เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2390

ซูโสว่เต๋อรีบโพล่งออกไปอย่างตกใจว่า“ผมจะพูดครับ ผมจะพูดทั้งหมดเลย……”

เย่เฉินพยักหน้า เปิดฟังก์ชันบันทึกวิดีโอในโทรศัพท์มือถือ

ซูโสว่เต๋อเห็นว่าเขากำลังจะบันทึกวิดีโอ จึงรีบพูดอย่างร้อนรนว่า“คะ……คุณเย่ครับ คุณอยากรู้อะไรครับ ผมจะสารภาพความจริงทั้งหมดเลย แต่คุณอย่าบันทึกวิดีโอได้ไหมครับ……”

เย่เฉินถามกลับเขาว่า“ทำไมหรอ？คุณกล้าทำแต่ไม่กล้ารับอย่างนั้นหรอ？”

ซูโสว่เต๋อพูดอย่างอ้ำๆอึ้งๆ“มะ……ไม่ใช่ครับ……ผมแค่……ผมแค่……แค่ไม่ค่อยชินเท่าไร……”

เย่เฉินมองไปที่เขาอย่าง แล้วพูดอย่างเย้ยหยัน“อ้ำๆอึ้งๆอยู่ได้ น้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง หงห้า ตบมันอีกครั้งสิ！”

หงห้าไม่พูดพร่ำทำเพลง หงห้าใช้เท้าถีบไปที่หน้าท้องอ้วนๆของซูโสว่เต๋อ จนเขาล้มลงกองกับพื้น แล้วเหยียบซ้ำไปที่บนหน้าอกของเขา ก้มลงมา ตบเขาไปสองครั้ง

ซูโสว่เต๋อถูกตบจนมึนงง และน้ำตาแห่งความคับข้องใจคลอเบ้า

ทั้งชีวิตของเขาไม่เคยต้องตกระกำลำบากเช่นนี้ ในใจจึงรู้สึกเสียใจมาก

แต่เขาก็รู้ดีว่า ถึงจะเสียใจอย่างไรก็ไม่มีประโยชน์

ขืนยังไม่ให้ความร่วมมือดีๆ ต่อไปเกรงว่าเย่เฉินจะต้องให้หงห้าจัดการตัดแขนขาตนออกไปแน่

ในเวลานี้เอง ซูรั่วหลีที่ไม่ได้พูดอะไรจึงเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“คุณชายเย่คะ ต่อกรกับไอ้เหี้ยคนนี้ ตบแค่หน้ามันจะน้อยไปนะคะ ขอแค่คุณพูดมาคำเดียว ฉันจะตัดแขนสองข้างมันทิ้งซะ ดูสิว่ามันจะกล้าแกล้งโง่กับคุณอีกรึเปล่า！”

ซูโสว่เต๋อตกใจจนตัวสั่น โพล่งออกมาว่า“ไม่เอานะ！อย่าทำนะ！ผมพูดก็ได้ ผมจะพูดเดี๋ยวนี้แหละ！”

เย่เฉินพูดอย่างเย้ยหยัน“ถ้าคุณยังไม่เข้าประเด็นอีกล่ะก็ ผมจะส่งคุณให้รั่วหลีจัดการ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน