ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2380
พ่อบ้านรีบพูดว่า “ตู้เจิ้นหัวคุณท่านตู้ พาตู้ไห่เฟิงลูกคนโตของตระกูลตู้มาด้วย”
คุณท่านซูอดไม่ได้ที่จะถูขมับของเขา และถอนหายใจอยู่ในใจ “แม่งช่างน่าเบื่อเสียจริง ตระกูลตู้มาทำอะไรที่ผม? หรือว่าพวกเขามาหาผมเพื่อที่จะกล่าวโทษงั้นเหรอ? ไม่น่าจะใช่นะ เมืองจินหลิงไม่ใช่ที่ของผมเลย และก็ไม่มีหลักฐานพิสูจน์ได้ว่าตู้ไห่ชิงถูกผมฆ่าตาย แล้วจะมาถามผมเพื่อ?”
“แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ายังไงตระกูลตู้ก็เป็นญาติของผม และพวกเขาก็มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งในระดับสูงสุด ไม่สามารถรุกรานได้อย่างชัดเจน ดังนั้นจึงทำได้แค่ไปต้อนรับสักหน่อยเท่านั้น!”
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ คุณท่านซูก็จึงพูดกับพ่อบ้านว่า “คุณจัดให้พวกเขาไปนั่งในห้องนั่งเล่นสักพัก แล้วผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลย”
“ครับคุณท่าน!”
ไม่กี่นาทีต่อมา คุณท่านซูก็เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น
ทันทีที่มาถึงห้องนั่งเล่น ก็เห็นพ่อลูกของตระกูลตู้ยืนอยู่กลางห้องนั่งเล่น เต็มไปด้วยความโกรธบนใบหน้าของพวกเขา
เขาแสร้งทำเป็นมีท่าทีเจ็บปวดในทันที ทักทายเข้าไป และสะอื้นไห้ “พ่อตา.....เกิดอะไรขึ้นกับไห่ชิงและจือหยูแม่ลูห พวกคุณมีข่าวอะไรบ้างหรือยัง?”
ตู้เจิ้นหัวพูดอย่างเย็นชาว่า “ซูเฉิงเฟิง! ผมยังอยากจะถามคุณเลย! เรื่องระหว่างไห่ชิงกับจือหยุนแม่ลูกคู่นี่ มันเกี่ยวข้องกับคุณหรือไม่?! คุณบอกความจริงกับผมจะดีกว่า ไม่อย่างนั้นผมตู้เจิ้นหัวจะไม่วันจบเรื่องกับคุณง่ายๆ แน่นอน!”
“ผม?!” คุณท่านซูชี้ไปที่จมูกของตัวเอง แล้วพูดด้วยความปวดใจอย่างยิ่งว่า “ไห่ชิงเป็นลูกสะใภ้ของผม และจือหยูยิ่งเป็นหลานสาวของผม ผมจะไปทำร้ายพวกเขาได้อย่างไร!”
หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็เสริมทันทีว่า “บอกคุณตรงๆ เลย ผมได้ส่งซูโสว่เต๋อไปที่เมืองจินหลิงเพื่อไปตรวจสอบและช่วยเหลืออย่างรวดเร็วแล้ว แม้ว่าจะพยายามอย่างดีที่สุด ก็จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อความปลอดภัยของแม่ลูกทั้งคู่!”
แม้ว่าตู้เจิ้นหัวจะมีข้อสงสัยเกี่ยวกับคุณท่านซู แต่ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีหลักฐานใดๆ เลย
และมีอยู่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เขางุนงงเล็กน้อย เขารู้ว่าคุณท่านซูรักหลานสาวซูจือหยูคนนี้มาก หากตู้ไห่ชิงประสบอุบัติเหตุไปเอง พวกเขาจะคิดว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์คุณท่านซู หรือซูโสว่เต้าซึ่งอยู่ห่างไกลในออสเตรเลียเป็นคนทำ
ท่านเฮ่อพูดด้วยเสียงสั่นว่า “คุณ......คุณท่าน....ผม....ผมขอโทษ...”
“ขอโทษเรื่องอะไรเหรอ?” คุณท่านซูสังเกตได้บางอย่างที่ผิดปกติ ขมวดคิ้วและถามว่า “มีเรื่องสิ่งสำคัญอะไรกันแน่ รีบพูดมาเร็วเข้า!”
ท่านเฮ่อสำลักและพูดว่า “ท่านชายรอง.....ท่านชายรองเขา.......”
คุณท่านซูโกรธมาก และพูดโพล่งด่าออกมาว่า “เวลาที่พูดอย่าพูดแบบติดๆ ขาดๆ! เกิดอะไรขึ้นกับโสว่เต๋อกันแน่? รีบบอกมาเร็วเข้า!”
ท่านเฮ่อถอนหายใจอย่างหนัก “เฮ้! คุณท่าน! ท่านชายรองเขา......เขา.....เขาหายตัวไปแล้ว!”
ทั้งร่างของคุณท่านซูตื่นเต้นในทันที เขาพูดโพล่งออกมาและตะโกนว่า “หายตัวไป! มึงแม่งกำลังพูดบ้าอะไรอยู่! คนเป็นๆ ทั้งคน พึ่งไปถึงเมืองจินหลิง ก็หายตัวไปจากสายตาของคุณเลยงั้นเหรอ?!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...