ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 264
บทที่ 264
ซือเทียนฉียังโมโหอยู่
คืนนี้คนที่มาขอให้ตัวเองรักษาทั้งสองคน คิดไม่ถึงว่าจะเคยล่วงเกินอาจารย์เย่ เย่เฉินกันทั้งนั้น！
เกาจวิ้นเว่ยคนนั้น วันนั้นเสแสร้งกับอาจารย์เย่ในห้องผู้ป่วย สุดท้ายแกล้งทำไม่สำเร็จ ถูกหงห้าโยนลงมาทางหน้าต่างจากชั้นสาม ขาหัก คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ยังจะมีหน้ามาขอให้ตัวเองรักษา！
ยังมีเซียวอี้เชียนคนนั้นอีก！
น่ารังเกียจที่สุดก็คือเขา！
ก่อนหน้านี้ตัวเองไม่รู้เรื่องที่เขาได้ล่วงเกินอาจารย์เย่ อีกนิดเดียวเกือบจะเอายาให้เขาไปแล้ว！
ถ้าหากว่าตัวเองรักษาเขาหายแล้วจริงๆ นั่นก็เท่ากับว่าในการกระทำของตัวเอง คือการแก้แค้นผู้ที่มีพระคุณกับตัวเองหรอกเหรอ?！
คิดมาถึงตรงนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะตะโกนพูดกับหลานสาวของตัวเองเฉินเสี่ยวจาวว่า： “เสี่ยวจาว โชคดีที่หลานมาทันเวลา ถ้าหากว่าหลานมาช้ากว่านี้ ตาคงเอายาวิเศษครึ่งเม็ดนั้นให้กับเซียวอี้เชียนกินไปแล้ว！”
เฉินเสี่ยวจาวก็กลัวเล็กน้อย พูดว่า： “คุณตา ฉันได้ยินมาว่าเซียวอี้เชียนสูญเสียความสามารถนั้นไป นั่นเป็นฝีมือของอาจารย์เย่！”
“ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้！”ซือเทียนฉีอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจพูดว่า: “อาจารย์เย่สามารถทำลายเส้นประสาทของเขาตรงนั้นได้ เป็นความสามารถขั้นเทพจริงๆ！แม้ว่าศัลยแพทย์ที่เก่งที่สุดจะลบเส้นประสาทก็ตาม ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะแม่นยำขนาดนี้......”
เฉินเสี่ยวจาวพูดว่า： “เขาสมควรแล้ว！ใครให้เขาไปล่วงเกินอาจารย์เย่ล่ะ！”
พูดแล้ว เฉินเสี่ยวจาวได้ตะโกนออกมาอีกว่า: “คุณตา ฉันคิดว่าคุณควรแสดงจุดยืนให้กับทั้งตระกูลเซียวรู้เถอะ มิฉะนั้น หากว่าอาจารย์เย่รู้เข้าว่าพวกเรากับตระกูลเซียวมีความสัมพันธ์กันละก็ เข้าใจคุณผิดอีก นั่นคงไม่ดีแน่！”
“ได้！”ซือเทียนฉีพยักหน้าพูดว่า： “ฉันจะโทรหาสะใภ้ใหญ่ของตระกูลเซียว เอาเรื่องนี้บอกกับเธอสะหน่อย”
ในใจของเซียวปี่หัวก็รู้ดีว่า อีกเดี๋ยวตัวเองก็จะถึงเคราะห์ครั้งที่สองแล้ว ครั้งนี้อายุเยอะมากแล้ว ทำไม่ดียิ่งจะมีอันตรายมาก ดังนั้นเธอคาดหวังอย่างมากว่า ก่อนจะถึงวันเกิดของตัวเอง สามารถเชิญซือเทียนฉีมาได้
ดังนั้น ได้รับสายของซือเทียนฉี เธอพูดอย่างอ่อนโยนทันที： “เทียนฉี ฉันกำลังคิดว่าจะโทรหาคุณพอดี！เดือนหน้าเป็นวันเกิดปีที่แปดสิบสี่ของฉันตามปฏิทินจันทรคติ ถึงตอนนั้นคุณมีเวลาหรือเปล่า? ถ้ามีละก็ แล้วมางานเลี้ยงวันเกิดของฉัน คุณมีความคิดเห็นยังไง?”
ในใจของซือเทียนฉีรู้ดีว่า ปีนี้เซียวปี่หัวเป็นปีคราวเคราะห์รอบที่สอง ถ้าไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ไม่ต้องรอให้นายหญิงใหญ่พูด ตัวเองก็คงไปหาเธอสักครั้งก่อนวันเกิดของเธอ รักษาร่างกายของเธอด้วยตัวเอง ให้เธอมีชีวิตอยู่อย่างปลอดภัยถึงเก้าสิบปี
แต่ว่าตอนนี้ คิดไม่ถึงว่าเซียวอี้เชียนได้ล่วงเกินไปถึงอาจารย์เย่เฉินแล้ว ดังนั้น ไม่ว่าจะยังไงตัวเอง ก็ไม่สามารถไปได้อีก！
อีกทั้ง หลายปีมานี้ตัวเองตอบแทนบุญคุณมาโดยตลอด ตอบแทนมาเพียงพอตั้งนานแล้ว
ดังนั้น เขาพูดเบาๆว่า： “พี่สะใภ้ หลายปีมานี้ ฉันได้ดูแลรักษาคนของตระกูลเซียวมาโดยตลอด บุญคุณปีนั้นที่พี่เซี่ยวมีต่อฉัน ก็ถือได้ว่าฉันตอบแทนคุณ ได้สมน้ำสมเนื้อแล้ว ดังนั้นอนาคต ตระกูลของเราสองคนอย่าได้ติดต่อกันอีกเลย！”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...