ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 262

บทที่ 262

“อาจารย์? เทพมังกรตัวจริง?” เซียวอี้เชียนรีบพูดว่า： “คุณลุงซือ หรือว่าคุณแก่จนเลอะเลือนไปแล้ว ถูกไอ้คนจนๆหลอกเข้าแล้ว?เขาเป็นอาจารย์ที่ไหนกัน มังกรตัวจริงอะไรกัน เขาก็แค่ลูกเขยจนๆที่แต่งเข้าบ้าน?เขาแต่งเข้ามาในตระกูลเซียว ปฏิบัติต่อฉันเหมือนแขกผู้มีเกียรติ และให้เซียวเวยเวยพี่สะใภ้ของเขามานอนกับฉันด้วย เทียบกับฉันแล้ว เขาก็แค่ขนเล็กๆเส้นหนึ่ง！”

“พูดมาถึงจุดนี้ เซียวอี้เชียนก็ได้พูดอีกว่า： “คุณลุงซือ ไอ้ยาจกนั่น คุ้มแล้วเหรอที่คุณจะปกป้องขนาดนี้ จนกระทั่งไม่สนใจความสัมพันธ์ของทั้งสองตระกูลตลอดหลายสิบปีของพวกเราเลยเหรอ?”

“บัดซบ！”ซือเทียนฉีได้ยินคำพูดนี้ของเขา ทันใดนั้นก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ มือคว้าสากตำยาที่อยู่ข้างๆ ตีลงไปที่หัวของเซียวอี้เชียนอย่างแรง ปากด่าว่า： “ยังจะกล้าพูดจาหยาบคายกับอาจารย์เย่！แกไสหัวไปเดี๋ยวนี้นะ！”

เซียวอี้เชียนไม่ได้หลบ ถูกสากตำยาของซือเทียนฉีตีเข้าไปที่ศีรษะ เจ็บจนปากบิดปากเบี้ยว จู่ๆก็หัวก็ปูดขึ้นมา

เขาจ้องและ เปิดปากด่าว่า： “คนแซ่ซือ ตาแก่แก่จนตาฝ้าฟางขนาดนี้แล้วเหรอ！เชื่อคำหลอกลวงแบบนั้นก็ไม่เป็นไร แต่คิดไม่ถึงว่าแม้แต่ฉันก็กล้าตี！แม่งเอ่ยฉันจะฆ่าแก！”

พูดจบ เขายกเก้าอี้ขึ้น ต้องการที่จะฟาดไปทางซือเทียนฉี

แม้ว่าซือเทียนฉีจะอายุมาก แต่ก็เป็นคนที่ฝึกฝน หลังจากที่แผลเก่าจากการบาดเจ็บภายในๆปีนั้นถูกเย่เฉินใช้ยาวิเศษรักษาหายแล้ว ร่างกายมีความคล่องตัวและยืดหยุ่นมากขึ้น ไอ้อ้วนวัยกลางคนอย่างเซียวอี้เชียนไหนเลยจะเทียบได้

ดังนั้น ซือเทียนฉีวาร์ปตัวหายไปอย่างรวดเร็ว หลีกเลี่ยงม้านั่งที่เซียวอี้เชียนฟาดเข้ามา

การจู่โจมของเซียวอี้เชียนไม่เป็นผล ได้ยกเก้าอี้อีกตัว กัดฟันพูดว่า： “คนแซ่ซือ ถ้าแกยังอยากจะมีชีวิตรอด ก็เอายาครึ่งหนึ่งมาให้ฉันซะดีๆ ไม่งั้นละก็ วันนี้ฉันจะฆ่าแก！”

“ไอ้เลว แกคิดจะทำร้ายคุณตาของฉัน?ฉันจะตีแกให้ตาย！”

เฉินเสี่ยวจาวโมโห พับแขนเสื้อขึ้นแล้วพุ่งเข้าหาเขา

ในวงการการแพทย์ที่มีการศึกษาแพทย์แผนจีนมาหลายปี จะต้องเรียนศิลปะการต่อสู้มาไม่มากก็น้อย ตระกูลซือก็เช่นกัน ตระกูลซือไม่เพียงแต่เป็นตระกูลใหญ่แพทย์แผนจีน ยังเป็นตระกูลซือที่มีศิลปะการต่อสู้ ถึงแม้ว่าเฉินเสี่ยวจาวคนนี้จะเป็นหลานสาวก็ตาม แต่ร่างกายยังได้ฝึกกังฟูมาเป็นอย่างดี รับมือกับเซียวอี้เชียนได้เหลือเฟือ