ตอนนี้ เย่เฉินมองไปที่ซูโสว่เต๋อที่ลนลาน จึงยิ้มเล็กน้อย แล้วเอ่ยปากพูดขึ้นว่า“คลิปเมื่อกี้ ถ่ายไปทั้งหมดสามช่วง”
“ช่วงแรกคือคำสารภาพของคุณ ที่ซูเฉิงเฟิงเป็นคนฆ่าตู้ไห่ชิง ในขณะเดียวกันก็โยนความผิดให้ซูเฉิงเฟิง บอกว่าเขาเป็นคนฆ่าซูจือหยู”
“ช่วงที่สองคือยอมรับว่า ความจริงแล้วเขาใช้ให้หลิวจ้านฆ่าซูจือหยู”
“ช่วงที่สาม เป็นคำสารภาพ ตอนที่อยู่ญี่ปุ่น ซูเฉิงเฟิงแอบหักหลังซูรั่วหลี หลังจากนั้นก็โยนความผิดให้กับซูโสว่เต๋อพี่ใหญ่ของคุณ……”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เย่เฉินก็ทำปากจึๆ แล้วพูดต่อไปว่า“จึๆ……แต่ว่านะ…… ช่วงแรกกับช่วงที่สองมันดูขัดแย้งกันไปหน่อย ดังนั้นถ้าผมจะปล่อยออกไป ก็ต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง”
พูดจบ เย่เฉินก็มองไปที่เขาอย่างสนใจ แล้วถามว่า“ซูโสว่เต๋อ คุณคิดว่าผมจะปล่อยคลิปชั่วงไหนออกไป?”
ซูโสว่เต๋อส่ายหัวไปมา เขาไม่เข้าใจความชอบของเย่เฉิน ไม่รู้ว่าเย่เฉินกำลังคิดอะไรอยู่
อันที่จริง ช่วงแรกกับช่วงที่สอง ไม่ว่าจะปล่อยอันไหนออกไป ตัวเองก็ต้องซวยอยู่ดี
เย่เฉินเห็นเขาไม่พูดอะไร จึงหัวเราะแล้วพูดว่า“ผมจะพูดตรงไปตรงมาแล้วกัน ผมคิดจะปล่อยคลิปช่วงแรกกับช่วงที่สามออกไป เพราะสองช่วงนั้น มันเป็นการโยนความผิดให้ซูเฉิงเฟิงคนเดียว ที่จัดการตู้ไห่ชิง ซูจือหยู กับซูรั่วหลีทั้งสามคน นี่น่าจะพอทำให้ไอ้หมาแก่อย่างเขาเหลือกำลังพอแล้ว!”
“คนอย่างผมน่ะ ชอบรวบรวมสมาธิแล้วต่อสู้อย่างดุเดือด ดังนั้นจะต้องรวบรวมพลังไว้ทั้งหมด แล้วจัดการล้มไอ้หมาแก่ซูเฉิงเฟิงลงมาให้ได้!”
พูดจบ เย่เฉินก็หัวเราะ แล้วเปลี่ยนการสนทนา พูดต่อไปว่า“สำหรับคลิปที่สอง……ผมคิดว่าจะเก็บไว้ก่อน ในอนาคตข้างหน้าค่อยส่งให้ซูโสว่เต่าพี่ใหญ่ของคุณดู”
ซูโสว่เต๋ออ้าปากตาค้างถามว่า“ทะ……ทำไมต้องส่งให้พี่ใหญ่ผม……”
เวลานี้เอง เย่เฉินพูดขึ้นมาอีกว่า“รอคลิปที่หนึ่งกับคลิปที่สามถูกปล่อยออกไป ถึงซูโสว่เต้าจะฝันก็ต้องฝันอยากฆ่าซูเฉิงเฟิงอย่างแน่นอน และซูเฉิงเฟิงคงฝันอยากฆ่าคุณแน่!ถึงเวลานั้น คุณจะต้องขอร้องอ้อนวอนผมให้คุณอยู่ต่อไป รักษาชีวิตของคุณไว้ ไม่อย่างนั้น ขอแค่คุณออกไป เกรงว่าคงจะถูกซูเฉิงเฟิงเอาตายแน่ ถึงเขาจะไม่ทำให้คุณต้องตาย ก็ต้องทำให้คุณตายทั้งเป็นอยู่ดี”
ในใจของซูโสว่เต๋อรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก
“เย่เฉินพูดไม่ผิดเลยแม่นิดเดียว”
“ถ้าสองคลิปนี้ถูกปล่อยออกไป คุณท่าต้องถลกหนังฉันทั้งเป็นแน่……”
“นี่ไม่ใช่คำพูดที่เกินจริงเลย นี่เป็นประโยคสารภาพที่มีใจความชัดเจน !”
“ถึงเวลานั้น ฉันกลัวว่าจะไม่ได้แค่ขอให้เย่เฉินเก็บฉันไว้ ไม่อย่างนั้น ขอแค่เขาปล่อยฉันออกไป ถึงคุณท่านจะรู้ว่าฉันถูกบีบบังคับ ก็ไม่มีวันยอมให้อภัยฉันแน่……”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...