ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 260
บทที่260เขาล่วงเกินอาจารย์เย่（2）
เนื้อร้ายที่เส้นประสาท?
นี่เป็นเรื่องที่จัดการได้ยากพอสมควร!
ในการแพทย์แผนจีนและแพทย์แผนตะวันตก ก็ยังไม่มีวิธีการรักษาใดที่ดีเลย
ถ้าหากว่ากลายเป็นเนื้อร้ายไปแล้วจริงๆ โดยพื้นฐานแล้วก็คือพิการไปแล้วเท่านั้น
ดังนั้น เขารีบร้อนถาม: “นี่คุณไปทำอะไรให้มันเหรอ? ปกติแล้วไม่ง่ายที่จะเจอเส้นประสาทที่เป็นเนื้อร้ายที่พิเศษอะไรแบบนี้!”
เซียวอี้เชียนก็ไม่อยากจะพูดถึงเรื่องน่าอายหน้าของตัวเองในคืนนี้ พูดอย่างคลุมเครือว่า: “ผมก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น มึนๆงงๆก็เป็นแบบนี้แล้ว เมื่อกี้ไปโรงพยาบาลชุมชน หมอที่นั่นตรวจให้ผมแล้ว บอกว่าเป็นเนื้อร้ายที่เส้นประสาท......”
พูดจบ เขาวิงวอนขอร้องด้วยใบหน้าหดหู่ว่า: “คุณลุงซือ ผมเป็นคนที่คุณลุงเห็นมาเด็กจนโต คุณลุงต้องช่วยผมให้ได้นะ!”
ซือเทียนฉีรู้สึกว่าจัดการได้ยากมาก
โรคนี้จัดการได้ยากพอสมควร แม้จะด้วยทักษะทางการแพทย์ของเขา ก็ทำได้แค่คงสภาพที่เป็นอยู่เอาไว้ ให้ตรงนั้นของเขาไม่ถึงกับเป็นเนื้อตาย
แต่ถ้าหากต้องการอยากจะรักษาอาการเนื้อร้ายที่เส้นประสาท ให้ฟื้นฟูกลับมาใช้งานได้ เกรงว่าคงจะเป็นไปไม่ได้แล้ว......
ดังนั้น เขาถอนหายใจเฮือกหนึ่ง พูดว่า: “อี้เชียน ปัญหานี้ของคุณร้ายแรง เนื้อร้ายในเส้นประสาทเป็นปัญหาทางการแพทย์ระดับสากล รักษาไม่หาย ลุงก็ไม่มีวิธีดีๆอะไรเลย......”
เซียวอี้เชียนรีบร้อนถามว่า: “คุณลุงซือ ผมได้ยินมาจากหมอเจ้าของไข้ที่โรงพยาบาลชุมชนบอกว่า แม้แต่อาการอัมพาตตั้งแต่คอลงไปคุณลุงก็ยังสามารถรักษาให้หายได้ ทำไมอาการอัมพาตเล็กน้อยของผมถึงรักษาไม่ได้?”
ซือเทียนฉีถอนหายใจเฮือกหนึ่งแล้วพูดว่า: “พูดตามความเป็นจริงกับคุณเลย อาการป่วยนี้ของคุณ ไม่ใช่ว่ารักษาไม่ได้ แต่ว่าราคาที่ต้องจ่ายในการรักษามันสูงเกินไป”
พูดจบ เขาก็พูดอีกว่า: “ในมือผม มียาวิเศษที่ผู้มีพระคุณมอบให้มา ประสิทธิภาพของยาวิเศษนี้น่าทึ่งมากจริงๆ คุณกินลงไปครึ่งเม็ด แปดในสิบส่วนก็สามารถหายดีแล้ว”
ทันทีที่เฉินเสี่ยวจาวเห็นเขา ก็ตกตะลึงจนตาค้างพูดอะไรไม่ออกทันที
แล้วมองไปที่คุณตาซือเทียนฉี ถึงกับควักเอายาวิเศษครึ่งเม็ดที่อาจารย์เย่มอบให้เขาออกมา
ในใจเธอกระตุกไปหนึ่งครั้ง รีบร้อนเดินเข้าไป ดึงซือเทียนฉีไปด้านหนึ่ง พูดเสียงเบาว่า: “คุณตา นี่คุณตากำลังจะทำอะไร?”
ซือเทียนฉีถอนหายใจเฮือกหนึ่ง พูดว่า: “คุณลุงเซียวเธอได้รับบาดเจ็บ ตากำลังจะเอายาวิเศษครึ่งเม็ดนี้ให้เขา ถือว่าตอบแทนบุญคุณของตระกูลเซียวเขาในตอนนั้น......”
เฉินเสี่ยวจาวรีบร้อนพูดว่า: “ไม่ได้นะคุณตา! ไม่พูดถึงว่าคุณตาตอบแทนพระคุณของตระกูลเซียวไปเป็นพันเท่าหมื่นเท่านานแล้ว พูดแค่เซียวอี้เฉียนที่น่ารังเกียจคนนี้ก่อน คุณตารู้หรือเปล่าว่าวันนี้เขาล่วงเกินใคร?”
ซือเทียนฉีรีบถาม: “ล่วงเกินใครเหรอ?”
เฉินเสี่ยวจาวพูดโดยไม่ต้องคิด: “เย่เฉินอาจารย์เย่!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...