เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2590

ถ้ารู้ว่าเย่เฉินมีปัญหาพาพวกเขาออกไปได้ตั้งแต่แรก พวกเขาจะแสร้งทำเป็นต่อหน้าเย่เฉินทำไม？ถ้าหากเมื่อกี้นอบน้อมต่อเย่เฉิน ตอนนี้เย่เฉินคงจะพาออกจากซีเรียสถานที่แห่งนี้ไปแล้ว

คามมิตที่เห็นคนพวกนี้แทบจะสิ้นหวัง ก็ไม่อยากเห็นท่าทางของพวกเขาอีก เอ่ยปากสั่งนายทหารข้างๆว่า“พรุ่งนี้ปลุกพวกเขาตื่นตีห้า กินข้าวเสร็จก็ให้เริ่มทำงานตั้งแต่หกโมงเช้า เวลาเที่ยงให้พักครึ่งชั่วโมง หกโมงเย็นพักอีกครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นก็ทำงานฝีมือถึงห้าทุ่ม เข้าใจรึยัง？”

เหล่าลูกน้องรีบพยักหน้า“เข้าใจแล้วครับท่านจอมพล！”

เมื่อทั้งเจ็ดฟังจบ ก็แทบอยากจะเอาหัวชนกำแพงตายให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย

ทำงานวันละสิบหกชั่วโมงทุกวัน ตัดเวลาอาหารสามมื้อไปอีกหนึ่งชั่วโมง เหลือเวลาพักแค่หกชั่วโมงครึ่ง นี่ยังไม่นับอาบน้ำ แต่งตัว เข้าห้องน้ำและอื่นๆ ถ้าเป็นแบบนี้ เหลือเวลาพักห้าถึงหกชั่วโมงก็ขอบคุณฟ้าดินแล้ว！

คนพวกนี้ถึงแม้จะไม่ได้มีภูมิหลังฐานะรวยมหาศาลอะไร แต่ฐานะทางครอบครัวก็ยังถือได้ว่ามีทรัพย์สมบัติอยู่บ้าง ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยลำบากอะไร และไม่เคยทำงานเหนื่อย ตอนนี้จะพอถูกข่มเหงบีบบังคับขั้นรุนแรงแบบนี้ เพียงแค่ได้ยิน ก็ทำให้พวกเขาตกใจจนขวัญกระเจิงแล้ว

แต่ว่า คามมิตไม่ได้สงสารพวกเขาแม้แต่น้อย หลังจากที่สั่งการเสร็จ ก็หันหลังเดินจากไปทันที……

……

ในขณะเดียวกัน ที่เบรุตเมืองหลวงของเลบานอน หานกวางเย่ากำลังติดต่อกับคุณท่านเย่โจงฉวนที่อยู่เย่นจิงจากทางไกล

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน