ไหม้เฉิงซินส่งเสียงตอบรับ เขาถามเสียงทุ้ม “งั้นตอนนี้นายยังจำได้ไหม อีกฝ่ายแอบใช้วิธีอะไรกับนาย”
อู๋ฉีพยักหน้า สีหน้าของเขาไร้ความรู้สึก “จำได้ ทุกชั่วโมงผมต้อง...”
ไหม้เฉิงซินพูดโพล่งออกมา “ไม่ต้องพูดแล้ว! นายมองเงินโบราณในมือฉันดีๆ ตั้งแต่ตอนนี้ ลืมคำสั่งของคนอื่นให้หมด เข้าใจหรือยัง!”
อู๋ฉีพยักหน้าต่อ “เข้าใจแล้ว...”
ไหม้เฉิงซินปาดเหงื่อ เขาถามอย่างไม่ค่อยมั่นใจ “งั้นตอนนี้นายยังจำวิธีที่อีกฝ่ายแอบทำกับนายได้ไหม”
อู๋ฉีพูดอย่างไม่ต้องคิด “จำได้ เขาให้ผม...”
สีหน้าของไหม้เฉิงซิน ไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก เขาตวาดออกมาว่า “นาย...นาย นาย...หุบปากเดี๋ยวนี้!”
อู๋ฉีตกใจจนสะดุ้ง เขาหลุดออกจากการโดนสะกดจิต และรีบหุบปากทันที
อู๋ตงไห่ยืนมองอยู่ข้างๆ อย่างไม่เข้าใจ เขาถามอย่างกังวล “อาจารย์ไหม้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!”
ไหม้เฉิงซินส่ายหน้า เขาพูดด้วยสีหน้าตกตะลึง “คนที่สะกดจิตลูกชายนาย มีความสามารถเหนือกว่าฉัน การสะกดจิตที่เขาใช้ ฉันไม่สามารถลบล้างได้ ถึงขนาดที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลยแม้แต่น้อย...”
“อะไรนะ!” อู๋ตงไห่ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก
เขาไม่อยากเชื่อ ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยและซวนซวน อายุ 90 กว่าปี ไม่สามารถทำอะไรกับกลอุบายของเย่เฉินได้!
สิ่งที่เขาไม่อยากจะเชื่อกว่านั้น ไหม้เฉิงซินเป็นฝ่ายพูดว่า ความสามารถของเย่เฉินเหนือกว่าเขา!
ซูเฉิงเฟิงที่อยู่ข้างๆ ตกใจยิ่งกว่า เขาพูดโพล่งออกมา “ลุง ที่คุณพูดเมื่อครู่ หมายความว่ายังไง ในประเทศ ไม่มีปรมาจารย์ซวนซวนคนไหน มาเทียบกับคุณได้!”
คิดไปคิดมา เขาอธิบายอย่างตะกุกตะกัก “คุณท่านซู ผมพูดตรงๆ เลยนะครับ ลูกชายผมดูเหมือนไม่มีพิษภัย จริงๆ เขาไม่ได้เป็นคนดีอะไร!”
“ให้ตายเถอะ ผมส่งเขาไปเรียน ดูเขาทำตัวสิ หลังไปโรงเรียน เรื่องดีๆ ไม่ทำ ทำแต่เรื่องชั่วๆ เอาแต่ลวนลามนักเรียนหญิง ทำให้พวกเด็กผู้หญิงโดนเขาทำร้ายไม่น้อย...”
“ผมเลยสงสัยมาตลอด เขาอาจจะล่วงเกินคนใหญ่คนโต เพราะเรื่องนี้ก็ได้ หรืออาจไปขวางหูขวางตาคนใหญ่คนโต จึงตกอยู่ในสภาพแบบนี้”
ซูเฉิงเฟิงรีบถามว่า “หรือว่ายอดฝีมือคนนั้น ซ่อนตัวอยู่ในมหาวิทยาลัยในเมืองจินหลิง”
อู๋ตงไห่พูดอย่างกระอักกระอ่วน “เรื่องนี้...ผมไม่ทราบครับ...”
ไหม้เฉิงซินเดินวนไปวนมาอยู่ที่เดิม เขาเอาแต่พูดพึมพำว่า “เมืองจินหลิง...เมืองจินหลิง...ฉันคิดไม่ออกจริงๆ ทำไมในเมืองเล็กๆ อย่างจินหลิง ถึงมีคนความสามารถแข็งแกร่งขนาดนี้ ที่นี่คือเขตที่กำเนิดของอัจฉริยะบุรุษ หรือมีชิ้นส่วนสมบัติจากสวรรค์อะไรหรือเปล่า...”
ไหม้เค่อเหลนของไหม้เฉิงซิน ที่ไม่ค่อยพูด ตอนนี้เขาเอ่ยออกมาว่า “ทวด คุณหวังว่าจะมีความก้าวหน้าในบั้นปลายชีวิตไม่ใช่เหรอ ผมว่าครั้งนี้คือโอกาสดี!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...