ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2594

“ครับ！”

เฉินจื๋อข่ายทำตามคำสั่งของเย่เฉิน แล้วทำการตรวจสอบต่อไป ตรวจสอบไปด้วย พลางเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“คุณชายครับ ฝั่งผมตรวจสอบเห็นว่าเบื้องหลังของบริษัทนี้ถูกบริษัทเทคโนโลยีอื่นในจุงกิงควบคุมหุ้นไว้ทั้งหมด แต่เบื้องหลังของบริษัทเทคโนโลยีนี้ ยังมีเงินกองทุนรวมถึงบริษัทที่เป็นพาร์ทเนอร์ เงินกองทุนนี้เป็นของบริษัทการลงทุน ซืออู่ จำกัดแห่งเย่นจิง！”

เย่เฉินถามเขาอย่างแปลกใจ“บริษัทการลงทุน ซืออู่ จำกัด？ของบริษัทใคร？”

เฉินจื๋อข่ายรีบพูดขึ้นมาว่า“บริษัทการลงทุน ซืออู่ จำกัด เป็นหนึ่งในบริษัทที่ดำเนินกิจการด้วยเงินทุนจำนวนมากของตระกูลซู คำว่าซืออู่ ก็คือตัวสะกดพินอินซือวูซู！”

“คนของตระกูลซูงั้นหรอ？”เย่เฉินอดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้ แล้วพูดขึ้นมาว่า“ผมได้ยินคนข้างๆห้องเรียกอีกคนหนึ่งว่าคุณท่าน ถ้าเป็นแบบนี้ ข้างๆห้องของผมดีๆไม่ดีอาจจะเป็นซูเฉิงเฟิงไอ้หมาเฒ่านั่นก็ได้？！”

“เอ่อคือ……”เฉินจื๋อข่ายพูดอย่างไม่ค่อยเชื่อว่า“คุณชายครับ ซูเฉิงเฟิงน่าจะไม่มาจินหลิงด้วยตัวเองหรอกมั้งครับ？”

เย่เฉินหัวเราะ“ถ้าไม่ใช่ซูเฉิงเฟิง ก็อาจจะเป็นซูโสว่เต้า”

“ซูโสว่เต้า？”เฉินจื๋อข่ายอดถามขึ้นมาไม่ได้ว่า“ไอ้หมอนี่ถึงอยากหาจังหวะเข้าใกล้นางาฮิโกะ อิโตะ ก็ไม่น่าจะแอบเดินทางมาที่ป๋ายจินฮ่านกงเองนะ นี่มันคือการแกะเข้าปากเสือไม่ใช่หรอ？”

เย่เฉินพูดอย่างเย้ยหยัน“นี่สิถึงเป็นจุดที่เขาฉลาดที่สุด เดิมทีจินหลิงเป็นเขตอิทธิพลของตระกูลเย่ ในเมื่อเขาจะมาที่จินหลิงก็ต้องคิดให้รอบคอบก่อนแล้ว คนอย่างเขาน่ะ เชื่อในหลักการแห่งความมืดภายใต้แสงสว่าง คุณน่าจะรู้ว่าสมัยก่อนตะเกียงน้ำมันจะจุดบนโต๊ะ ก็เหมือนกับเทียน หลังจากจุดตะเกียงแล้ว แม้จะส่องสว่างไปทั่วทั้งห้อง แต่กลับมาสามารถส่องสว่างบริเวณเล็กๆของตัวเขาเอง ดังนั้นบริเวณเล็กๆนี้ ถึงแม้จะใกล้ไฟที่สุด แต่กลับเป็นจุดที่มืดที่สุดของห้อง ที่ซ่อนเร้นที่สุด เขาพักที่ป๋ายจินฮ่านกง ก็คือการเดิมพันว่าเราจะคิดไม่ถึงว่าเขาจะทำเรื่องแบบนี้ได้ นี่ก็คือสิ่งที่คาดไม่ถึง！”

พูดจบ เย่เฉินก็พูดขึ้นมาว่า“ถ้าไม่เป็นเพราะประสาทการได้ยินของฉันดีกว่าคนธรรมทั่วไป ฉันอาจจะสังเกตไม่เห็น ถ้าแม้แต่ฉันยังสังเกตไม่เห็นล่ะก็ คุณกับลูกน้องของคุณก็ไม่มีทางสังเกตเห็นแน่ ดังนั้นจากจุดนี้แล้ว เรื่องที่ซูโสว่เต้าทำถือว่าค่อนข้างสำเร็จ อีกทั้งยังผ่านการใช้สมองคิดมาแล้ว”