ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2363
เฉินจื๋อข่ายได้ยินเย่เฉินกล่าวว่า และจะรั้งตัวซูโสว่เต้าและ Steve Horowitz ไว้ ก็อุทานเสียงดังทันที และกล่าวว่า “คุณชาย Steve Horowitz ยังพอจะไหว ในคราวนี้ที่เขามาจากสหรัฐอเมริกาน่าจะไม่ได้นำกำลังคนมามากมาย แต่ซูโสว่เต๋อบนผิวเผินก็ได้จ้างบอดี้การ์ดมาหลายสิบนายแล้ว และผู้ยอดฝีมือที่ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเขายิ่งไม่รู้ว่าจะมีเท่าไหร่ อยากจะจับตัวเขาเกรงว่าคงจะทำได้ยากเล็กน้อย.....”
เย่เฉินพูดอย่างใจเย็นว่า “ไม่เป็นไร ในโลกใบนี้ไม่มีกางเกงที่กันลมได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ การจับตัวซูโสว่เต๋อและ Walter ผมคนเดียวก็พอแล้ว”
ในขณะที่เขาพูด จู่ๆ ก็มีคนคนหนึ่งแวบเข้ามาในความคิดของเขา ดังนั้น เขาจึงเปลี่ยนคำพูดของเขาทันทีว่า “ไม่ เพิ่มอีกคนจะดีกว่า”
เฉินจื๋อข่ายยืนขึ้นทันที และพูดโดยไม่ลังเลว่า “คุณชาย ผมยินดีที่จะไปกับคุณ!”
เย่เฉินยิ้ม และพูดอย่างจริงจังว่า “เหล่าเฉิน ความกล้าหาญของคุณน่ายกย่องนัก แต่ความแข็งแกร่งของคุณยังอ่อนไปเล็กน้อย คิดว่าคุณอาจยังไม่ทันได้เข้าใกล้กับซูโสว่เต๋อ ก็ถูกคนที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดพบเข้าแล้ว”
เฉินจื๋อข่ายกล่าวอย่างเขินอายว่า “นี่.......คุณชาย......ถ้าคุณไม่รังเกียจ ผมจะพยายามฝึกฝนทักษะของผมให้ดีที่สุดจากนี้ไป!”
เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า “ฝึกฝนตอนนี้ มันคงสายเกินไปแล้ว”
เฉินจื๋อข่ายรีบถามว่า “แล้วคุณวางแผนจะลงมือทำเมื่อไหร่? ถ้าต้องการให้ทางผมทำอะไร ผมจะได้เตรียมตัวล่วงหน้าถูก!”
เย่เฉินกล่าวว่า “อย่างเร็ว ผมอยากจะลงมือทำในคืนนี้เลย ไม่เช่นนั้นหากพวกเขามุ่งเน้นความสนใจไปที่ตงเสวี่ยน เรื่องนี้มันก็จะยุ่งยากมากขึ้นเล็กน้อย”
ขณะที่พูด เย่เฉินก็พูดขึ้นอีกครั้งว่า “ให้ผมโทรหาตงเสวี่ยก่อนเถอะ และให้เธอทำงานล่วงเวลาที่บริษัทก่อนในวันนี้ หากเป็นเช่นนั้น ผมก็จะลงมือทำในคืนนี้”
ไม่นานหลังจากนั้น เย่เฉินก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วโทรหาหวังตงเสวี่ยน
ทันทีที่รับสาย เสียงของหวังตงเสวี่ยนก็ดังขึ้นมา “คุณชาย!”
เย่เฉินส่งเสียงฮัม และถามเธอ “ตงเสวี่ย ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?”
หวังตงเสวี่ยกล่าวด้วยความเคารพว่า “คุณชาย ฉันอยู่ที่ฮ่องกง”
หลังจากวางสาย เย่เฉินก็ถอนหายใจเบาๆ ด้วยความโล่งอก
หวังตงเสวี่ยนไม่ได้อยู่ที่เมืองจินหลิงพอดีเลย ดังนั้นในเรื่องนี้จึงไม่ได้เร่งรีบขนาดนั้นแล้ว
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น งั้นก็เป็นการดีกว่าที่จะติดตามซูโสว่เต๋อและ Steve ทั้งสองคนอย่างใกล้ชิดกันก่อน เพื่อดูว่าทั้งสองคนนี้ โดยเฉพาะซูโสว่เต๋อ กำลังเล่นมายากลอะไรอยู่กันแน่
แต่เย่เฉินก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้เวลาแก่สองคนนี้นานเกินไป ภายในสองสามวัน ก็จะทำให้พวกเขาระเหยไปจากเมืองจินหลิงโดยตรง!
ในเวลานี้ เฉินจื๋อข่ายเห็นว่าเย่เฉินได้วางสายไปแล้ว ก็เลยรีบถามว่า “คุณชาย คุณหนูหวังไปฮ่องกงแล้วหรือ?”
“ใช่” เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “ช่างเป็นเรื่องที่บังเอิญจริงๆ เธอเพิ่งจากไปตอนเมื่อเช้านี้”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...