ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2526
ในใจของเย่เฉินรู้สึกประหลาดเล็กน้อย แต่ว่ากลับไม่ได้แสดงพิรุธใด เพียงแค่ละสายตากลับมาอย่างเป็นธรรมชาติ
ในเวลานี้ ไหม้เฉิงซินและไมค์ไม่รู้ว่า คนที่พวกเขาจะตามหา ก็กำลังนั่งอยู่ข้างหลังพวกเขาไม่ไกลนัก
พวกเขามาเช้ากว่าเล็กน้อย อาหารพร้อมนานแล้ว และเริ่มทานมาได้สักพักแล้ว
ไมค์ทานอาหารไปด้วย ถามไหม้เฉิงซินไปด้วยว่า: “คุณทวด ครั้งนี้ที่ทวดมาที่หัวเซี่ย(ชื่อเรียกประเทศจีนสมัยก่อน) มีการวางแผนเบื้องต้นว่าจะอยู่นานเท่าไหร่หรือเปล่า?”
ไหม้เฉิงซินส่ายหน้า และพูดว่า: “เดินไปหนึ่งก้าวแล้วว่ากันไปแต่ละก้าวเถอะ ฉันคิดว่าการมาเมืองจินหลิงในครั้งนี้ จะเป็นโอกาสอย่างหนึ่ง ดังนั้นก่อนหน้าที่โอกาสยังไม่ปรากฏ ฉันไม่มีแผนการที่จะจากไป”
ไมค์พยักหน้าเบาๆ อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่มองดูสภาพแวดล้อมรอบๆ ก็อดกลั้นกลับไป
ในเวลานี้ โทรศัพท์ของไหม้เฉิงซินดังขึ้นมา
เขาเหลือบมองไปที่หน้าจอ เห็นว่าเป็นซูเฉิงเฟิงที่โทรมา ก็กดปุ่มรับสาย
ในโทรศัพท์ ซูเฉิงเฟิงก็เอ่ยปากถาม: “ลุงไหม้ ลุงตามหาเทพมังกรเยื้องโลก ได้หรือยังว่าเป็นใครเป็นกันแน่?”
ไหม้เฉิงซินพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า: “พวกเราเพิ่งจะถึงเมืองจินหลิงไม่กี่ชั่วโมง เป็นไปไม่ได้ที่จะเร็วขนาดนี้”
ซูเฉิงเฟิงถามอีกครั้ง: “ลุงไหม้ งั้นหลังจากที่ลุงตามหาเขาพบ มีความมั่นใจที่จะกำจัดเขาทิ้งหรือเปล่า?”
การแสดงออกของไหม้เฉิงซินเปลี่ยนไป และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: “ฉันแค่รับปากว่าจะช่วยนายตรวจสอบ เรื่องราวที่นายพูดแบบนี้ ฉันไม่มีทางทำ”
ไหม้เฉิงซินก็ถอนหายใจ และเอ่ยปากพูดว่า: “ไม่สะดวกพูดที่นี่ เดี๋ยวออกไปแล้วฉันค่อยบอกแกนะ”
ไมค์พยักหน้า ตอนนี้ก็ไม่ได้ถามอีก และก้มหน้าทานอาหาร
เย่เฉินที่อยู่ไม่ไกล เพราะความรู้สึกไหวพริบดีไม่ธรรมดา ก็ได้ยินการสนทนาระหว่างไหม้เฉิงซินและซูเฉิงเฟิงอยู่ในหูหมดแล้ว
ได้ยินไหม้เฉิงซินเรียกอีกฝ่ายว่าเฉิงเฟิง เขาก็รู้ว่าปลายสายอีกด้านหนึ่งคือซูเฉิงเฟิง
ดูเหมือนว่า ทวดหลานสองคนนี้ ก็คือคนที่ซูเฉิงเฟิงส่งมาตามหาตัวเอง!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...