ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2376
เย่เฉินหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาเฉินจื๋อข่ายให้บอกนักบินเฮลิคอปเตอร์ปล่อยเชือกลงมา และมัดตัว Steve และซูโสว่เต๋อติดกันให้แน่นด้วยเชือกไนลอนที่แข็งแรง จากนั้น ทั้งสองก็ถูกกว้านยกขึ้นอย่างเงียบๆ
ในขณะนั้น ซูรั่วหลีเดินถอยหลังแล้วจัดการกับรอยเท้าที่ตัวเองทิ้งไว้ด้วย เธอเดินถอยหลังทีละก้าวจนไปถึงที่ระเบียง จากนั้นเธอก็พูดกับเย่เฉินด้วยความเคารพ “คุณชายเย่ค่ะ จัดการเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ! ”
เย่เฉินพยักหน้าให้เธอ ในเวลานี้ เฉินจื๋อข่ายส่งข้อความมาพอดี “คุณชายเย่ มีรถตู้ที่มาจากสนามบินคันหนึ่งได้ขับเข้าไปในชั้นใต้ดินของโรงแรมแล้ว คนของซูโสว่เต๋อได้ปิดกั้นชั้น
เย่เฉินยิ้มเบาๆ “ ดูเหมือนว่าคนรักของซูโสว่เต๋อจะมาถึงแล้ว”
ในขณะที่พูดนั้น เขาก็คว้าเชือกอีกเส้นหนึ่งแล้วหันไปพูดกับซูรั่วหลีว่า “ เราเหลือเวลาไม่มากนัก เธอกอดเอวฉันไว้เราจะขึ้นไปด้วยกัน”
เฮลิคอปเตอร์มีเชือกอยู่ทางซ้ายและขวาเพียงสองเส้นเท่านั้น อีกเส้นหนึ่งได้ผูกตัวของ Steve และซูโสว่เต๋อไว้แล้ว การรอให้กว้านยกขึ้นและคลายเชือกออก จากนั้นก็ปล่อยเชือกลงมาอีกที คาดว่าต้องใช้เวลาอย่างน้อยเจ็ดถึงแปดนาที
เนื่องจากคนรักของซูโสว่เต๋อมาถึงชั้นใต้ดินของโรงแรมแล้ว คาดว่าอีกไม่นานเธอก็จะมาถึงที่นี่ ดังนั้นเพื่อไม่ให้ทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้ ทางที่ดีควรรีบออกไปให้เร็วที่สุด
ดังนั้น หากทั้งสองใช้เชือกเส้นเดียวกัน จะช่วยประหยัดเวลาได้มาก
ซูรั่วหลีพยักหน้าโดยไม่ลังเล แต่เมื่อเธอจินตนาการถึงภาพที่ตัวเองโอบกอดเย่เฉิน แก้มของเธอก็ร้อนขึ้นมาทันที
ในเวลานี้ เย่เฉินคว้าเชือกแล้วพูดกับซูรั่วหลี “ กอดเอวฉันไว้ ฉันจะกอดเธอไว้แน่นๆ ไม่ต้องกลัวนะ”
ซูรั่วหลีตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ได้ค่ะ คุณชายเย่... ”
หลังจากพูดเสร็จ เธอก็รวบรวมความกล้าและก้าวไปกอดเอวของเย่เฉินไว้
เมื่อสัมผัสถึงกล้ามเนื้อหน้าอกที่แข็งของเย่เฉิน อุณหภูมิบนใบหน้าของซูรั่วหลีก็ร้อนขึ้นกว่าเดิม
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ใกล้ชิดและสนิทสนมกับผู้ชายมากขนาดนี้
ทางสองฝั่งของแม่น้ำแยงซีก็กลับสู่ความสงบในระยะเวลาอันสั้น
ในเวลาเดียวกัน
ผู้หญิงที่สวมหน้ากากกับแว่นกันแดดและหมวกทรงแหลมคนหนึ่ง ได้นั่งรถโดยสารส่วนตัวรุ่นอัลฟาร์ดมาถึงลานจอดรถชั้นใต้ดินชั้นที่สองของโรงแรมสากลจินหลิง
คนของซูโสว่เต๋อได้รอคอยอยู่ที่นี่มานานแล้ว
รถโดยสารส่วนตัวหยุดตรงทางเข้าลิฟต์ และบริเวณรอบๆ ของลิฟต์ก็ถูกคนของซูโสว่เต๋อเคลียร์เสร็จเรียบร้อยแล้ว ปาปารัสซี่คนใดก็ไม่สามารถแอบเข้ามาในนี้ได้ แม้แต่กล้องวงจรปิดในที่จอดรถของโรงแรมก็ถูกสั่งปิดไปหมดแล้ว
ประตูรถถูกเปิดออก และผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้าของเธอจนหมดก็ก้าวลงมา ผู้ช่วยของซูโสว่เต๋อก้าวไปข้างหน้าและกระซิบกับเธอว่า “คุณหนูเจิ้ง เชิญทางนี้ครับ เจ้านายรอคุณมานานแล้ว! ”
ผู้หญิงคนนั้นรีบพูดว่า “ โอ๊ย! งั้นรีบพาฉันขึ้นไปเร็วเข้า! จะปล่อยให้เขารอจนหงุดหงิดไม่ได้เด็ดขาด! ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...