เมื่อท้องฟ้าของจินหลิงค่อยๆเปลี่ยนเป็นท้องปลาสีขาว เย่เฉินกับเฮ่อจือชิวก็นั่งคองคอร์ด ลงจอดที่สนามบินจินหลิง
หลังจากที่เครื่องลงจอด เย่เฉินกับเฮ่อจือชิวรวมถึงเฉินจื๋อข่าย ก็นั่งเฮลิคอปเตอร์ที่เฉินจื๋อข่ายเตรียมไว้ บินตรงไปยังโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง
ไม่นานหลังจากที่เครื่องบินขึ้น เย่เฉินก็ถามความเห็นของเฮ่อจือชิวก่อนหน้านี้ ถามว่าเธอยินยอมที่จะไปพบเฮ่อหย่วนเจียงหรือไม่ ถ้าเธอยินยอม เย่เฉินสามารถใช้โทรศัพท์ดาวเทียมโทรหาเฮ่อหย่วนเจียงได้เลย ในขณะเดียวกันก็บอกข่าวกับเฮ่อหย่วนเจียงว่าเฮ่อจือชิวได้รับการช่วยเหลือแล้ว ให้เขาไปพบกับเฮ่อจือชิวที่สนามบินทันที
แต่หลังจากที่เฮ่อจือชิวได้ไตร่ตรองแล้ว ก็รู้สึกว่าตนเองในตอนนี้พลังงานและจิตวิญญาณค่อนข้างถดถอย อยากจะพักผ่อนสักหน่อย อย่างน้อยก็อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าสะอาดๆแล้วค่อยไปพบกับคุณพ่อ
ดังนั้นเย่เฉินจึงตัดสินใจว่า จะพาเธอไปพักที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงเสียก่อน ให้เวลาเธอได้พักผ่อนสองสามชั่วโมง รออาการของเธอดีขึ้น แล้วค่อยไปมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง เซอร์ไพรส์เฮ่อหย่วนเจียง
สำหรับเย่เฉินตัวเขาเอง เขาคิดไม่ถึงว่า การช่วยชีวิตเฮ่อจือชิวในครั้งนี้ ใช้เวลาไม่ถึงสิบกว่าชั่วโมง เดิมทีคิดว่าจะไปทักทายเซียวชูหรันที่ไปต่างเมือง ถ้ากลับไปตั้งแต่เช้า คงจะดูแปลกไม่ใช่น้อย ดังนั้นเขาจึงวางแผนว่าจะไปที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง ให้เฉินจื๋อข่ายจัดการห้องฮับของตัวเองพักผ่อนเสียก่อน
เมื่อคืนที่ซีเรีย เขาใช้ปราณทิพย์ทำสะกดจิตอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นปราณทิพย์ในร่างกายจึงขาดแคลนอย่างหนัก ทำให้เขารู้สึกเหนื่อยล้าอยู่บ้าง
เมื่อถึงเวลาพระอาทิตย์ขึ้น เย่เฉินก็นั่งเฮลิคอปเตอร์ ลงจอดที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง
หลังจากที่ลงจากเครื่อง เย่เฉินก็พูดกับเฉินจื๋อข่ายว่า“เหล่าเฉิน ไปจัดการเรื่องห้องพักให้คุณเฮ่อกับผมหน่อยนะ เราสองคนต้องการพักผ่อนหน่อย อีกอย่างตัวคุณเองก็ลำบากมาทั้งคืน กลับไปพักผ่อนที่ออฟฟิศของคุณเถอะ”
เฉินจื๋อข่ายรีบขานรับ“ครับคุณชาย!”
พูดจบ ก็รีบถามลูกน้องข้างๆว่า“ห้องเพรสซิเดนสูทจองออกไปรึยัง?ถ้ายังไม่ออก ก็รีบพาคุณชายไปพักผ่อน!”
อีกฝ่ายรีบตอบกลับมาว่า“ประธานเฉินครับ ห้องเพรสซิเดนสูทของเราถูกคุณอิโตะจองไว้ทั้งหมดแล้วครับ คุณจำไม่ได้หรอ?”
เฉินจื๋อข่ายตบหัวของตัวเอง แล้วพูดอย่างรู้สึกผิดว่า“ดูสมองหมูของฉันสิ!”
พูดจบ เขาก็หันไปพูดกับเย่เฉินว่า“คุณชายครับ โซนตะวันออกเป็นที่ตั้งของห้องเพรสซิเดนสูททั้งหมด ถูกนางาฮิโกะ โอิโตะเช่าทั้งหมดแล้วครับ ไม่งั้นคุณไปพักผ่อนที่ห้องชุดหรูดีไหมครับ”
เย่เฉินขมวดคิ้ว แล้วพูดขึ้นมาว่า“ซูจือหยูสองแม่ลูกพักอยู่ที่นั่นไม่ใช่หรอ ยังมีซูรั่วหลีอีก เพื่อความปลอดภัย ฉันไม่ไปที่นั่นจะดีกว่า เพื่อหลีกเลี่ยงคนเล่นตุกติก ไปเตรียมห้องธรรมดาให้ผมก็พอแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ 6096...
ทำไหมไม่ต่อครับ รอมาหลายเดือนแล้วครับ...