ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2421
ซูจือหยูคาดไม่ถึงว่า ผู้มีพระคุณไม่เพียงแต่ไม่ปรากฏตัว ถึงขนาดยังไม่ให้ตัวเองมีสายสัมพันธ์กับโลกภายนอก และความรู้สึกก็กลายเป็นหดหู่มากยิ่งขึ้นในทันที
เธอถามอย่างหยั่งเชิง: “งั้นให้ฉันรายงานความปลอดภัยให้ที่บ้านได้หรือเปล่า ตอนนี้คุณตาของฉันจะต้องเป็นห่วงความปลอดภัยของฉันและแม่เป็นอย่างมาก แค่รายงานความปลอดภัยให้เขาคนเดียว ให้เขารู้ว่าพวกเราสองคนไม่เป็นอะไรก็พอแล้ว…”
ผู้หญิงคนนั้นส่ายหน้า และพูดอย่างจริงจังว่า: “ขอโทษด้วยค่ะคุณหนูซู คุณชายของพวกเรากำชับไว้ว่าไม่สามารถติดต่อกับใครในภายนอกได้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็ตาม”
แม้ว่าในใจของซูจือหยูจะค่อนข้างไม่เข้าใจไม่ แต่ยังพยักหน้าเบาๆ คิดในใจ: “ผู้มีพระคุณจัดเตรียมการแบบนี้ แม้ว่าจะดูเหมือน กักบริเวณฉันและแม่ไว้ในบ้านมาก แต่ฉันเชื่อเขาจะต้องมีเหตุผล ยิ่งไปกว่านั้นเขาจะต้องหวังดีอย่างแน่นอน”
ดังนั้น เธอก็เอ่ยปากพูดว่า: “ฉันเข้าใจแล้ว ขอบคุณค่ะ”
หญิงคนนั้นรีบพูดว่า: “คุณหนูซูเกรงใจแล้วค่ะ คุณและคุณผู้หญิงตู้มีความต้องการอะไรก็สามารถที่จะบอกพวกเราได้ รวมทั้งพวกคุณอยากทานอะไรดื่มอะไร ใส่อะไร ก็สามารถที่จะบอกฉันได้ คุณชายของพวกเรากำชับไว้ว่า ให้ฉันจัดเตรียมการให้ทั่วถึงค่ะ”
“โอเค…”ซูจือหยูโค้งคำนับเล็กน้อย และพูดอย่างซาบซึ้งใจว่า: “ขอบคุณค่ะ!”
หลังจากที่พูดจบ พบว่าท้องของตัวเองค่อนข้างหิวจริงๆ ก็เอ่ยปากพูดว่า: “เอ่อ…รบกวนคุณช่วยเตรียมอาหารเช้าให้ฉันและแม่หน่อยได้หรือเปล่าคะ?”
ผู้หญิงคนนั้นพูดโดยไม่ต้องคิดว่า: “ได้แน่นอนค่ะคุณหนูซู คุณอยากทานอะไรคะ?”
ซูจือหยูรีบพูดว่า: “อะไรก็ได้ แค่อ่อนหน่อยก็พอแล้ว”
“ได้ค่ะ”ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า: “คุณหนูซูเชิญกลับห้องไปพักผ่อนสักครู่ ฉันจะแจ้งห้องครัวให้จัดเตรียม”
“ขอบคุณค่ะ!”
“กล่าวอีกนัยหนึ่ง ถ้าหากตระกูลซ่งสามารถที่จะอบรมเลี้ยงดูบุคคลที่มีความสามารถพิเศษมีความแข็งแกร่งไม่ธรรมดาแบบนี้ออกมาได้ งั้นความแข็งแกร่งของตระกูลซ่ง ไม่มีทางเป็นขนาดเท่าทุกวันนี้”
ซูจือหยูก็ถามอีกว่า: “งั้นเป็นตระกูลที่ซ่อนตัวอยู่ในโลกหรือเปล่า?”
“ตระกูลที่ซ่อนตัวอยู่ในโลกเหรอ?”ตู้ไห่ชิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดอย่างจริงจัง: “เรื่องนี้แม่ก็แน่ใจ แต่ว่าพูดจากใจนะว่า สถานการณ์ทางเศรษฐกิจของเมืองจินหลิงไม่ได้ติดอันดับหนึ่งในสิบของในประเทศ อยู่ในเมืองแบบนี้ ยากมากที่จะมีตระกูลที่ซ่อนตัวอยู่ในโลกที่เพียบพร้อมไปด้วยความแข็งแกร่ง เนื่องจากว่าน้ำต้องลึกพอ ถึงจะสามารถซ่อนยักษ์ไว้ได้”
ซูจือหยูพยักหน้าเห็นด้วย และพึมพำกับตัวเอง: “ก็จริงนะ… ”
หลังจากที่พูดจบ เธอเกิดความคิดขึ้นมาอย่างเฉียบไว แล้วพูดว่า: “แม่ค่ะ งั้นแม่ว่า ผู้มีพระคุณจะเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ไหน ในเย่นจิงหรือว่าเมืองหลักใหม่อื่นเหรอ?”
“เมืองหลักใหม่งั้นเหรอ?”ตู้ไห่ชิงเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า: “ตระกูลที่มีความแข็งแกร่งชั้นนำในประเทศทั้งหมดก็ไม่กี่ตระกูล เท่าที่แม่รู้ ตระกูลเหล่านี้ก็ไม่มีคุณชายที่มีพลังแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ก็เหมือนกันกับตระกูลซู รวมทั้งพี่ชายของลูกด้วยในบรรดาลูกหลานชายของคนรุ่นใหม่ มีใครบ้างที่สามารถถือได้ว่าเป็นยอดฝีมือ? ตระกูลอื่นเหล่านั้นเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...