ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2529
“ทุกเรื่องไม่ดีงั้นเหรอ?”
เฮ่อหยว่นเจียงได้ยินสี่คำนี้ ก็ถามโดยไม่รู้ตัวว่า: “ขอถามหน่อยว่านี่หมายความว่ายังไง?!”
ชายชราถามด้วยใบหน้าที่รังเกียจว่า: “คุณไม่เคยทำนายดวงชะตามาก่อนเหรอ? ทุกเรื่องไม่ดีสี่คำนี้หมายความว่าอะไรคุณยังไม่รู้เหรอ? ก็คือเรื่องอะไรก็ไม่ดีไง!”
จากนั้น เขาพูดยังคงพูดต่อไปด้วยความจริงจังว่า: “นั่นก็หมายความว่าเสี่ยงเซียมซีนี้ได้ คุณถามอะไร อะไรก็ไม่ดีไง! ถ้าคุณถามความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยา งั้นก็บ่งบอกว่าคนสองคนต้องแยกจากกัน; ถ้าคุณถามเรื่องการเงินในอาชีพ งั้นก็บ่งบอกว่าสุดท้ายแล้วก็ไม่ได้อะไรสักอย่างแน่นอน; ถ้าคุณถามเรื่องโชคลาภ งั้นก็บ่งบอกจะตกต่ำอย่างรุนแรงรวดเร็วอย่างแน่นอน; ถ้าคุณถามความปลอดภัยของญาติ งั้นก็บ่อบอกว่าอีกฝ่ายจะประสบกับเคราะห์ร้ายใหญ่อย่างแน่นอน ถึงขนาดยากที่จะหนีพ้นได้!”
“อะไรนะ?!”หลังจากที่เฮ่อหยว่นเจียงฟังคำพูดนี้จบ ก็กังวลขึ้นมาในทันที และถามด้วยความตึงเครียดอย่างไม่มีที่สิ้นสุด: “ท่านผู้เฒ่า คุณมีวิธีอะไรบ้างสามารถที่จะแก้เคราะห์ร้ายของลูกสาวผมได้?!”
“เรื่องนี้…”ชายชราพูดด้วยความทอดถอนหายใจว่า: “ถ้าหากคุณจะเสี่ยงเซียมซีอันอื่น บางทีฉันอาจจะสามารถคิดอะไรบางอย่างได้ แต่ว่าคุณเสี่ยงเซียมซีอันนี้ นั่นก็หมายความว่าความยากของเรื่องราวนี้มากเกินไปแล้ว!”
จากนั้น เขาก็เปลี่ยนเรื่องคุย และพูดอีกว่า: “แต่ว่านะ…ถ้าหากฉันพยายามอย่างสุดความสามารถ วิธีทำหักเหลี่ยมโหด ไม่แน่อาจจะยังมีโอกาสการอยู่รอดมีอยู่เส้นหนึ่ง!”
ในเวลานี้เฮ่อหยว่นเจียงถูกอีกฝ่ายก่อกวนจังหวะทั้งหมดแล้ว ในสมองของเขาเป็นห่วงเพียงความปลอดภัยของลูกสาว สำหรับเรียนหนังสือมาหลายปีขนาดนี้ ความรู้ที่ได้เรียนมา ไม่ได้มีผลอะไรทั้งหมดทั้งมวลแล้ว
เขาถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดแล้วก็เต็มไปด้วยใจจดใจจ่อ: “ท่านผู้เฒ่า ขอร้องท่านจะต้องลงมือช่วยเหลือด้วยนะครับ!”
เมื่อชายชราเห็นเขาหลงกล ยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “ในเมื่อคุณตั้งใจขนาดนี้ งั้นฉันก็จะวางมือลองดูก่อน แต่ว่าหักเหลี่ยมโหดยากแบบนี้ ความสูญเสียมากเกินไปสำหรับฉันจริงๆ ดังนั้นครั้งนี้คุณต้องทำอนุโมทนาบุญห้าพันหยวน ก็นับว่าทำให้ฉันเห็นความตั้งใจของคุณ”
เฮ่อหยว่นเจียงไม่ได้สนใจห้าพันหยวนด้วยซ้ำ ถ้าหากใช้เงินห้าพันหยวนสามารถที่จะเพิ่มโอกาสทำให้ลูกสาวกลับมาได้อย่างปลอดภัยได้หนึ่งส่วนหนึ่งหมื่น ถ้าอย่างเขาก็ยินดีที่จะใช้กำลังทั้งหมด รวบรวมให้ครบห้าพันหยวนหนึ่งหมื่นครั้ง มาแลกความปลอดภัยของลูกสาว
เขานึกถึงตำราเก้าเสวียนเทียน ก็มีบันทึกเกี่ยวกับการทำนายดวงชะตา ในนั้นมีวิธีใช้เหรียญโบราณทำนายดวงชะตาจริงๆ แต่ว่าในบันทึกกลับไม่ได้บอกว่าจะต้องใช้เงินตราห้าจักรพรรดิ เพียงแค่บอกว่าจะต้องใช้เหรียญโบราณที่ภายนอกดูกลมภายในสี่เหลี่ยม ยิ่งไปกว่านั้นยิ่งเก่าผลก็จะยิ่งดี
สำหรับหลักการของเงินตราห้าจักรพรรดิ ปรากฏเฉพาะในยุคปัจจุบัน พวกเขานำเหรียญของราชวงศ์ฉินฮั่นถังซ่งหมิงห้าสมัยนี้รวมกันเรียกว่าเป็นเงินตราห้าจักรพรรดิ แต่แม้ว่าผู้เขียนของตำราเก้าเสวียนเทียนจะไม่มีที่ไหนให้ทดสอบ แต่พิจารณาตามอายุของแจกันกระเบื้องในขณะนั้น หนังสือเล่มนี้ช้ามากที่สุดก็เขียนโดยราชวงศ์ถัง และหลักการของเงินตราห้าจักรพรรดิ ดังนั้นข้างในนี้บันทึกวิธีการทำนายดวงชะตาด้วยเหรียญโบราณน่าจะเช้ามากกว่าวิธีการเงินตราห้าจักรพรรดิ ถึงขนาดสามารถพูดได้ว่าเป็นหลักการเงินตราห้าจักรพรรดิของบรรพบุรุษ
ดังนั้น เย่เฉินก็จงใจถามเขาว่า: “คุณใช้เงินตราห้าจักรพรรดิ สามารถที่จะทำนายดวงชะตาอะไรออกมาได้? เอาอย่างนี้ดีกว่า คุณทำนายดวงชะตาหนึ่งที ถ้าคุณทำนายดวงชะตาได้ดี ผมให้คุณหนึ่งหมื่น!”
ชายชราพูดในทันทีว่า: “ได้! งั้นฉันก็จะทำให้นายดู!”
จากนั้น เขาก็หยิบเหรียญทองแดงหนึ่งพวงออกมา และด้านบนแขวนเหรียญห้าเหรียญของราชวงศ์ต่างๆ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...