บทที่ 263
เซียวอี้เชียนเกิดเจตนาฆ่าเย่เฉินจริง
เพียงแต่ ในใจของเขารู้ดีว่า มีอยู่ห้าคำที่พูดถูกต้องที่สุด:เก่งในถิ่นตัวเอง
เปลี่ยนมาพูดว่า มังกรที่แข็งแกร่งก็ยากที่จะกดหัวงูได้
ตอนนี้ตัวเองไม่มีหนทางที่จะเอาชนะเย่เฉินได้
ยิ่งไปกว่านั้นร่างกายของไอ้คนนี้แข็งแกร่งจริงๆ ดูแล้วยังเหมือนเป็นนักกังฟูที่ได้มาตรฐานอีก
โบราณกล่าวไว้ว่า อันธพาลที่เป็นกังฟู ใครก็ทำอะไรไม่ได้ ต้องการจะจัดการเขา จำเป็นต้องหายอดฝีมือตัวจริง ไม่งั้นเกรงว่าจะไม่มีประโยชน์!
ในตอนนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือคิดหาวิธี รักษาโรคของตัวเองให้ได้ก่อน มิฉะนั้นอนาคตจะต้องตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน!
คิดมาถึงจุดนี้ เซียวอี้เชียนเกลียดซือเทียนฉีจนเข็ดฟัน!
ไอ้แก่นี่! เห็นๆอยู่ว่ายาเขาสามารถรักษาตัวเองได้ แต่คิดไม่ถึงว่าเป็นตายยังไงก็ไม่ให้ตัวเองใช้!
ที่น่าโมโหที่สุดก็คือ คิดไม่ถึงว่าเพื่อเย่เฉินคนนั้นแล้ว จะไล่ตัวเองออกจากโรงพยาบาล สมควรตายจริงๆ!
เซียวฉางเฉียนก็เป็นกังวลเช่นกัน ถ้าหากว่าโรคของเซียวอี้เชียนนั้นรักษาไม่หายแล้ว ลูกสาวของตัวเองไม่ใช่ต้องลงจากตำแหน่งที่มีเกียรตินี้หรอกเหรอ?
ถ้าเป็นอย่างนั้น ตัวเองจะขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดของชีวิตได้ยังไง?
ตระกูลเซียวในตอนนี้เพียงแค่ได้รับเงินลงทุนของเซียวอี้เชียน10ล้านก็เท่านั้นเอง เซียวอี้เชียนตอนนั้นสัญญาว่าจะให้แปดสิบล้าน ตอนนี้ยังเหลืออยู่เจ็ดสิบล้านยังไม่ให้ ถ้าหากว่าเขาหาผู้ชายที่มีความสามารถไม่ได้ งั้นเจ็ดสิบล้านนั่นคงไม่ให้อย่างแน่นอน!
คิดมาถึงจุดนี้ เขาร้อนใจมากกว่าเซียวอี้เชียนสะอีก หวังว่าเซียวอี้เชียนจะสามารถเป็นฮีโร่มากู้สถานการณ์ได้
“ได้!”เซียวฉางเฉียนรีบจอดรถไว้ข้างทางอย่างเชื่อฟัง ลงจากรถแล้วไปที่ร้านขายยาข้างทางด้วยตัวเอง ซื้อไวอากร้านำเข้ากล่องใหญ่ให้กับเซียวอี้เชียน
เซียวอี้เชียนอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “ไป รีบขับรถกลับบ้าน ให้เวยเวยลองกับฉันดู!”
เซียวฉางเฉียนเขินเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าเซียวอี้เชียนจะพูดต่อหน้าตัวเองว่า ให้ลูกสาวตัวเองช่วยเขาลองยา
แต่ว่า เรื่องแบบนี้ ในเมื่อทำก็ทำไปแล้ว ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องสนใจเรื่องเหล่านี้ ดังนั้นเขาก็ไม่ได้เอามาใส่ใจ รีบขับรถกลับบ้าน
..........
จี้ซื่อถังตอนนี้เวลานี้
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...