ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2420
ตู้ไห่ชิงรีบพูดห้ามในทันที: “จือหยู! อย่าพูดจาเหลวไหล! ลูกรู้ได้ยังไงว่าอาจารย์ล่ายทำนายไม่แม่น? อาจารย์ล่ายบอกก่อนแล้วว่า ให้ลูกไม่ต้องตามหาเขา ตอนนั้นถ้าลูกเชื่อฟัง กลับไปที่เย่นจิงดีๆ ก็ย่อมไม่มีทางพบเจอเรื่องใหญ่โตเช่นนี้”
ซูจือหยูไม่พอใจ และอ้าปากพูดว่า: “ถ้าหากหนูกลับไป ก็รับประกันความปลอดภัยของแม่ไม่ได้ไม่ใช่เหรอ!? ถ้าเกิดหนูไม่อยู่ที่นี่ ผู้มีพระคุณก็ไม่มีทางปรากฏตัวที่นี่ งั้นแม่ก็จะโชคร้ายมากกว่าโชคดี…”
ตู้ไห่ชิงถอนหายใจ และพูดว่า: “เฮ้อ นี่ก็คือกฎแห่งกรรมของโลก ตอนนั้นอาจารย์ล่ายก็เพียงแค่ทำนายสายสัมพันธ์ระหว่างลูกและเขา ไม่ได้ทำนายแม่โดยผ่านลูก กับสายสัมพันธ์ผู้มีพระคุณคนนี้ของลูก และก็ไม่ได้ทำนายว่าแม่จะถูกผู้พระมีคุณของลูกช่วยชีวิตด้วยเหตุนี้…”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ: “ผู้มีพระคุณคนนี้ เป็นผู้มีเกียรติของทั้งครอบครัวของพวกเราจริงๆ…ไม่รู้ว่าจะตามหาเขาเจอมั้ยแล้วขอบคุณเขาต่อหน้า…”
ซูจือหยูดึงสติกลับมา และพูดอย่างซ่อนความตื่นเต้นไม่ได้: “โรงแรมที่พวกเราพักอยู่ตอนนี้ผู้มีพระคุณคงจะเป็นคนจัดเตรียมการอย่างแน่นอน หนูจะไปถามพนักงานเดี๋ยวนี้!”
หลังจากที่พูดจบ เธอก็รีบลุกขึ้นจากเตียง สองสามก้าวรีบวิ่งออกจากห้องนอน และเดินตรงไปที่ประตูห้องเอ็กเซ็กคูทีฟ
ทันทีที่ซูจือหยูเปิดประตู ก็เห็นหญิงสาวที่ร่างกายแข็งแกร่งสี่คนอยู่นอกประตู และขวางทางไว้ทั้งหมด
เธอรีบถามว่า: “สวัสดีค่ะ ขอถามหน่อยค่ะฉันอยู่ที่ไหนเหรอ?”
ผู้หญิงหนึ่งในนั้นเอ่ยปากพูดว่า: “สวัสดีค่ะคุณหนูซู สถานที่ที่คุณอยู่ในตอนนี้ เป็นโรงแรมที่คุณชายของพวกเราจัดเตรียมไว้ให้คุณและคุณผู้หญิงตู้ค่ะ”
ซูจือหยูถามด้วยความประหลาดใจว่า: “งั้นขอถามหน่อย คุณชายของพวกคุณเป็นใครกันแน่?”
ผู้หญิงคนนั้นส่ายหน้าและพูดว่า: “ขอโทษด้วยค่ะคุณหนูซู ตัวตนของคุณชายของพวกเราเป็นความลับสูงมาก พวกเราไม่สามารถเปิดเผยให้โลกภายนอก”
ซูจือหยูไม่พอใจ แล้วถามว่า: “งั้นพาฉันไปเจอเขาได้หรือเปล่า? ฉันจะขอบคุณเขาต่อหน้า…”
ผู้หญิงคนนั้นยิ้มเล็กน้อย: “คุณหนูซู เรื่องนี้ฉันไม่สามารถที่จะตอบคุณได้อย่างแม่นยำ คุณชายไม่ได้บอกฉันว่าเขาจะมาหรือเปล่า”
ในใจของซูจือหยูก็รู้สึกผิดหวังมากขึ้น
คาดไม่ถึงว่า ตัวเองถูกผู้มีพระคุณช่วยอีกครั้ง ถึงขนาดถูกผู้พระคุณจัดการให้อยู่ในโรงแรมระดับไฮเอนด์ แต่ว่ายังคงไม่ได้เจอหน้าผู้มีพระคุณ
ในเวลานี้ เธออดไม่ได้ที่จะถาม: “งั้นขอถามหน่อย คุณรู้มั้ยว่าโทรศัพท์ของฉันอยู่ที่ไหน? ถ้าหากรู้ จะคืนให้ฉันได้หรือเปล่า?”
ผู้หญิงคนนั้นพูดว่า: “ขอโทษด้วยคุณหนูซู คุณชายของพวกเราสั่งไว้ว่า คุณและคุณผู้หญิงตู้ยังไม่สามารถที่จะติดต่อกับใครในภายนอกได้ในขณะนี้ เพราะว่าตอนนี้ผู้คนจำนวนมากกำลังตามหาที่อยู่ของคุณทั้งสอง เกิดพวกเขารู้คุณยังมีชีวิตอยู่ คงจะไม่ดีต่อพวกคุณแน่ ยังหวังว่าคุณจะเข้าใจด้วยค่ะ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...