ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2419
สิ่งที่พุ่งเข้ามาในดวงตาของซูจือหยู เป็นห้องดีลักซ์ในโรงแรมแห่งหนึ่ง ตัวเองกำลังนอนอยู่เตียงที่นุ่มสบายซึ่งมีความกว้างสองเมตรกว่า
ในชั่วพริบตาเดียวนี้ เธอยังคิดว่าตัวเองเป็นวิญญาณหลังความตาย
ดังนั้นเธอก็อยากจะตามหาที่อยู่ของแม่ในทันที เมื่อมองไปรอบๆ ถึงได้พบว่าแม่ก็นอนอยู่ที่ข้างกายของตัวเอง!
ในเวลานี้เธอก็ไม่สนว่าเป็นความฝันหรือความจริง แทบรอไม่ไหวที่จะยื่นมือออกไป เขย่าร่างของแม่ และในปากก็ตะโกนว่า: “แม่…แม่ค่ะแม่ตื่นเถอะ…”
ตู้ไห่ชิงที่ยังคงหลับอยู่ ถึงได้ค่อยๆตื่นขึ้นมา หลังจากที่ฟื้นคืนมา เธอมองดูซูจือหยูที่อยู่ตรงหน้า และอุทานว่า: “จือหยู…ลูกไม่เป็นไรใช่มั้ย?!”
ซูจือหยูรีบพูดว่า: “แม่ค่ะ หนู…หนูก็ไม่รู้ว่าหนูเป็นอะไรหรือเปล่า…”
ตู้ไห่ชิงมองไปรอบๆ และถามโดยไม่รู้ตัว: “พวกเรา…พวกเราอยู่ที่อุโมงค์ไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงได้…”
ซูจือหยูก็ส่ายหน้าต่อเนื่องอย่างไม่รู้ตัว: “หนูก็ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ดูเหมือนว่าที่นี่จะเป็นโรงแรมแห่งหนึ่ง…”
ขณะนั้น ซูจือหยูนึกถึงใบหน้าของเย่เฉินอย่างกะทันหัน!
ทันทีที่นึกถึง ก่อนหน้าที่ตัวเองจะหมดสติ สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าของตัวเอง ก็เป็นผู้มีพระคุณ ที่ตัวเองถวิลหาทุกเช้าค่ำ และพยายามตามหาอย่างสุดความสามารถ
ดังนั้นเธอถึงได้เข้าใจเรื่องหนึ่ง และอุทานว่า: “แม่ค่ะ! ต้องเป็นมีพระคุณช่วยพวกเราไว้อย่างแน่นอน!”
“ผู้มีพระคุณเหรอ?!”ตู้ไห่ชิงถามโดยไม่รู้ตัวว่า: “ลูกหมายถึง ผู้มีพระคุณที่ช่วยลูกในประเทศญี่ปุ่นเหรอ?!”
เธออดไม่ได้ที่จะอุทานอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจ: “ในอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ร้ายแรงขนาดนั้น แทบจะไม่มีใครรอดชีวิตมาได้เลย!”
“แต่ว่า ตอนนี้ฉันและจือหยูกลับไม่ได้รับบาดเจ็บ…นี่มันเหลือเชื่อจริงๆ…”
ดังนั้น เธอจึงรีบถามว่า: “จือหยู ผู้มีพระคุณคนนั้นของลูก ทำไมต้องมาช่วยพวกเราด้วย?”
“หนูก็ไม่รู้เหมือนกัน”ซูจือหยูส่ายหน้าอย่างไม่รู้อะไรเลย และพูดว่า: “หนูตามหาเขามานานมาก ตามหาไม่เจอสักที นี่ก็เป็นครั้งที่สองที่หนูเจอเขาเท่านั้นเอง…”
จากนั้น เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ: “แม่ค่ะ ผู้มีพระคุณเขาช่วยหนูอีกครั้งแล้ว…ยิ่งไปกว่านั้นไม่เพียงแค่ช่วยหนู ยังช่วยแม่ด้วย คิดดูแล้ว พวกเราสองแม่ลูก และยังมีพี่ชายของหนูด้วย สามคนติดค้างหนี้ชีวิตผู้มีพระคุณสี่ชีวิต…”
ต่อจากนั้น ซูจือหยูก็อดไม่ได้ที่จะบ่นว่า: “แม่ค่ะ! ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยคนนั้นที่คุณตาหามา พูดจาไร้สาระ! เขาให้หนูไม่ต้องตามหาผู้มีพระคุณ บอกว่าดวงชะตาของหนูกับดวงชะตาของผู้มีพระคุณชงกันจะมีหายนะครั้งใหญ่ แต่เขาคงจะคาดไม่ถึงอย่างแน่นอนว่า ผู้มีพระเป็นคนคุณช่วยหนูอีกครั้ง! ตอนนั้นหนูบอกว่าสิ่งที่เขาทำนายเชื่อไม่ได้ แม่ยังด่าหนู…”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...