ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2446

อู๋ตงไห่เงียบอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงพูดว่า “ต้องบอกเรื่องแค่ส่วนหนึ่ง แต่จะบอกเรื่องทั้งหมดไม่ได้ ผ่อนหนักให้เป็นเบาก็ยังดี”

พูดพลาง เขาจึงหยิบมือถือขึ้นมา ส่งข้อความเสียงให้เย่เฉิน “คุณชายเย่ คุณมีญาณรู้ถึงเหตุการณ์ล่วงหน้าจริงๆ คืนวันนี้ซูเฉิงเฟิงเชิญผมไปทานข้าว และตอนทานข้าว เขาบอกว่าจะร่วมมือกับเรา ผมตอบตกลงเขาไปแล้ว ต่อไปถ้าเขามีความเคลื่อนไหวอะไร ผมจะรายงานคุณทันที!”

หลังจากเย่เฉินได้รับข้อความ เขาจึงพิมพ์ตอบกลับไปว่า “โอเค”

อู๋ตงไห่ได้รับข้อความคำว่า “โอเค” เขายิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “แกดูสิ แค่นี้ก็จบแล้ว ตอนนี้สิ่งที่เราต้องทำคือ ทำให้เย่เฉินรู้สึกว่าเราทุ่มเททำงานเพื่อเขา และทำให้ซูเฉิงเฟิงรู้สึกว่าเราคือ สิ่งที่ควรค่าแก่การที่เขาจะบ่มเพาะอย่างตั้งใจ ถ้าทำได้ ก็จะได้ผลประโยชน์จากตระกูลเย่และตระกูลซู!”

คืนนี้ ซูจือเฟยกลับมาเมืองจินหลิงเพียงคนเดียว

งานที่ซูเฉิงเฟิงมอบหมายให้เขา นอกจากการสืบหาแม่กับน้องสาว ยังให้เขาใช้โอกาส ที่งานคอนเสิร์ตของกู้ชิวอี๋ในเมืองจินหลิง เอากู้ชิวอี๋มาอยู่ในมือให้ได้

ซูจือเฟยมาถึงเมืองจินหลิง เขารีบไปบ้านของคุณตา ที่อยู่ในเมืองจินหลิง

สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงก็คือ คุณตา น้าชายใหญ่ และน้าชายรอง วางเรื่องทุกอย่าง และพากันมาที่เมืองจินหลิง ขณะเดียวกันพวกเขาเริ่มระดมทรัพยากรทั้งหมด เพื่อสืบหาเบาะแสของแม่กับน้องสาว

เมื่อตู้เจิ้นหัว ผู้เป็นตาเห็นเขา จึงถามอย่างดีใจ “จือเฟย จู่ๆ แกก็หายไปโดยไม่บอกอะไรสักคำ แกไปไหนมากันแน่”

ซูจือเฟยรีบเล่าเรื่องที่เขารีบขับรถจากเย่นจิงมาเมืองจินหลิง รวมไปถึงเรื่องที่เขาไปเจอพ่อกับคุณปู่ที่ซูหาง ให้คุณตาฟัง

แต่เขาไม่ได้บอกเรื่องที่ตระกูลซูกำลังหาผู้สืบทอด

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน