ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2542
หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที เฮลิคอปเตอร์ที่เย่เฉินโดยสาร มาถึงสนามบินเมืองจินหลิง
และตรงสุดรันเวย์ คือเครื่องบินคองคอร์ดลำเมื่อครู่
นักบินพูดว่า “คุณชาย ผู้จัดการทั่วไปเฉินครับ ฝั่งสนามบินตอบมาว่า เครื่องบินคองคอร์ดเตรียมขึ้นบินแล้ว เราสามารถลงจอดข้างเครื่องบินคองคอร์ดได้เลย และสามารถเช็คอินขึ้นเครื่องได้ทันที!”
“โอเค!” เย่เฉินพยักหน้า เขายิ่งรับรู้ด้วยตัวเอง ถึงเหตุผลที่ตระกูลใหญ่ๆ ประสบความสำเร็จ หนึ่งในสาเหตุใหญ่ คือพวกเขามีหลักประกันของเบื้องหลังความสำเร็จ
ถ้าคนทั่วไปอยากไปซีเรีย ตามหลักการเดินทางปกติ เริ่มตั้งแต่เช็คอิน อย่างน้อยต้องใช้เวลา 24 ชั่วโมง
แต่เมื่อมีระบบสนับสนุนที่ครบเครื่องขนาดนี้ เวลาในการเดินทางไปซีเรีย อาจจะเหลือแค่ 6 ชั่วโมง
ระยะห่าง 18 ชั่วโมง ดูเหมือนจะไม่มีอะไร ก็เพียงแค่ระยะห่างระหว่างตั๋วเครื่องบิน 1 ใบ กับตั๋วรถไฟธรรมดาๆ 1 ใบเท่านั้น แต่เมื่อต้องเผชิญกับเหตุการณ์ที่สำคัญอย่างยิ่งยวด 18 ชั่วโมงนี้ สามารถทำได้หลายอย่างมาก และสามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีกหลายอย่าง
ขณะที่เฮลิคอปเตอร์กำลังลงจอด เย่เฉินรับสายที่เฮ่อหยว่นเจียงโทรมา เมื่อเขารับสาย เสียงตื่นตระหนกของเฮ่อหยว่นเจียงดังออกมา “เย่เฉิน...เกิดเรื่องใหญ่กับจือชิว...”
เย่เฉินรีบถามว่า “ด็อกเตอร์เฮ่อ ใจเย็นก่อน ค่อยๆ พูด เกิดอะไรกับจือชิว”
เฮ่อหยว่นเจียงพูดโพล่งออกมาว่า “ผมได้รับข้อความของเพื่อนที่อยู่ที่นั่น ปฏิบัติการทางทหารของกองทัพรัฐบาลล้มเหลวในวันนี้ กองทหารที่พวกเขาส่งไปถูกฝ่ายค้านล้อมไว้ บาดเจ็บล้มตายเกินพันคน โดนจับเกือบร้อยคน จือชิวเป็นหนึ่งใน 8 เยาวชนอเมริกันที่โดนจับ...”
“อะไรนะ!” เย่เฉินพูดอย่างตกใจ “ข่าวยืนยันแล้วใช่ไหม”
เย่เฉินรีบพูดปลอบใจว่า “ด็อกเตอร์เฮ่ออย่าเพิ่งกังวล...”
เฮ่อหยว่นเจียงพูดอย่างเจ็บปวด “เฮ้อ ผมจะไม่กังวลได้ยังไง...ตอนนี้ผมกังวลจนโรคหัวใจจะกำเริบแล้ว!”
“อีกอย่างผมเสียใจมาก! เสียใจที่ให้จือชิวถือสัญชาติอเมริกาในตอนนั้น...ตอนนั้นเธอเกิดที่อเมริกา เลยจัดการเรื่องสัญชาติให้เธอในตอนนั้น ถ้าเธอมีสัญชาติจีน เรื่องครั้งนี้อาจจะมีโอกาสก็ได้...”
“แต่น่าเสียดาย ที่เพื่อนนักเรียน กับเพื่อนๆ ของเธอ ล้วนถือสัญชาติอเมริกา...”
เย่เฉินรีบพูดว่า “ด็อกเตอร์เฮ่อ อย่าเพิ่งใจร้อน และอย่ามองในแง่ร้าย ผมกำลังจะไปซีเรีย ผมจะหาวิธีช่วยลูกสาวของคุณแน่นอน คุณอยู่ที่ประเทศ รอฟังข่าวดีจากผมได้เลย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...