ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2446
อู๋ตงไห่เงียบอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงพูดว่า “ต้องบอกเรื่องแค่ส่วนหนึ่ง แต่จะบอกเรื่องทั้งหมดไม่ได้ ผ่อนหนักให้เป็นเบาก็ยังดี”
พูดพลาง เขาจึงหยิบมือถือขึ้นมา ส่งข้อความเสียงให้เย่เฉิน “คุณชายเย่ คุณมีญาณรู้ถึงเหตุการณ์ล่วงหน้าจริงๆ คืนวันนี้ซูเฉิงเฟิงเชิญผมไปทานข้าว และตอนทานข้าว เขาบอกว่าจะร่วมมือกับเรา ผมตอบตกลงเขาไปแล้ว ต่อไปถ้าเขามีความเคลื่อนไหวอะไร ผมจะรายงานคุณทันที!”
หลังจากเย่เฉินได้รับข้อความ เขาจึงพิมพ์ตอบกลับไปว่า “โอเค”
อู๋ตงไห่ได้รับข้อความคำว่า “โอเค” เขายิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “แกดูสิ แค่นี้ก็จบแล้ว ตอนนี้สิ่งที่เราต้องทำคือ ทำให้เย่เฉินรู้สึกว่าเราทุ่มเททำงานเพื่อเขา และทำให้ซูเฉิงเฟิงรู้สึกว่าเราคือ สิ่งที่ควรค่าแก่การที่เขาจะบ่มเพาะอย่างตั้งใจ ถ้าทำได้ ก็จะได้ผลประโยชน์จากตระกูลเย่และตระกูลซู!”
…
คืนนี้ ซูจือเฟยกลับมาเมืองจินหลิงเพียงคนเดียว
งานที่ซูเฉิงเฟิงมอบหมายให้เขา นอกจากการสืบหาแม่กับน้องสาว ยังให้เขาใช้โอกาส ที่งานคอนเสิร์ตของกู้ชิวอี๋ในเมืองจินหลิง เอากู้ชิวอี๋มาอยู่ในมือให้ได้
ซูจือเฟยมาถึงเมืองจินหลิง เขารีบไปบ้านของคุณตา ที่อยู่ในเมืองจินหลิง
สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงก็คือ คุณตา น้าชายใหญ่ และน้าชายรอง วางเรื่องทุกอย่าง และพากันมาที่เมืองจินหลิง ขณะเดียวกันพวกเขาเริ่มระดมทรัพยากรทั้งหมด เพื่อสืบหาเบาะแสของแม่กับน้องสาว
เมื่อตู้เจิ้นหัว ผู้เป็นตาเห็นเขา จึงถามอย่างดีใจ “จือเฟย จู่ๆ แกก็หายไปโดยไม่บอกอะไรสักคำ แกไปไหนมากันแน่”
ซูจือเฟยรีบเล่าเรื่องที่เขารีบขับรถจากเย่นจิงมาเมืองจินหลิง รวมไปถึงเรื่องที่เขาไปเจอพ่อกับคุณปู่ที่ซูหาง ให้คุณตาฟัง
แต่เขาไม่ได้บอกเรื่องที่ตระกูลซูกำลังหาผู้สืบทอด
“ถ้าผมเอากู้ชิวอี๋มาอยู่ในมือได้สำเร็จ ก็เท่ากับได้ตระกูลกู้มาครึ่งหนึ่ง เมื่อถึงตอนนั้นผมรวบรวมทรัพย์สินของตระกูลซู มีเบื้องหลังเป็นตระกูลตู้ และมีธุรกิจของตระกูลกู้ครึ่งหนึ่ง ผมจะเป็นมหาเศรษฐีอันดับต้นๆ ของโลก! บนโลกนี้ จะมีใครเทียบกับผมได้อีก”
“ตอนนี้ดูเหมือนสิ่งสำคัญที่สุด คือเอากู้ชิวอี๋มาให้ได้!”
เมื่อคิดได้เช่นนี้ ความฮึกเหิมพลุ่งพล่านในใจซูจือเฟย เขาอยากเอากู้ชิวอี๋มาเป็นผู้หญิงของเขา จนแทบอดใจรอไม่ไหวแล้ว!
ความฝันที่จะเป็นมหาเศรษฐีชั้นนำของโลก เหมือนคำสาป ที่เปลี่ยนแปลงจิตใจของซูจือเฟยอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้เขาไม่สนใจว่าแม่กับน้องสาวจะเป็นหรือตายอีกแล้ว
ในหัวของเขาต้องการเพียง “มหาเศรษฐีชั้นนำของโลก” ชื่อเรียกอันสูงส่งแบบนี้เท่านั้น!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...