ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2379
“ลักพาตัวงั้นเหรอ?!” ใบหน้าของท่านเฮ่อกระตุกอย่างแรง
สิ่งที่เขากลัวที่สุดก็คือซูโสว่เต๋อถูกลักพาตัว
ดังนั้นเขาอดคิดในใจไม่ได้ว่า “ อย่างไรก็ตาม ฉันเป็นหนึ่งในยดอฝีมือระดับอาวุโสของตระกูลซู คราวนี้ได้รับหน้าที่ปกป้องท่านชายรองที่เมืองจินหลิง หากมีการแอบลักพาตัวต่อหน้าต่อตาเขาจริง เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน? และเขาควรอธิบายอย่างไรกับคุณท่านดี? ”
เขานึกถึง Steve ที่อยู่ห้องข้างๆ ซูโสว่เต๋อในทันที เขารีบพูดขึ้นอย่างกะทันหันราวกับคว้าฟางช่วยชีวิตได้ “ เป็นไปได้ไหมที่เจ้านายจะไปหาคนอเมริกันที่อยู่ห้องถัดไปคนนั้น? ! ”
ผู้ช่วยก็กำลังรอปาฏิหาริย์เกิดขึ้นเช่นเดียวกับเขา เมื่อเห็นว่าไม่พบตัวเจ้านายที่ห้องห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีท เขาก็กระวนกระวายใจแทบตาย เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นทันที เขาพูดออกมาด้วยความตื่นเต้นว่า “ เป็นไปได้ อาจเป็นไปได้นะ!”
พูดจบก็หันหลังวิ่งออกไปทันที
คนอื่นๆ ก็รีบตามเขาไปทันที
แต่เมื่อพวกเขากดกริ่งประตูห้องถัดไปก็ไม่มีการตอบสนองใดในห้องเช่นกัน
หัวใจของคนที่ยังคงมีความหวังริบหรี่แต่เดิมก็จมลงสู่ก้นบึ้งทันที
ทุกคนมองไปทางท่านเฮ่อรอความคิดเห็นจากเขา
ปกติท่านเฮ่อเป็นคนจิตใจสงบและลึกซึ้งจนคาดเดาไม่ถูก แต่สีหน้าของเขาในเวลานี้เหมือนกับตอนที่เขาเสียพ่อตอนอายุ 18 ปีไม่มีผิด
เขาเตะประตูห้องของ Steve ด้วยใบหน้าที่มืดมิด และพาทุกคนพุ่งเข้าไปในห้องอีกครั้ง ปรากฏว่า Steve ก็ระเหยไปเหมือนกับซูโสว่เต๋อเช่นกัน ...
ตอนนี้ท่านเฮ่อดมกลิ่นที่นี่และมองหาที่นั่นราวกับสุนัขตัวหนึ่ง เขาคลำหาอยู่นาน แต่ไม่พบเบาะแสอันมีค่าใด ๆ ส่งผลให้เขากระวนกระวายใจมากขึ้น เขาค้นหาอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งมือของเขาสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
หากเขาหวังจะให้ซูจือหยูรอดถ้างั้นตู้ไห่ชิงก็จะรอดเช่นกัน
ดังนั้นในเวลาต่อมา เขาจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาดและคิดในใจว่า “ผลที่ไร้กังวลที่สุดคือผู้หญิงสองคนนี้ตายไปพร้อมกัน ไม่อย่างนั้นถ้ามีเพียงซูจือหยูคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ ตามลักษณะนิสัยของเธอแล้ว เธอจะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อตรวจสอบความจริงอย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นจริง เธออาจจะหันมาเป็นศัตรูกับฉันก็เป็นได้ ดังนั้นปล่อยให้เธอตายไปตอนนี้ดีกว่า จะได้ไม่เป็นปัญหาให้กับตัวเองในวันข้างหน้า…”
เมื่อคิดเช่นนี้ได้ เขาก็รู้สึกโล่งอกเล็กน้อย
ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องทำคือรอให้ซูโสว่เต๋อกลับมารายงานข่าวการเสียชีวิตของภรรยาพวกเขาโดยเร็วที่สุด
ในขณะนั้น พ่อบ้านก็มาเคาะประตูรายงานว่า “คุณท่านครับ คนของตระกูลตู้มาหาครับ...”
“ตระกูลตู้? ” ซูเฉิงเฟิงหนักใจอย่างมาก เขาถามว่า “ มีใครมาบ้าง? ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...