ช่วงเวลาที่เย่เฉินเปิดเผยตัวตนของเขา ซูโสว่เต๋อเหมือนถูกฟ้าผ่าห้าครั้งในเวลาเดียวกัน!
เขามองไปที่เย่เฉินด้วยความตะลึงงัน และพูดขึ้นด้วยความตื่นตระหนกตกใจ “ คุณ... คุณเป็นลูกชายของเย่ฉางอิงจริงๆ หรือ? ”
หลังจากพูดคำนี้ออกมาแล้ว เขาก็พึมพำกับตัวเองโดยไม่รอให้เย่เฉินตอบกลับ “ หน้าตาคล้ายกันขนาดนี้ มันก็คงไม่มีทางเป็นการเข้าใจผิดไปได้หรอก…”
ทันใดนั้น เขาก็รีบพูดว่า “ เสี่ยวเย่ อย่างไรก็ตามฉันกับพ่อของคุณนั้นถือว่าเป็นเพื่อนกัน ตามหลักแล้ว คุณควรเรียกฉันว่าอา... ”
เย่เฉินพูดอย่างดูถูก “ ให้ฉันเรียกคุณว่าคุณอางั้นหรือ? คุณคู่ควรกับมันด้วยเหรอ?”
ซูโสว่เต๋อรีบพูดทันทีว่า “ ฉันดีรู้ว่า ความรู้สึกที่คุณมีต่อตระกูลซูนั้นไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ แต่ตระกูลซูกับตระกูลเย่นั้นมีข้อตกลงที่จะไม่ก้าวก่ายและไม่ต่อต้านกันมานานแล้ว ในช่วงสิบถึงยี่สิบปีที่ผ่านมา เราได้พัฒนาเศรษฐกิจของตนโดยปฏิบัติตามหลักการที่จะไม่ก้าวก่ายกันและกันมาโดยตลอด คุณ... คุณจะฝ่าฝืนข้อตกลงนี้ไม่ได้นะ! ”
เย่เฉินส่งทำเสียงฮึดฮัด “ข้อตกลงระหว่างพวกคุณกับตระกูลเย่เป็นเรื่องระหว่างพวกคุณ มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน”
ซูโสว่เต๋อกล่าวด้วยความตื่นตระหนก “ คุณ... คุณก็ใช้นามสกุลเย่เช่นกันนี่ ... คุณก็ต้องปฏิบัติตามข้อตกลงระหว่างตระกูลซูกับตระกูลเย่ด้วย! ”
เย่เฉินพูดเยาะเย้ยว่า “ฉันไม่ยอมรับข้อตกลงใดระหว่างพวกคุณกับตระกูลเย่ทั้งนั้น ฉันยอมรับแค่แปดตัวอักษรเท่านั้น”
“แปดตัวอักขระอะไรอ่ะ?!”
เย่เฉินพูดออกมาทีละคำว่า “ มิอาจร่วมโลกกับผู้ฆ่าพ่อแม่ได้! ”
ซูโสว่เต๋อยิ่งตื่นตระหนกกว่าเดิม เขาพูดออกมาทันทีว่า “ แต่ตระกูลซูไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดกับการตายของพ่อแม่คุณเลยนะ! ”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา “ ตระกูลซูเป็นผู้นำในการก่อตั้งพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่ในครั้งนั้น เพียงข้อนี้ข้อเดียวก็เพียงพอที่จะให้พวกคุณชดใช้แล้ว!”
“ดีมาก!”
เย่เฉินพยักหน้าและพูดกับซูรั่วหลี “ รั่วหลี คุณช่วยจัดการสถานที่หน่อย ห้ามทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้เด็ดขาด”
ซูรั่วหลีตอบโดยไม่ลังเล “ ได้ค่ะคุณชายเย่ การเคลียร์สถานที่เกิดเหตุเป็นหนึ่งในเรื่องที่ฉันชำนาญที่สุด”
ในอดีต ซูรั่วหลีเคยทำงานให้กับตระกูลซู และมักมีการลอบสังหารหรือลักพาตัวอยู่บ่อยครั้ง และทุกครั้งซูรั่วหลีก็สามารถกำจัดร่องรอยทั้งหมดโดยไม่ทิ้งเบาะแสไว้ ความสามารถในเรื่องนี้ของเธอนั้นยอดเยี่ยมมากเลยทีเดียว
เย่เฉินมอบภารกิจเคลียร์สถานที่ให้กับเธอ แล้วลากซูโสว่เต๋อซึ่งเวลานี้เป็นเหมือนหมูตายตัวหนึ่งไปที่ระเบียงขนาดใหญ่ของห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีท
ในเวลานี้ Steve ซึ่งหมดสติไปแล้ว ถูกมัดมือมัดเท้าด้วยผ้าปูที่นอนอย่างแน่นหนา และร่างกายของเขาม้วนตัวเป็นทรงกลมอยู่ตรงนั้น

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...