ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2405
ซูเฉิงเฟิงเพราะว่ากระทบความรู้สึกมากเกินไป หายใจไม่ทัน ร่างกายก็แข็งทื่อล้มตะแคงลงไป
พ่อบ้านรีบก้าวไปข้างหน้าประคองเขาไว้ในทันที และเอ่ยปากพูดว่า: “คุณท่านคุณเป็นยังบ้าง? ไม่เป็นไรใช่มั้ยครับ?”
ซูเฉิงเฟิงโกรธจนพูดไม่ออก หน้าอกก็ขึ้นๆลงๆ เมื่อพ่อบ้านเห็นสภาพนี้ของเขา ก็รีบหยิบวิทยุสื่อสารออกมา และเอ่ยปากตะโกนว่า: “คุณหมอ ตอนนี้คุณท่านไม่สบาย รีบมาเดี๋ยวนี้!”
ซูเฉิงเฟิงสูดหายใจถี่ไปด้วย และเอ่ยปากพูดอย่างยากลำบากไปด้วยว่า: “รีบ…รีบพยุงฉันไปนั่งที่โซฟา…”
พ่อบ้านประคองเขาขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ประคองเขาไปที่โซฟาอย่างระมัดระวัง
หลังจากที่ซูเฉิงเฟิงนั่งลงมา พ่อบ้านก็เร่งรีบช่วยเขาผ่อนคลายหน้าอกและข้างหลัง
ในเวลานี้หมอประจำตระกูลก็มาอย่างรวดเร็ว ในมือยังถือถุงออกซิเจนและยาฉุกเฉิน
หมอและพ่อบ้านร่วมด้วยกัน หลังจากที่ซูเฉิงเฟิงทานยาฉุกเฉินไป เขาก็สูดดมออกซิเจนเข้าไปอีก ถึงได้ทำให้อาการของซูเฉิงเฟิงดีขึ้นเล็กน้อย
ซูเฉิงเฟิงที่ในเวลานี้เต็มไปด้วยความโกรธ เขากำหมัดทั้งสองแน่น และกัดฟันด่าว่า: “นี่มีคนตั้งใจทำให้ตระกูลซูตายตั้งใจจะทำให้ฉันตาย!”
พ่อบ้านรีบพูดว่า: “คุณท่าน คุณอย่าเพิ่งไปสนใจเรื่องพวกนี้เลย ไม่ว่ายังไงสุขสภาพของคุณเป็นสิ่งสำคัญที่สุด อย่าได้โกรธจนเสียสุขภาพ…”
ซูเฉิงเฟิงพูดด้วยความปวดร้าวว่า: “ฉันจบเห่แล้ว คราวนี้ฉันจบเห่แล้ว! วิดีโอนี้ ไม่เพียงแต่ประกาศเรื่องของซูรั่วหลีและตู้ไห่ชิงออกไป ยังทำให้ฉันเป็นแพะรับของจือหยูด้วย ยิ่งไปกว่านั้น บัญชีความผิดของหลิวจ้านที่มัดระเบิดพุ่งเข้าไปหอเพชรนิลจินดาจับตัวประกันไว้นี้ ก็นับว่าเป็นความผิดของฉัน นี่มัน…นี่มันจะทำให้ฉันเป็นศัตรูสาธารณะของประชาชนทั้งหมด!”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ในใจของซูเฉิงเฟิงก็รู้สึกสิ้นหวังอย่างยิ่ง!
เขารู้ดีถึงคุณสมบัติและอุปนิสัยที่เกลียดดั่งศัตรูของคนจีน
อย่างไรก็ตาม ซูเฉิงเฟิงฝันก็คาดไม่ถึงว่า เดิมทีสถานการณ์ที่คิดว่าตัวเองควบคุมได้แล้ว ทั้งหมดกลับก็พังทลายลงในชั่วพริบตา!
ในตอนนี้ผลกระทบที่เกิดจากวิดีโอนี้ ก็เหมือนกับเป็นสึนามิขนาดใหญ่ที่พุ่งเข้าหาตรงหน้า
เมื่อมนุษย์อยู่ตรงหน้าสึนามิภัยพิบัติแบบนี้ ก็ไม่มีโอกาสใดหนีรอดได้ด้วยซ้ำ
ซูเฉิงเฟิงในขณะนี้ก็เหมือนกัน ความคิดเห็นของสาธารณชนโกรธเป็นอย่างมาก แทบจะเหมือนราวกับทำลายพังพินาศไปอย่างง่ายดาย ไม่เหลือพื้นที่ให้เขาได้พลิกสถานการณ์ด้วยซ้ำ
ซูเฉิงเฟิงพึมพำกับตัวเองด้วยความเจ็บปวดว่า: “ความพยายามและการประชาสัมพันธ์ทั้งหมดที่ฉันทำมาก่อนหน้านี้ ทั้งหมดกลายเป็นไร้ผลในคราวเดียว…”
พูดถึงตรงหนี้ เขาก็พูดต่อด้วยความเศร้าโศกและโกรธเคืองว่า: “ไม่เพียงแต่กลายเป็นไร้ผล แต่กลับยังก่อให้เกิดผลข้างเคียง! ถ้ารู้ก่อนว่าจะเป็นสถานการณ์อย่างวันนี้ ตีฉันให้ตาย ฉันก็ไม่มีทางเลือกลงมือกับตู้ไห่ชิงที่เมืองจินหลิง…นั่นก็เหมือนกับทำร้ายตัวเองชัดๆ ฉันยกมีดขึ้นฟัน มือของตัวเองขาด…”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...