห็นว่า เป็นคนที่ชื่อว่า Steve Horowitz น่าจะเป็นคุณพ่อของ Walter และในตอนนี้เขาก็กำลังนั่งอยู่ในรถของซูโสว่เต๋อ และไปยังโรงแรมจินหลิงอินเตอร์เนชันแนลร่วมกับซูโสว่เต๋อ”
เย่เฉินถามอย่างสงสัยว่า “ทำไมพวกเขาถึงยังมาด้วยกันได้อีก? ”
เฉินจื๋อข่ายส่ายหัวและพูดว่า “นี่ผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเหมือนกัน อาจจะรู้จักกันมาก่อน หรืออาจจะเพิ่งรู้จักกันก็ได้”
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว และเอ่ยปากพูดว่า “ความแข็งแกร่งของตระกูล Horowitz นั้นค่อนข้างจะธรรมดา ทรัพย์สินมูลค่ากว่าหลายหมื่นล้านดอลลาร์นั้น แม้กระทั่งยังเทียบไม่ได้เท่ากับตระกูลซ่งเลย หากว่าตามเหตุผลแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่ตระกูลซูจะเห็นตระกูลแบบนี้อยู่ในสายตา และก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีความสัมพันธ์ใดๆ กับพวกเขา อีกอย่างเครื่องบินของทั้งสองคนลงจอดเกือบพร้อมๆ กัน ผมเดาว่าพวกเขาน่าจะเพิ่งรู้จักกัน!”
“ใช่!” เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา “ไม่มีเงื่อนงำใดๆ เกี่ยวกับการหายตัวไปของตู้ไห่ชิงและซูจือหยู การหายตัวไปของ Walter ยังมีเงื่อนงำอยู่ที่หวังตงเสวี่ยน ผมเกรงว่าทั้งสองคนจะคิดแผนชั่วร่วมกัน และระดมกองกำลังร่วมกัน พยายามที่จะหาเบาะแสจากตัวหวังตงเสวี่ยน!”
เฉินจื๋อข่ายถามอย่างเร่งรีบว่า “คุณชาย ถ้าอย่างงั้นจะต้องรีบปกป้องคุณหนูหวังไว้ในตอนนี้เลยหรือไม่?!”
เย่เฉินโบกมือของเขา “การปกป้องเธอไม่มีความหมาย ยิ่งปกป้องเธอมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งทำให้คนอื่นรู้สึกว่า เธอต้องมีความเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน”
“แล้วควรจะทำอย่างไร? ”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “ในเมื่อเพื่อนทั้งสองคนมาจากระยะทางห่างไกล และระหว่างทั้งสองยังมีวาสนาต่อกันขนาดนั้น งั้นก็ใช้ความคิดริเริ่มในการโจมตี และทำให้พวกเขาทั้งสองหยุดอยู่ที่นี่ด้วยกันเถอะ และใช้ประโยชน์นี้ทำให้ญาติของพวกเขา ตระหนักได้ว่าสถานที่เมืองจินหลิงแห่งนี้ เป็นเหมือนหลุมดำที่ไม่มีก้นเหว!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...