ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2378
ชายชราผมหงอกในชุดถังจวงเป็นผู้นำหน้า เขาวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
มีชายหนุ่มมากกว่าสิบคนติดตามเขาอย่างใกล้ชิด ทุกคนแสดงสีหน้าเคร่งขรึมและตื่นตระหนกที่ยากจะปกปิดในเวลาเดียวกัน
ทุกคนรีบไปที่ประตูห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีท ชายชราผมขาวที่นำหน้าถามอย่างเร่งรีบว่า “ เกิดอะไรขึ้น? ! ”
ผู้ช่วยรีบพูดอย่างหวาดหวั่นว่า “ ผมกดกริ่งประตูเจ้านายก็ไม่ตอบสนอง โทรไปก็ไม่มีใครรับสาย แต่โทรศัพท์ยังคงดังอยู่ข้างใน”
ชายหนึ่งในนั้นถามว่า “ครั้งสุดท้ายที่คุณเห็นเจ้านาย เจ้านายกำลังทำอะไรอยู่?”
ผู้ช่วยรีบตอบว่า “ เจ้านายบอกว่าเขาจะไปอาบน้ำ... “
ชายคนนั้นถามอีกครั้งว่า “ เป็นไปได้ไหมที่เจ้านายหลับไปขณะอาบน้ำ? ”
ผู้ช่วยส่ายหัว “ ผมก็ไม่ทราบเช่นกัน แต่เท่าที่ผมรู้ มันคงเป็นไปไม่ได้! ”
มีบางสิ่งที่ผู้ช่วยมิอาจพูดออกมาตรงๆ
ยกตัวอย่างเช่น เขารู้ดีว่าซูโสว่เต๋อชอบเจิ้งเสี่ยวฉีอย่างมาก
ทุกครั้งที่เจิ้งเสี่ยวฉีมาพบเขาอย่างเงียบๆ เขาก็จะรอคอยการปรากฏตัวของเจิ้งเสี่ยวฉีอย่างตื่นเต้น
บางครั้งเขายังรับประทานยาเสริมกำลังเพื่อเพิ่มความสนุกสนานให้กับทั้งสองอีกด้วย
ด้วยเหตุนี้ มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเผลอหลับไปในเวลานี้
ในเวลานี้ ชายชราผมหงอกกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “ ถึงแม้เจ้านายจะเผลอหลับไปในอ่าง แต่หากเราไม่จับตาดูให้ดี ก็อาจมีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ บุกเข้าไปกันเถอะ! ”
ผู้ช่วยพยักหน้าอย่างรวดเร็ว
หากพวกเขาต้องการทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับซูโสว่เต๋อกันแน่ มีเพียงวิธีเดียวก็คือพังประตูเข้าไป
ขณะที่เดินไปมาในห้องนั่งเล่น เขาก็พูดอย่างกระตือรือร้นว่า “ นี่... นี่มันเกิดเรื่องเหี้ยอะไรขึ้นกันแน่? เราเฝ้าดูทางเข้าลิฟต์และทางเข้าบันไดมาโดยตลอด และเรามั่นใจได้ว่าเจ้านายไม่เคยออกจากห้อง พวกเราเองก็ไม่ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวใดที่ผิดปกติเช่นกัน เจ้านายจะหายตัวไปได้อย่างไร? ”
ผู้ช่วยถามขึ้นกะทันหันว่า “ท่านเฮ่อ หรือ... หรือเราจะส่งคนไปดูที่ชั้นล่างดี? เป็นไปได้ไหมที่เขาจะตกตึกโดยไม่ตั้งใจ? ”
เมื่อท่านเฮ่อได้ยินดังนั้น เขาก็รีบไปที่ระเบียงทันที เอนกายพิงราวที่แสนจะหรูหราแล้วก้มลงดู ในขณะที่ดูเขาก็พูดว่า: “ด้านล่างไม่มีอะไรผิดปกติ เขาไม่ได้ตกตึกแน่นอน”
มีคนคนหนึ่งอดพึมพำไม่ได้ “เขาไม่ได้ตกลงไปและก็ไม่อยู่ในห้องด้วย หรือเขาจะขึ้นไปด้านบน?”
“ขึ้นไปด้านบนงั้นเหรอ?” ท่านเฮ่อได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “ ชั้นบนเป็นดาดฟ้าและเขาไม่สามารถขึ้นไปด้านบนจากห้องได้ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้... มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะบินออกไปหรือเปล่า? ”
“นี่... นี่มันน่าแปลกจริงๆ ...” มีคนพูดอย่างกระวนกระวาย “การผายลมยังทิ้งกลิ่นไว้เลย นี่มันคนทั้งคนจะหายตัวไปโดยไม่มีสาเหตุได้อย่างไรกัน!”
หลังจากที่ผู้ช่วยตรวจดูรอบๆ แล้ว เขาก็พูดว่า “ เสื้อผ้าของเจ้านายยังอยู่ที่นี่ แต่เสื้อคลุมอาบน้ำหายไปตัวหนึ่ง ถ้าเขาจากไปอย่างเงียบๆ อย่างน้อยเขาก็จะเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน หรือว่าเขาจะถูกลักพาตัวไป! ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...