ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2555
ทหารฝ่ายค้านทั้งสองคน ไม่ได้มีความหวาดระแวงในใจ ตอนที่กำลังคุยกัน
อีกอย่าง นี่คือฐานทัพของพวกเขา ไม่เพียงแค่รอบๆ จะมีทหารของพวกเขาค่อยประจำการ แม้กระทั่งชาวบ้านที่นี่ ยังเป็นคนปกป้องพวกเขาด้วย
ดังนั้นจิตใต้สำนึกของพวกเขาคือ แค่ข้างนอกไม่สู้กัน ข้างในก็ปลอดภัยที่สุด
แต่เพราะสิ่งแวดล้อมที่ “ปลอดภัยที่สุด” จู่ๆ ก็มีใครที่ไหนไม่รู้โผล่มา!
ตอนนี้ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกตื่นตระหนกมาก
เพราะพวกเขาไม่ต้องเฝ้าระวัง ทำให้ปืนในมือของพวกเขาไม่ได้พร้อมยิง นี่หมายความว่า ถ้าพวกเขาต้องการใช้ปืนจัดการศัตรูด้านหลัง ต้องโหลดกระสุนปืนและเปิดให้พร้อมยิง ถึงจะลั่นไกได้
แต่ว่า กระบวนการนี้ เร็วที่สุดก็ต้องใช้เวลาหลายวินาที
ทว่ามือที่บีบคอทั้งสองคน มีพละกำลังมากจนน่าประหลาดใจ เหมือนคีมย้ำไฮดรอลิค ทำให้ทั้งสองคนเชื่ออย่างสนิทใจว่า ถ้าอีกฝ่ายไม่พอใจขึ้นมา คงจะหักคอพวกเขาสองคนอย่างแน่นอน!
ดังนั้น ทั้งสองคนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี โดยการโยนปืนลงบนพื้น และยกมือทั้งสองข้างขึ้น
หนึ่งในนั้นพูดอย่างตื่นตระหนกว่า “สหาย มีอะไรพูดกันดีๆ อย่าทำอะไรผลีผลาม!”
เย่เฉินหัวเราะอย่างเย็นยะเยือก “พวกแกสองคนหันมา”
เมื่อฟังเย่เฉินพูดจบ แรงบีบบนคอของทั้งสองคน เริ่มผ่อนคลายลง
ทั้งสองไม่รอช้า รีบหันมาทันที ตอนเห็นเย่เฉิน พวกเขาทำอย่างกับเห็นผี
เดิมทีพวกเขาคิดว่า คนเลวที่โผล่มาแบบนี้ ต้องเป็นคนอเมริกันแน่นอน
หนึ่งในนั้นรีบพูดว่า “แปดคนนั้นโดนขังไว้ในห้องใต้ดินที่บ้านอันซัล”
อีกคนรีบพูดเสริมว่า “บ้านอันซัล อยู่บริเวณกลางหมู่บ้าน ใกล้ๆ กับลาน!”
เย่เฉินถามต่อ “ตอนนี้ทั้งแปดคนเป็นยังไงบ้าง ยังมีชีวิตอยู่ทั้งหมดไหม”
คนหนึ่งพยักหน้า แล้วพูดว่า “ตอนนี้พวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่อีกไม่นานจะมีหนึ่งคนต้องตาย ตอนนี้สถานทูตอเมริกายังไม่ยอมให้เงิน ผู้บัญชาการของเราตัดสินใจฆ่าหนึ่งคน เพื่อกดดันสถานทูตอเมริกา”
เย่เฉินถามต่อ “ห้องใต้ดินมีทางเข้าออกกี่ทาง มีคนเฝ้าอยู่กี่คน”
คนนั้นพูดว่า “ห้องใต้ดินมีทางเข้าออกทางเดียว ในนั้นมีคนเฝ้าอยู่สี่คน ข้างนอกมีคนเฝ้าอยู่ประมาณสิบกว่าคน ปกติพวกที่เฝ้า อาศัยอยู่ในบ้านอันซัล”
เย่เฉินถามเขาว่า “งั้นถ้าฉันอยากเข้าไป นายมีวิธีไหน พาฉันเข้าไปไหม”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...