ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2417
สิ่งที่คุณท่านใหญ่ซูเฉลียวฉลาดกว่าซูโสว่เต้าเล็กน้อยคือ เขาผ่านเบาะแสร่องรอย สร้างโครงร่างคร่าวๆในสมองของตัวเอง ในขณะเดียวกันอยู่ในโครงร่างนี้ ก็คำนวณการมีอยู่ของบุคคลปริศนาอย่างเย่เฉินออกมา
อันที่จริงซูเฉิงเฟิงเป็นคนเจ้าเล่ห์ที่เฉลียวฉลาดมากมาโดยตลอด แผนการมากมายแทบจะไม่มีช่องโหว่แม้แต่น้อย เพียงแต่ว่าหลายครั้งก็เพราะไม่สามารถที่จะคาดการณ์ตัวแปรอย่างเย่เฉินได้ ดังนั้นถึงได้พลาดไปเล็กน้อย ก็ก่อให้เป็นความผิดพลาดอย่างมหันต์ได้
ในครั้งนี้ เขาคาดเดาได้ว่าซูจือหยูไม่ตาย คาดเดาว่าจะต้องได้รับความช่วยเหลือจากผู้สูงส่ง ดังนั้นเขาถึงได้ตัดสินใจพยายามอย่างเต็มที่จะกอบกู้ทั้งครอบครัวของซูโสว่เต้าคืนมา
จุดฝ่าฟันอันดับแรก ก็ย่อมเป็นเจ้าบ้านอย่างซูโสว่เต้าเป็นธรรมดา
เมื่อกี้นี้โทรศัพท์สายนี้ ไม่เพียงแต่ปลอบใจซูโสว่เต้า ในขณะเดียวกันอยู่ตรงหน้าของซูโสว่เต้า และแสดงคำขอโทษต่อซูจือเฟยด้วย
ถ้าหากสองคนพ่อลูกนี้เชื่อคำพูดของเขา ถ้าอย่างนั้นทั้งครอบครัวสี่คนนี้ อย่างน้อยเขาก็กอบกู้คืนมาได้ครึ่งหนึ่งแล้ว
แม้ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่ซูโสว่เต้าจะยกโทษให้ซูเฉิงเฟิงอย่างง่ายดายขนาดนี้ แต่ในขณะนี้ ในใจของเขา ก็เพราะเมื่อกี้นี้คุณท่านใหญ่ซูเป็นคนยอมรับผิดเอง ก็ลดความรุนแรงลงเล็กน้อย
เนื่องจากว่า ตลอดชีวิตนี้ซูเฉิงเฟิงไม่เคยก้มหน้ายอมรับผิดกับใครมาก่อน จู่ๆก็พูดขอโทษเอง ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ
ยิ่งไปกว่านั้น ซูเฉิงเฟิงก็คิดการมีอยู่ของปัจจัยลึกลับอย่างเย่เฉินคนนี้ไม่ออก ดังนั้น เขาไม่ทราบแรงจูงใจที่แท้จริงของการพูดเพื่อขอคืนดีของคุณท่าน
ประกอบกับว่าตัวของเขาเองก็ถูกส่งตัวไปที่ออสเตรเลีย ต่อให้คุณท่านจะทำเรื่องที่ผิดต่อเขา ก็ไม่มีความจำเป็นต้องก้มหัวให้เขาเลย ถึงขนาด ที่ว่าคุณท่านสามารถที่จะกักบริเวณเขาไว้ในบ้าน จะได้ไม่เกิดหายนะขึ้นในภายหลัง นี่ก็เป็นรูปแบบการกระทำที่คงเส้นคงวาของคุณท่าน
แต่คุณท่านไม่ได้เลือกวิธีนี้ แต่กลับเป็นคนก้มหัวยอมรับผิดเองและขอร้องให้ยกโทษให้ด้วย สิ่งนี้ทำให้ซูโสว่เต้ารู้สึกว่า คุณท่านอาจมีความเข้าใจอย่างแท้จริง มีความคิดกลับเนื้อกลับตัวใหม่มาชดเชยให้กับตัวเอง
คุณท่านเต็มใจที่จะชดเชยให้ตัวเองยินยอมให้ตัวเองกลับประเทศ นี่เทียบเท่ากับว่าเตรียมตัวที่จะฟื้นสถานะทายาทของตัวเองคืนมา
ไม่มีใครที่จะมีปัญหากับทรัพย์สินนับล้าน ดังนั้น ในใจของซูโสว่เต้านอกเหนือจากประหลาดใจแล้ว ยังมีความตื่นเต้นอย่างหนึ่งที่ควบคุมไม่ได้
แต่ว่า เสียสละญาติพี่น้องของตัวเอง ถ้าหากสามารถที่จะแลกได้หนึ่งหมื่นล้าน ถึงขนาดหนึ่งหมื่นล้านล่ะ?
เกรงว่า ผู้คนมากมายก็จะถูกผลประโยชน์มหาศาลนี้ทำให้เสียสติอย่างสมบูรณ์
ซูโสว่เต้าก็เป็นคนธรรมดา ก็มีอารมณ์ความรู้สึกความปรารถนาแบบปุถุชนทั่วไป
หลังจากที่ถูกส่งตัวมาที่ออสเตรเลีย เขาจะสัมผัสถึงความรู้สึกที่สูญเสียอำนาจทั้งหมด และความรู้สึกสูญเสียนี้ทำให้เขาลืมไม่ลง
ตอนนี้ ในที่สุดก็เห็นโอกาสพลิกกลับมามีชัย ส่วนลึกในหัวใจของเขาจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร
ดังนั้น เขาจึงโทรหาซูจือเฟย บอกสถานการณ์กับเขาอย่างง่ายดาย ต่อจากนั้นก็กำชับเขาว่า: “จือเฟย พ่อว่าครั้งนี้ปู่ของแกตระหนักถึงความผิดพลาดของตัวเองแล้วจริงๆ ดังนั้นแกก็อย่าได้ขัดแย้งกับเขามากเกินไป รู้มั้ย?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...