ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2596

ซูโสว่เต้าแต่งตัวอยู่ห้องมุมขวาบน เดี๋ยวจะต้องกลับไปที่ห้องนอนก่อน ถึงจะสามารถเดินออกจากประตูที่อยู่ด้านหน้าของเย่เฉินได้

ดังนั้นเย่เฉินจึงนั่งอยู่ตรงนี้ โซฟาอยู่ตรงข้ามกับประตู เท้าไขว่ห้างและสองมือกางออก พาดอยู่บนพนักโซฟาทั้งสองข้าง รอเขาปรากฏตัว

ในขณะเดียวกัน เครื่องรบกวนสัญญาณก็ถูกเปิดขึ้น เพราะมือถือบริเวณโดยรอบไม่สามารถค้นหาสัญญาณได้ อยู่ในสถานะที่ไม่มีบริการ

มือถือของซูโสว่เต้า ถึงแม้จะยังเชื่อมต่อกับเครือข่ายไร้สายของโรงแรม แต่เครือข่ายไร้สายก็ได้ตัดขาดสัญญาณอินเทอร์เน็ตแล้วเรียบร้อย นั่นก็หมายความว่า ถึงแม้เขาจะเชื่อมต่อWIFIอยู่ แต่ก็ไม่สามารถใช้งานอินเทอร์เน็ตได้

แต่ซูโสว่เต้าไม่ได้สนใจในจุดนี้

เขาจัดชุดสูทและผูกเนกไทหน้ากระจก และหลังจากแน่ใจว่าการแต่งตัวของเขาเหมาะสมแล้ว เขาก็หยิบหนวดปลอมขึ้นมา ติดบริเวณด้านล่างจมูก

หลังจากนั้น เขาก็หยิบแว่นกรอบทองออกมาจากกระเป๋ากางเกง หลังจากสวมเรียบร้อยแล้ว ดูเหมือนชาวจีนโพ้นทะเลที่กลับประเทศ

ทันใดนั้น เขาก็สวมหมวกทรงสูงสีเดียวกับชุดบนหัวของเขา เขารู้สึกว่า แบบนี้จะไม่มีทางมีทางพลาดเลย

เมื่อเตรียมการเรียบร้อยแล้ว ซูโสว่เต้าก็หยิบมือถือขึ้นมา เตรียมจะเดินออกไปด้านนอก แต่เมื่อเขาก้มมองมือถือ ก็พบว่าตอนนี้มือถืออยู่ในสถานะไม่มีบริการ สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ และแอบในใจว่า“โรงแรมนี้ทำไมไม่มีแม้แต่สัญญาณ？”

พูดจบ เขาก็เปิดวีแชทขึ้นมา พบว่าด้านบนของวีแชทเผยให้เห็นว่าไม่ได้เชื่อมต่อ เขาจึงรู้สึกแปลกใจมาก แล้วพูดพึมพำเบาๆว่า“ไม่ถูกสิ！สัญญาณWIFIก็ยังเปิดอยู่ อินเทอร์เน็ตก็เชื่อมต่อ ทำไมถึงเชื่อมต่อวีแชทไม่ได้ล่ะ？”

ระหว่างที่กำลังมึนงงอยู่นั้น เขาก็รีบเดินออกมาจากห้องแต่งตัว เดินผ่านห้องนอนเตรียมไปห้องรับแขก เขาก็ใช้โทรศัพท์ของโรงแรมโทรหาลูกน้องของตัวเอง

แต่ว่า ตอนที่เขาก้าวออกจากห้องนอน เขาก็ต้องตกตะลึง！อัตราการเต้นของหัวใจ เต้นเร็วขึ้นหนึ่งเท่า！

เพราะว่า เขาเห็น บนโซฟาของห้องรับแขก มีคนคนหนึ่งนั่งอยู่！

อีกทั้ง รูปร่างหน้าตาของคนผู้นี้ เป็นความคุ้นเคยที่พูดไม่ออก