ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 265
บทที่ 265
เซียวปี่หัวได้ยินคำนี้เข้า ทันใดนั้นก็รีบถามกลับไปทันทีว่า： “เทียนฉี นี่คุณเป็นอะไรเหรอ? มิตรภาพหลายปีระหว่างตระกูลเราสองตระกูล ทำไมคุณถึงบอกจะตัดก็ตัดล่ะ?”
ซือเทียนฉีตอบอย่างจริงจังว่า： “พี่สะใภ้ ปีนั้นพี่เซี่ยวมีบุญคุณที่ช่วยเหลือฉัน หลายปีมานี้ฉันตอบแทนบุญคุณตระกูลเซียวโดยไม่หวังผลตอบแทน คุณควรจะรู้ว่า ฉัน เป็นคนที่มีบุญคุณต้องตอบแทน”
“นี่จริงแท้แน่นอน！”เซียวปี่หัวรีบตอบกลับ： “แต่ว่า นี่เป็นเพราะอะไร คุณถึงจะตัดขาดกับตระกูลเซียว? ถ้าหากว่าหญิงชราอย่างฉันทำอะไรไม่ดี คุณพูดมาได้เลย ฉันจะแก้ไขอย่างแน่นอน！”
ซือเทียนฉีพูดว่า： “พี่สะใภ้ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คุณ แต่ปัญหาอยู่ที่เซียวอี้เชียนลูกชายของคุณ”
“อี้เชียน?”เซียวปี่หัวพูดด้วยความตกใจว่า： “เขาเป็นอะไร? เขาล่วงเกินคุณเหรอ? แต่ตอนนี้เขาอยู่ที่เมืองจินหลิง！”
“ฉันก็อยู่ที่เมืองจินหลิงเหมือนกัน” ซือเทียนฉีพูดอย่างจริงจังว่า： “ฉันได้เจอกับเซียวอี้เชียนแล้ว เขาไม่ได้ล่วงเกินฉันแต่อย่างใด ที่สำคัญคือเขาล่วงเกินผู้มีพระคุณของฉัน ผู้มีพระคุณท่านนี้สำหรับฉันแล้วเป็นผู้ที่ให้ชีวิตใหม่กับฉัน ดังนั้นบุญคุณผู้มีพระคุณคนนี้สำหรับฉันแล้ว ทำได้เพียงตัดขาดจากตระกูลเซียวให้ชัดเจน ขออภัยพี่สะใภ้ด้วย”
ในใจเซียวปี่หัวตะลึงครู่หนึ่ง
คิดไม่ถึงว่าลูกชายของตัวเองอยู่ที่จินหลิงทำให้ซือเทียนฉีโกรธ? บัดซบจริงๆ！ซือเทียนฉีเป็นหมอเทวดาที่มีชื่อเสียงในประเทศ มีคนใหญ่คนโตไม่น้อยที่ป่วยแล้วมาขอให้เขารักษา ในแวดวงของผู้มีอำนาจในเย่นจิงมีคำพูดที่ฮิตอยู่ประโยคหนึ่ง พูดว่า： “ยมบาลให้คุณตายตอนยามสาม ซือเทียนฉีสามารถดึงคุณไว้ถึงยามห้าได้！”
ความหมายของคำพูดนี้ ก็คือ ถึงแม้ว่าคนที่ใกล้จะตาย เพียงแค่ซือเทียนฉีลงมือ ก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้ระยะหนึ่ง สำหรับผู้มีอำนาจระดับสูงแล้ว มันเป็นความฝันที่สามารถจับต้องได้！
นักพนันมาเก๊าสแตนลีย์ โฮ หลายปีที่ผ่านมาใช้เทคโนโลยีต่างๆในโรงพยาบาลเพื่อที่จะยืดชีวิตออกไปได้ เงินที่ใช้ในโรงพยาบาลอย่างเดียวแต่ละปีหลายร้อยล้าน แต่สำหรับเขาแล้ว หลายร้อยล้านไม่ได้เยอะอะไร? ไม่ได้มีค่ามากไปกว่าชีวิต！
หากชีวิตต้องพบกับจุดจบอย่างกะทันหัน แม้ว่าคุณจะมีเงินหลายพันล้านแล้วยังไง?ไม่ใช่มอดไหม้ในพริบตาหรอกเหรอ ร่างกายก็อยู่เพียงแค่ในกล่องไม้เท่านั้น?
ดังนั้น ยิ่งมีอำนาจมาก ยิ่งต้องประจบซือเทียนฉี
อำนาจในเย่นจิง ไม่มีตระกูลไหนไม่อิจฉาตระกูลเซียว เหตุผลก็คือพวกเขากับซือเทียนฉีมีสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน คนอื่น ๆ ละทิ้งความมั่งคั่งของตน ก็ไม่แน่ว่าจะสามารถแลกกับการที่ซือเทียนฉีมารักษาให้สักครั้งหนึ่ง ตรวจหรือรักษาโรคให้กับคนในตระกูลเซียว ทำให้หลายคนอิจฉาตาร้อนจนจะตาย
มาถึงคฤหาสน์ปั๊บ เขาก็ได้เทน้ำหนึ่งแก้ที่ห้องโถงชั้นหนึ่ง จะหยิบไวอากร้าออกมา ดูคู่มือที่เขียนไว้ด้านบน พูดว่า： “อันนี้กินครั้งละหนึ่งเม็ด?”
นายหญิงใหญ่เซียวเห็นเขาหยิบยาแบบนี้ออกมา ทันใดนั้นรู้สึกอายเล็กน้อย
ตลอดจนภรรยาของเซียวฉางเฉียนเฉียนหงเย่นที่อยู่ข้างต่างก็ไม่กล้าที่จะมอง
แม้ว่าเซียวเวยเวยจะไม่ได้พูดอะไร แต่ว่าสีหน้ามีความคาดหวัง
หลังจากเซียวอี้เชียนไม่มีความสามารถเรื่องแบบนั้นแล้ว ท่าทางที่เขามีกับตัวเองแย่มาก
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...