เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2555

ทหารฝ่ายค้านทั้งสองคน ไม่ได้มีความหวาดระแวงในใจ ตอนที่กำลังคุยกัน

อีกอย่าง นี่คือฐานทัพของพวกเขา ไม่เพียงแค่รอบๆ จะมีทหารของพวกเขาค่อยประจำการ แม้กระทั่งชาวบ้านที่นี่ ยังเป็นคนปกป้องพวกเขาด้วย

ดังนั้นจิตใต้สำนึกของพวกเขาคือ แค่ข้างนอกไม่สู้กัน ข้างในก็ปลอดภัยที่สุด

แต่เพราะสิ่งแวดล้อมที่ “ปลอดภัยที่สุด” จู่ๆ ก็มีใครที่ไหนไม่รู้โผล่มา!

ตอนนี้ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกตื่นตระหนกมาก

เพราะพวกเขาไม่ต้องเฝ้าระวัง ทำให้ปืนในมือของพวกเขาไม่ได้พร้อมยิง นี่หมายความว่า ถ้าพวกเขาต้องการใช้ปืนจัดการศัตรูด้านหลัง ต้องโหลดกระสุนปืนและเปิดให้พร้อมยิง ถึงจะลั่นไกได้

แต่ว่า กระบวนการนี้ เร็วที่สุดก็ต้องใช้เวลาหลายวินาที

ทว่ามือที่บีบคอทั้งสองคน มีพละกำลังมากจนน่าประหลาดใจ เหมือนคีมย้ำไฮดรอลิค ทำให้ทั้งสองคนเชื่ออย่างสนิทใจว่า ถ้าอีกฝ่ายไม่พอใจขึ้นมา คงจะหักคอพวกเขาสองคนอย่างแน่นอน!

ดังนั้น ทั้งสองคนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี โดยการโยนปืนลงบนพื้น และยกมือทั้งสองข้างขึ้น

หนึ่งในนั้นพูดอย่างตื่นตระหนกว่า “สหาย มีอะไรพูดกันดีๆ อย่าทำอะไรผลีผลาม!”

เย่เฉินหัวเราะอย่างเย็นยะเยือก “พวกแกสองคนหันมา”

เมื่อฟังเย่เฉินพูดจบ แรงบีบบนคอของทั้งสองคน เริ่มผ่อนคลายลง

ทั้งสองไม่รอช้า รีบหันมาทันที ตอนเห็นเย่เฉิน พวกเขาทำอย่างกับเห็นผี

เดิมทีพวกเขาคิดว่า คนเลวที่โผล่มาแบบนี้ ต้องเป็นคนอเมริกันแน่นอน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน